Δεν είχα καταφέρει να βρεθώ σε κάποιο από τα προηγούμενα Neon Party, κάτι που περισσότερο σε ατυχείς συγκυρίες οφείλεται, παρά σε σκεπτικισμό για τις μπογιές και τη μουσική. Ως προς το πρώτο κομμάτι, όποιος θέλει μεν τη συμμετοχή στην όλη φιέστα αλλά όχι και το χρωματιστό «μπάνιο», μπορεί να απολαύσει το event αποφεύγοντας τον χώρο κοντά στη σκηνή –όπου καταλήγει η μεγαλύτερη ποσότητα των neon χρωμάτων. Έτσι και θα κάνεις την εικαστική σου παρέμβαση στο άσπρο μπλουζάκι που έχεις φροντίσει να φορέσεις για να φαίνονται καλύτερα τα χρώματα, αλλά και θα αποφύγεις το... λουτρό μπογιών που επικρατεί στις πρώτες γραμμές! Τουλάχιστον όσοι από εμάς δεν βρισκόμαστε πλέον στο εφηβικό στάδιο (όπως δηλαδή η πλειονότητα των θεατών του Σαββάτου), αλλά επιζητούμε και τη συμμετοχή στα φρέσκα πράγματα που απολαμβάνει η ντόπια πιτσιρικαρία.
Όσο για τη μουσική, ε, εκεί κι αν δεν υπήρχε λόγος αποφυγής του οποιουδήποτε στοιχείου. Ναι, σύμφωνοι, δεν θα συναντούσες πολλές καλλιτεχνικά ανήσυχες στιγμές στα σετ τα οποία ακούστηκαν στο 10ο Neon Party, όμως –ας μη κοροϊδευόμαστε– εξ αρχής δεν υπήρχε τέτοιος σκοπός. Η βραδιά άνηκε στην απροκάλυπτη, απενοχοποιημένη και σε βαθμό ξεφαντώματος διασκέδαση κι αυτό ακριβώς εξυπηρέτησαν οι καταιγιστικοί trap, dubstep, hip hop, drum 'n' bass και EDM ρυθμοί που ξεπήδησαν από τα ηχεία του Gagarin.
Και τον Rick Ross μας δηλαδή ακούσαμε και το μνημειώδες “Tell Me” από RL Grime και What So Not –έκανε το μπάσιμό του όταν το ρολόϊ με την αντίστροφη μέτρηση που έπαιζε στο πανό πίσω από τη σκηνή έδειξε μηδέν, δίνοντας έναυσμα ν' αρχίσει ο «πόλεμος» με τις μπογιές– αλλά και αρκετά ακόμα από French Montana, Knife Party & Prodigy, καθώς και επίκαιρα χιτάκια όπως το “Turn Down For What” του DJ Snake (μαζί με τα γρυλίσματα του Lil' Jon για συνοδεία). Μεγάλος πρωταγωνιστής στα decks ο Ολλανδός electro house παραγωγός Justin Prime, τον πρώτο ερχομό του οποίου στη χώρα μας πλαισίωσαν με τα σετ τους μερικές από τις πιο γνωστές alternative ομάδες της πόλης: STFU, YSP!WSY!, Not Sober, LesAnimaux & Werk.
Και να σου από κάτω οι κοπέλες να χορεύουν και να στριγκλίζουν, και να ορισμένοι που είχαν έρθει εξοπλισμένοι με μάσκες και λοιπά εξαρτήματα ώστε να μην πτοούνται από την ιπτάμενη μπογιά· γενικώς επικράτησε μια σύγχρονη διονυσιακή κατάσταση, σίγουρα πιο πολύχρωμη από την παλαιά έκδοση! Το έλεγες και πανζουρλισμό, με λίγα λόγια, αυτό που έλαβε χώρα το Σαββατόβραδο στο Gagarin: μια μόνιμη κατάσταση ξεφαντώματος, που βέβαια οδήγησε αρκετούς από τους θεατές σε σύντομες αποχωρήσεις από την αίθουσα για μερικές ανάσες και λίγο δροσερό αεράκι, προκειμένου να μαζέψουν δυνάμεις και να επιστρέψουν στα τεκταινόμενα εντός.
Περισσότερο λοιπόν μια γιορτή της νιότης και του ξέφρενου της ηλικίας είναι τα Neon Party, όπου αγόρια και κορίτσια στα οποία τα 20 φαίνονται ακόμα μακριά πάνε για να βιώσουν κάτι διαφορετικό και εκκωφαντικό. Φεύγοντας από τον χώρο μου ήρθαν στο μυαλό διάφορα σχόλια σχετικά με τα συγκεκριμένα event (από μη κολακευτικά έως απαξιωτικά), τα οποία άκουσα από ανθρώπους που έχουν πια πιάσει τα πρώτα –άντα. Αμέσως μετά θυμήθηκα όμως την έκφραση «if the music’s too loud, then you’re too old» και τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.
Κι αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες και εικόνες από τα όσα διαδραματίστηκαν, αλλά και μερικές πληροφορίες παραπάνω για τα Neon Party δια στόματος του Postriper, δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο το οποίο έφτιαξαν για μας οι Shoot The Band, προσπαθώντας να σας μεταφέρουμε πιο ζωντανά το κλίμα του Σαββάτου...
{youtube}HVXHvgH05fA{/youtube}
