Το αφιέρωμα του Avopolis στα καλύτερα μουσικά ντοκιμαντέρ όλων των εποχών είναι γεγονός. Αυτήν την εβδομάδα, το δεύτερο μέρος με τους καλλιτέχνες και τα συγκροτήματα.
Searching for Sugar Man (Ψάχνοντας τον Βασιλιά της Σκόνης) του Malik Bendjelloul (2012)
Η ιστορία του Αμερικανο-Μεξικανού Sixto Rodriguez, που ανακαλύφθηκε τυχαία σε ένα μπαρ του Detroit από δυο Αμερικανούς μουσικούς παραγωγούς και ηχογράφησε δύο εντελώς αποτυχημένα για τα δεδομένα της Αμερικής άλμπουμ με folk καταβολές και πολιτικούς στίχους. Σε μια άλλη γωνιά του πλανήτη, όμως, οι ταξικοί του στίχοι και οι αναφορές του στις φυλετικές διακρίσεις θα μετατρέψουν τη δισκογραφία του στο soundtrack της επανάστασης των νεαρών Νοτιοαφρικάνων ενάντια στο Apartheid. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την προσπάθεια δύο fan του τραγουδοποιού να τον εντοπίσουν δεκαετίες μετά, θέλοντας να αποδείξουν πως εκείνος είναι ζωντανός παρά τις φήμες που τον θέλουν να έχει αυτοκτονήσει.
The Devil and Daniel Johnston του Jeff Feuerzeig (2005)
Ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στον ιδιοφυή καλλιτέχνη που έφυγε από τη ζωή το 2019, που καταγράφει τη ζωή του από τα παιδικά του κιόλας χρόνια μέχρι και το 2015 όποτε και γυρίστηκε η ταινία, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στη μουσική του, αλλά και στην διπολική διαταραχή στην οποία είχε διαγνωστεί, η οποία και εξελίχθηκε σε εμμονή. Σκηνοθετημένο από τον Jeff Feuerzeig, το ντοκιμαντέρ κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο Sundance Film Festival του 2005.
The Past Is a Grotesque Animal του Jason Miller (2014)
Ένα ντοκιμαντέρ για τη μουσική και την καλλιτεχνική πορεία των of Montreal και ένα σύνθετο πορτραίτο του ιθύνοντα νου πίσω από αυτούς, Kevin Barnes, που ρίχνει φως στην πολλές φορές σκληρή πραγματικότητα της διαρκούς παρουσίας στην παγκόσμια μουσική σκηνή, στις περιοδείες και τις ηχογραφήσεις και κυριότερα στη διατήρηση των ανθρώπινων σχέσεων εν μέσω όλων των παραπάνω. Η ταινία γυρίστηκε μετά από crowdfunding campaign στο Kickstarter από τον Jason Miller και σε αυτήν παρουσιάζεται μέχρι τότε ακυκλοφόρητο υλικό από live του συγκροτήματος, συνεντεύξεις και άλλα.
Pulp: A Film About Life, Death and Supermarkets του Florian Habicht (2014)
Ένα ντοκιμαντέρ για το αγαπημένο μουσικό συγκρότημα που άφησε το στίγμα του στην εξέλιξη της Brit Pop, αλλά και στην Cool Britannia των τιμημένων ‘90s. Στο Pulp: A Film About Life, Death and Supermarkets, ο Jarvis Cocker και η παρέα του επιστρέφουν στο Sheffield από όπου ξεκίνησαν όλα, 25 χρόνια μετά και έχοντας πουλήσει 10 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Εκεί θα δώσουν την τελευταία τους συναυλία στην Αγγλία και θα συναντήσουν τους common people που αποτέλεσαν σε συντριπτικό βαθμό την έμπνευσή τους σε ολόκληρη τη δισκογραφία των Pulp.
Cobain: Montage of Heck του Brett Morgen (2015)
https://www.youtube.com/watch?v=7a4imrOhK-I
Από τις πρώτες του μέρες στο Aberdeen της Washington, μέχρι τα χρόνια της απόλυτης δόξας σε μια από τις δημοφιλέστερες μπάντες όλων των εποχών, αλλά και στην πτώση λίγες μέρες πριν από τον θάνατό του από αυτοκτονία, το Cobain: Montage of Heck είναι το authorized ντοκιμαντέρ καταγραφής της σύντομης ζωής του Kurt Cobain. Σε σκηνοθεσία Brett Morgen και επίσημη συμμετοχή του Sundance Film Festival του 2015, το Cobain: Montage of Heck περιλαμβάνει σπάνιο, ακυκλοφόρητο μέχρι τότε, υλικό από όλη τη ζωή του Cobain, αλλά και συνεντεύξεις από τους ανθρώπους που βρέθηκαν κοντά του στη διάρκειά της.
Breadcrumb Trail του Lance Bangs (2014)
Ένα ντοκιμαντέρ για τη δημοφιλή μπάντα από το Louisville του Kentucky, το Breadcrumb Trail εστιάζει στον τελευταίο και ιδιαίτερα επιδραστικό δίσκο των Slint, Spiderland. Στην ταινία κάνουν την εμφάνισή τους μέλη του συγκροτήματος, φίλοι, αλλά και συγγενείς τους, και μουσικοί όπως οι Steve Albini, Brian Paulson, Ian Mackaye, Corey Rusk και David Yow. Το ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε σε DVD μαζί με την επανέκδοση του βινυλίου του Spiderland το 2014.
Gimme Shelter των Albert Maysles, David Maysles και Charlotte Zwerin (1970)
Το χρονικό των τελευταίων εβδομάδων της περιοδείας των Rolling Stones στις ΗΠΑ το 1969, με αποκορύφωμα την καταστροφική, δωρεάν συναυλία του Altamont που πολλοί θεωρούσαν πως θα αποτελέσει το νέο Woodstock, για να ολοκληρωθεί με τη δολοφονία της Meredith Hunter από το κοινό της συναυλίας και τον θάνατο τριών ακόμη μελών του. Το Gimme Shelter, σε σκηνοθεσία Albert Maysles, David Maysles και Charlotte Zwerin, δανείζεται το όνομά του από το lead track του δίσκου Let It Bleed του 1969, ενώ υπήρξε η εναρκτήρια ταινία του Φεστιβάλ των Καννών το 1971.
Shut Up and Play the Hits των Will Lovelace και Dylan Southern (2012)
Ένα ντοκιμαντέρ που καλύπτει το τελευταίο 48ωρο του James Murphy προτού δώσει την τελευταία του (μέχρι τότε τουλάχιστον) συναυλία με τους LCD Soundsystem στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, αλλά και το πρωινό μετά από αυτήν. Στην ταινία, σε σκηνοθεσία των Will Lovelace και Dylan Southern, περιλαμβάνεται επίσης μια εκτενής συνέντευξη του Murphy με τον φοβερό και τρομερό κριτικό της pop culture, Chuck Klosterman. Το ντοκιμαντέρ έκανε την πρεμιέρα του στο Sundance Film Festival του 2012, ενώ τον τίτλο του δανείζεται από μία φράση του Will Butler των Arcade Fire προς τον Murphy, όσο εκείνος παρουσίαζε το επόμενο κομμάτι που θα έπαιζε στη συναυλία.
Dig! του Ondi Timoner (2004)
Ένα άκρως διασκεδαστικό ντοκιμαντέρ για τη σχέση αγάπης και μίσους μεταξύ των Brian Jonestown Massacre και των Dandy Warhols και κυριότερα των δύο θεότρελων frontmen τους, Anton Newcombe και Courtney Taylor-Taylor. Γυρισμένο σε μια περίοδο επτά ολόκληρων ετών, το Dig! είναι αποτέλεσμα του μοντάζ του Ondi Timoner σε υλικό 2.500 ωρών, ενώ αυτό κέρδισε το βραβείο επιτροπής καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Sundance Film Festival του 2004.
Other, Like Me των Marcus Werner Hed και Dan Fox (2020)
Η καταγραφή του ενθουσιώδους κόσμου των COUM Transmissions και των Throbbing Gristle, σε ένα ντοκιμαντέρ για το performance art, τη ζωή σε κοινόβιο, την πορνογραφία, τον ατονικό πειραματισμό και την avant garde του βιομηχανικού ήχου του Hull της Αγγλίας. Δια χειρός Marcus Werner Hed και Dan Fox.
Buena Vista Social Club του Wim Wenders (1999)
Το ιστορικό πλέον ντοκιμαντέρ του μαέστρου Wim Wenders για τη μουσική της Κούβας, σε μια συμπαραγωγή μεταξύ Γερμανίας, ΗΠΑ, Ηνωμένου Βασιλείου, Γαλλίας και Κούβας. Η ταινία καταγράφει πως ο Ry Cooder, μακροχρόνιος φίλος του Wenders, ένωσε το ensemble των Buena Vista Social Club ώστε αυτοί να ηχογραφήσουν τον ομώνυμο δίσκο τους, αλλά και να δώσουν δύο συναυλίες (στο Άμστερνταμ και στις ΗΠΑ) που θα άφηναν εποχή. Η ταινία επιλέχθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για διατήρηση στο National Film Registry των ΗΠΑ.
The Gits της Kerri O'Kane (2005)
Η ιστορία μιας από τις σημαντικότερες underground μπάντες της σκηνής του Seattle των ‘90s, που διαλύθηκε έχοντας συμπληρώσει μόλις επτά χρόνια ζωής μετά το βιασμό και τη δολοφονία της χαρισματικής frontwoman τους, Mia Zapata, στα 27 της χρόνια. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί επί της ουσίας ένα tribute στην ίδια την Mia Zapata, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα συνεντεύξεις από τα μέλη του συγκροτήματος, τον πατέρα της και άλλα σημαντικά ονόματα της grunge σκηνής στην οποία ανήκαν, αλλά και σπάνιο υλικό από ηχογραφήσεις και live εμφανίσεις των Gits.
Scott Walker: 30 Century Man του Stephen Kijak (2006)
Ένα ντοκιμαντέρ για την καριέρα του Scott Walker με έμφαση στη μουσική που ο ίδιος έγραψε κατά τη διάρκειά της, αλλά και με αποκλειστικό υλικό από την ηχογράφηση του άλμπουμ του, The Drift. Την ταινία υπογράφει ο Stephen Kijak, ενώ στον ρόλο του παραγωγού βρίσκεται ο David Bowie, η μουσική του οποίου επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Walker. Το Scott Walker: 30 Century Man έκανε την πρεμιέρα του στο London Film Festival το 2007, ενώ παρουσιάστηκε επίσης στο Panorama του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2007.
Big Star: Nothing Can Hurt Me των Drew DeNicola και Olivia Mori (2012)
Μια ταινία για το φαινόμενο των Big Star, που ξεκίνησαν ως μπάντα-αποτυχία για να αναγνωριστούν χρόνια μετά, αποκτώντας το cult status που τους αναλογούσε και επηρεάζοντας φυσικά σωρεία μουσικών ανά τον κόσμο. Με συνεντεύξεις από τα ζωντανά μέλη του συγκροτήματος, μεταξύ άλλων, και δια χειρός Drew DeNicola και Olivia Mori.
Joy Division του Grant Gee (2007)
Ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία των Joy Division, που το 1976 όταν και δημιουργήθηκαν μετά την παρακολούθηση μια συναυλίας των Sex Pistols, τάραξαν τα νερά της ανερχόμενης τότε post-punk σκηνής του Manchester, αλλά και ολόκληρη την παγκόσμια μουσική βιομηχανία με τον σκοτεινό τους ήχο, βγαλμένο από μυθιστόρημα του J.G. Ballard. Σπάνιο βιντεοσκοπημένο υλικό της περιόδου, newsreels και το Manchester του σήμερα και του χθες, σε μια ταινία-ωδή στη μουσική ιδιοφυία του Ian Curtis και των υπόλοιπων μελών της μπάντας, που θα δημιουργούσαν τους New Order αμέσως μετά την αυτοκτονία του πρώτου στα 23 του χρόνια. Στο ντοκιμαντέρ περιλαμβάνονται συνεντεύξεις όλων των εναπομείναντων μελών των Division, αλλά και των Tony Wilson, Peter Saville, Pete Shelley των Buzzcocks, Genesis Breyer P-Orridge των Throbbing Gristle, Paul Morley, Terry Mason, Richard Boon και Anton Corbijn, ο οποίος θα σκηνοθετούσε την ίδια χρονιά το επίσης εξαιρετικό biopic film για τον Ian Curtis, Control.
Pavement: Slow Century του Lance Bangs (2002)
Ένα 90λεπτο ντοκιμαντέρ καταγραφής της δεκαετούς πορείας των Pavement, από το 1989 μέχρι και το 1999, με σπάνιο live υλικό, συνεντεύξεις, αλλά και ολόκληρη την τελευταία τους συναυλία στο Λονδίνο και τα video clips της δισκογραφίας τους σε σκηνοθεσία καλλιτεχνών όπως οι Kim Gordon, Thurston Moore, Rian Murphy, Spike Jonze και άλλων. Στην παραγωγή και την σκηνοθεσία ο Lance Bangs, γνωστός για την σκηνοθεσία του σε video clips συγκροτημάτων όπως οι for Sonic Youth, Nirvana, Neutral Milk Hotel, Green Day, Arcade Fire, The Shins, The Thermals, Belle & Sebastian, Menomena, Yeah Yeah Yeahs, REM και άλλων.
American Utopia του Spike Lee (2020)
Το concert film δια χειρός Spike Lee, που καταγράφει ολόκληρη την Broadway performance του David Byrne, στην οποία ερμηνεύει τον ομώνυμο δίσκο του μαζί με 11 ακόμη μουσικούς. Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2020, ενώ παίχτηκε επίσης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης και στο BFI London Film Festival.
Stop Making Sense του Jonathan Demme (1984)
https://www.youtube.com/watch?v=53dikqNZLgA
Ακόμη ένα concert film με τον David Byrne σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αυτή τη φορά όμως μαζί με την μπάντα του, τους Talking Heads. To ντοκιμαντέρ γυρίστηκε σε τέσσερις νύχτες, καταγράφοντας την tour του συγκροτήματος για τον δίσκο Speaking in Tongues το 1983, ενώ θεωρείται από πολλούς κριτικούς, μεταξύ των οποίων και ο Robert Christgau, ως ένα από τα κορυφαία concert films όλων των εποχών. Σε σκηνοθεσία Jonathan Demme.
Chasing Trane: The John Coltrane Documentary της John Scheinfeld (2016)
Τα πάθη, οι εμπειρίες του ίδιου, αλλά και η επιρροή της μουσικής του John Coltrane στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία, σε ένα ντοκιμαντέρ με σπάνιο υλικό και συνεντεύξεις από μουσικούς όπως ο Carlos Santana, Kamasi Washington και άλλων. Στο ρόλο του αφηγητή, ο Denzel Washington.
Quincy των Alan Hicks και Rashida Jones (2018)
Ένα ντοκιμαντέρ για τον Αφροαμερικανό μουσικό παραγωγό που επηρέασε την pop cultrure για 70 χρόνια όσο σχεδόν κανείς άλλος, αψηφώντας όλα τα ρατσιστικά και πολιτιστικά στερεότυπα της εποχής στην οποία ξεκίνησε και χαρίζοντάς μας μερικούς από τους πιο ιστορικούς δίσκους όλων των εποχών. Την ταινία σκηνοθέτησαν οι Alan Hicks και Rashida Jones, κόρη του Quincy Jones, ενώ αυτή απέσπασε βραβείο Grammy καλύτερης μουσικής ταινίας το 2019. Διαθέσιμη στο Netflix.
The Punk Singer της Sini Anderson (2013)
https://www.youtube.com/watch?v=DdTHg4SQNGE
Ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και την καριέρα μιας από τις σημαντικότερες φεμινίστριες punk rockers όλων των εποχών, frontwoman των Bikini Kill και Le Tigre και ηγέτιδα του riot grrrl movement των 1990s. Μέσα από ένα συνδυασμό συνεντεύξεων και αρχειακού υλικού, η ταινία καταγράφει τη ζωή και το έργο της Kathleen Hanna, από την ταραχώδη εφηβεία της και την ενασχόλησή της με το spoken poetry και την κατασκευή riot grrrl zines, μέχρι την μουσική της στις μπάντες στις οποίες συμμετείχε, αλλά και σαν solo artist, τον γάμο της με τον Ad Rock των Beastie Boys, τη μάχη της με τη νόσο Lyme από την οποία πάσχει και την περίφημη φράση της “Cobain smells like teen spirit”, που θα έδινε τον τίτλο στο ομώνυμο κομμάτι των Nirvana. Η ταινία χρηματοδοτήθηκε μετά από καμπάνια στο Kickstarter, αλλά και από τα έσοδα μια συναυλίας της Kim Gordon για αυτόν τον σκοπό.
