Με τον Ιούλιο και τη θερμή του εισβολή να παραμονεύει, τι καλύτερο από νύχτες στα μπαλκόνια της πόλης μας, συνοδεία των δικών μας ανθρώπων, σπιτικού ποπ κορν και μερικών ταινιών που φαντάζουν σαν να φτιάχτηκαν για να ιδωθούν αποκλειστικά τους θερμότερους μήνες του χρόνου. Ακολουθούν πέντε ταινίες που το Avopolis απολαμβάνει ευλαβικά κάθε καλοκαίρι, ώστε να οργανώσετε κι εσείς κινηματογραφικές νύχτες λίγο πριν από τη μεγάλη φυγή του Αυγούστου.
Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ (Talented Mr.Ripley)
Anthony Minghella (1999)
Η διασκευή του Anthony Minghella στο κλασικό thriller μυθιστόρημα της Patricia Highsmith εκτυλίσσεται στις μαγευτικές Ιταλικές ακτές και το δίχως άλλο αποτελεί μια από τις πιο στυλάτες ταινίες των τελευταίων δεκαετιών, με την απαραίτητη νότα μυστηρίου και ηλεκτρισμένων jazz νυχτών. Ο εξαιρετικά ταλαντούχος απατεώνας, Tom Ripley (που ενσαρκώνει ένας μοναδικός Matt Damon), μαγεύεται από τα πλούτη, τη χάρη και τη μεγάλη ζωή του αστού και άκρως προνομιούχου, Dickie Greenleaf (Jude Law), και σύντομα το επικίνδυνο πλατωνικό φλερτ τους θα πάρει τραγική τροπή, όταν ο πρώτος δεν θα αρκεστεί σε αυτό, αλλά θα επιδιώξει αντί να έχει στη ζωή του τον Dickie, να γίνει αυτός. Και θα ρισκάρει τα πάντα για να το καταφέρει.
Έξαψη (Body Heat)
Lawrence Kasdan (1981)
Εν μέσω ενός εξαντλητικού καύσωνα στην έτσι κι αλλιώς καυτή Φλόριντα, μια γυναίκα πείθει τον εραστή της να δολοφονήσει τον πλούσιο σύζυγό της για να ζήσουν ανενόχλητοι τον έρωτά τους, σε ένα γοτθικής αισθητικής ερωτικό thriller με πρωταγωνιστές την Kathleen Turner και τον αείμνηστο William Hurt, όπου η θερμοκρασία φτάνει γρήγορα στο κόκκινο. Βασισμένο στο Double Indemnity του Billy Wilder από το 1944, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Lawrence Kasdan αποτελεί μια άκρως συναρπαστική neo-noir επιλογή για τους θερινούς μήνες, με τη χημεία των Turner και Hurt να το καθιστά σε μια από τις πιο σέξι ταινίες όλων των εποχών, σύμφωνα τουλάχιστον με το περιοδικό Empire και τη σχετική του λίστα του 1995. To cast συμπληρώνουν οι Richard Crenna, Ted Danson, J. A. Preston και Mickey Rourke.
Τα σαγόνια του καρχαρία (Jaws)
Steven Spielberg (1975)
Όσο οι εορτασμοί της 4ης Ιουλίου πλησιάζουν για ένα δημοφιλές θερινό θέρετρο του Long Island, ο τρόμος απλώνεται στην κοινότητα της περιοχής όταν ένας φονικός καρχαρίας σπέρνει το χάος και φυσικά τον θάνατο, βάφοντας τα νερά του με αίμα. Ο τοπικός σερίφης, ένας θαλάσσιος βιολόγος, αλλά και ένας βετεράνος ναυτικός θα αναλάβουν τότε δράση κυνηγώντας το τέρας, προτού αυτό δημιουργήσει ακόμη ένα λουτρό αίματος. Όταν προβλήθηκαν για πρώτη φορά τα Σαγόνια του Καρχαρία το μακρινό πια 1975, οι θεατές στα σινεμά της εποχής λιποθυμούσαν και πάθαιναν κρίσεις πανικού μπροστά στο ιδιαίτερα gore και εξόχως ρεαλιστικό για τα κινηματογραφικά δεδομένα της εποχής θέαμα, σε μια ιστορικής σημασίας ταινία του Steven Spielberg που άφησε εποχή. Βασισμένο με χαλαρούς όρους τόσο στο Moby Dick του Herman Melville, όσο και στον Εχθρό του Λαού του Ίψεν, το Jaws αποτελεί μια ιδανική επιλογή για θερινή προβολή, ακόμη κι αν η εμβληματική και άκρως ανατριχιαστική μουσική του John Williams θα παίζει στο μυαλό σας στις πρώτες σας βουτιές στις κοντινές παραλίες!
Καλοκαίρι με την Μόνικα (Summer With Monika)
Ingmar Bergman (1953)
Δύο έφηβοι συναντιούνται μια καλοκαιρινή ημέρα και ξεκινούν έναν επιπόλαιο δεσμό εγκαταλείποντας τις οικογένειές τους για να είναι μαζί, στην εμβληματική ταινία του Bergman από το 1953, που σόκαρε το σουηδικό και όχι μόνο κοινό και κριτικούς με τον ωμό αισθησιασμό της για τα δεδομένα της εποχής. Αισθαντική, ατμοσφαιρική και με γλυκόπικρο τέλος που προφανώς έρχεται τον χειμώνα, η ταινία Καλοκαίρι με τη Μόνικα παρακολουθεί τη ρομαντική ιστορία δύο παιδιών της εργατικής τάξης και των αδιεξόδων στα οποία φτάνουν οι ανθρώπινες σχέσεις, με τη διαμόρφωση της γυναικείας ψυχοσύνθεσης και την αναζήτηση της χειραφέτησής της να αναπαρίσταται από τον σκηνοθέτη με μαεστρία και μια Χάριετ Άντερσον στον ρόλο που θα την καθιστούσε σε κινηματογραφική αστέρα παγκοσμίου φήμης.
H Πράσινη Αχτίδα (Le rayon vert)
Éric Rohmer (1986)
Το καλοκαίρι μπορεί να μετατραπεί σε μια πραγματικά εφιαλτική και αγχώδης περίοδος για όσους δεν έχουν πλάνα διακοπών και αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της πρόσφατα χωρισμένης και κρεμασμένης από την κολλητή της Delphine, στην Πράσινη Αχτίδα του Éric Rohmer. Μέχρι που η απρόσμενη γνωριμία της με έναν άντρα, που μοιάζει να είναι ιδανικός για εκείνη, θα φέρει τα πάνω κάτω. Γυρισμένη σε super 16mm και με την πλειοψηφία των διαλόγων της να αποτελούν αυτοσχεδιασμό των πρωταγωνιστών της, η κλασική ταινία του Rohmer πάνω στη διαχρονική θεματική της ματαίωσης των θερινών προσδοκιών αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή για όσους λατρεύουν να μισούν το καλοκαίρι. Εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, η ταινία απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα και το βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1986.
