Το τέλος του καλοκαιριού είναι γεγονός και, με τις μέρες να μικραίνουν και τις νύχτες να μεγαλώνουν, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα ατμοσφαιρικό film noir για να μας βάλει σε φθινοπωρινή διάθεση. Το Avopolis έχει πέντε προτάσεις για την Κυριακάτικη προβολή σας.
Η Γυναίκα της Βιτρίνας (The Woman in the Window) του Fritz Lang (1944)
Σε ένα από τα καλύτερα film noir όλων των εποχών, Η Γυναίκα της Βιτρίνας του Fritz Lang, που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του J. H. Wallis, Once Off Guard, πραγματεύεται το ζήτημα του φόνου. Πότε είναι δικαιολογημένο να στερήσεις τη ζωή ενός ανθρώπου και πότε όχι; Την απάντηση καλείται να δώσει ο πρωταγωνιστής της ταινίας, καθηγητής Wanley, που, έχοντας σκοτώσει σε κατάσταση αυτοάμυνας τον παθολογικά ζηλότυπο εραστή της femme fatale, Alice Reed, θα δει τον εαυτό του να μπλέκεται σε όλο και πιο σκοτεινά μονοπάτια. Μια σύνθετη και γεμάτη νοήματα ταινία, γυρισμένη με απαράμιλλο στυλ και ένα κινηματογραφικό έργο καθοριστικό σε μεγάλο βαθμό για την εξέλιξη του είδους του film noir. Με τους Edward G. Robinson, Joan Bennett και Raymond Massey στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Πάθος και αίμα (The Big Sleep) του Howard Hawks (1946)
Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του μεγάλου Raymond Chandler, το Big Sleep του Howard Hawks συνδυάζει ό,τι ακριβώς ζητά κανείς από ένα καλό film noir: σαγηνευτικές femme fatales, μυστηριώδεις και αρρενωπούς ανδρικούς χαρακτήρες, διαλόγους που οξύνουν την περιέργεια και εντείνουν το σασπένς των θεατών και τα απαραίτητα plot twists που δεν αφήνουν περιθώρια βιαστικών συμπερασμάτων. Στο Big Sleep παρακολουθούμε τη διαδικασία μιας εγκληματολογικής έρευνας με πρωταγωνιστές τους Humphrey Bogart και Lauren Bacall, η χημεία των οποίων στη μεγάλη οθόνη μαγνητίζει τα βλέμματα και προσθέτει στο τελικό, απολαυστικό αποτέλεσμα. Αξίζει να αναφερθεί ότι την περίοδο που αυτή η γυρίστηκε, τα ήθη της εποχής δεν επέτρεπαν να αναπαρασταθούν οι graphic περιγραφές του βιβλίου του Chandler ως προς τη μεταξύ σχέση των πρωταγωνιστών, κι όμως η ταινία δίνει ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό μάθημα ότι μερικές φορές less is more. Το Big Sleep επιλέχθηκε το 1997 από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για διατήρηση στο National Film Registry των ΗΠΑ.
Chinatown του Roman Polanski (1974)
Εμπνευσμένο από τον πόλεμο για τη διαχείριση τον αποθεμάτων νερού της Νότιας California των ‘30s, το Chinatown είναι ένα νέο-νουάρ του Roman Polanski που συγκαταλέγεται στα κλασικότερα όλων των εποχών. Υποψήφιο για 11 βραβεία Oscar το 1974 οπότε και κυκλοφόρησε, το Chinatown συνεπαίρνει τους θεατές με τη διαρκώς απειλητική του ατμόσφαιρα, απλώνοντας ένα πέπλο αμφιβολίας πάνω από κάθε χαρακτήρα του και υπονομεύοντας διαρκώς κάθε πιθανότητα ξεκάθαρης επίλυσης του μυστηρίου. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ένας Jack Nicholson στα καλύτερά του, η νεαρή τότε Faye Dunaway, αλλά και ο John Huston.
Sunset Boulevard του Billy Wilder (1950)
Ο William Holden είναι ο Joe Gillis, ένας σεναριογράφος που παλεύει για την καταξίωσή του στο Hollywood, και η Gloria Swanson στο ρόλο της Norma Desmond, είναι μια πρώην ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου, που προσπαθεί διακαώς να επιστρέψει στα κινηματογραφικά στούντιο παρά την ηλικία της που είναι απαγορευτική για τα δεδομένα της βιομηχανίας. Η δεύτερη θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το ταλέντο του πρώτου στο ιστορικό meta noir του Billy Wilder, μια κυνική κριτική της χολλυγουντιανής showbiz, αλλά και ένα εξαιρετικό πορτρέτο της μεταπολεμικής κοινωνίας της αποξένωσης που προβάλλεται μέσα από το μικρόκοσμο του Hollywood, ενός Hollywood που είναι η πραγματική femme fatale της ταινίας.
Ασανσέρ για Δολοφόνους (Ascenseur pour l'échafaud // Elevator to the Gallows ή Frantic ή Lift to the Scaffold) του Louis Malle (1958)
Η Jeanne Moreau και ο Maurice Ronet σχεδιάζουν να δολοφονήσουν τον σύζυγο της πρώτης σε ένα πλάνο που σύντομα θα ναυαγήσει, όταν ο δεύτερος θα βρεθεί εγκλωβισμένος σε ένα…ασανσέρ, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία δια χειρός Louis Malle, που πριν να συσχετιστεί με το Γαλλικό Νέο Κύμα (χωρίς να είναι βέβαια επίσημος εκπρόσωπός του), δοκιμάστηκε σε ένα φιλμ εμπνευσμένο από το δημοφιλές μεταπολεμικό genre του film noir. Η ταινία έμεινε φυσικά στην ιστορία ως ένα πρώτο δείγμα του Νέου Μοντέρνου Κινηματογράφου με τις ιδιαίτερες αφηγηματικές και κινηματογραφικές τεχνικές της, το ανατρεπτικό μοντάζ της από τον Léonide Azar, αλλά και ένα εξαιρετικό jazz score από τον μαέστρο του είδους, Miles Davis.