Παρασκευή 19 Ιουλίου 2002 
Ξεκίνημα στις 4.30 μμ. με τους Foreign Legion στο Ballroom, τεράστια εντυπωσιακή αίθουσα χορού με χρυσοποίιτα σκαλίσματα και πορφυρά βελούδινα καθίσματα στους εξώστες! Ένας αστείος postmodern συνδιασμός, κάτι σαν τους Sex Pistols να τραγουδάνε God Save The Queen στα ανάκτορα του Buckingham.
Ο χώρος που γίνονταν το φεστιβάλ, το Winter Gardens, είναι ένα τεράστιο κτίσμα του 1878, Βικτωριανής αρχιτεκτονικής, φτιαγμένο από χυτοσίδηρο και γυαλί, με πολλαπλές αίθουσες για τους παραθεριστές του 19ου αιώνα. Σήμερα χρησιμοποιείται για παραστάσεις, εκθέσεις κλπ. Οι Foreign Legion, Oi μπάντα από την Ουαλία, που παίζουν από τις αρχές των 80ς, με μια διακοπή ανάμεσα '92-'99. Ο τελευταίος τους δίσκος από την αυστριακή DSS, What Goes Around Comes Around είναι παραγωγή του Mick Jones των Clash (www.geocities.com/foreignlegion2000). 
Μετά από μερικά τραγούδια, περνάμε δίπλα στην Arena όπου παίζoυν οι Skint, επίσης street punk / Oi μπάντα που ξεκίνησε το '93 στην Ιρλανδία, με LPs In the Firing Line και Thru the Bottom of a Glass και ευρωπαϊκή περιοδεία.
Μετά από μια ματιά στους Fast Cars (μεσήλικες poppy punk) στο Ballroom, επιστρέφουμε για τους Resistance 77 από το Nottingham, με πρόσφατο CD LP από την θρυλική Captain Oi! Records το Retaliate First. Παίζουν δυνατά και γρήγορα δεν παρουσιάζουν όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα. Το επόμενο συγκρότημα, οι Menace, ακυρώνει την εμφάνισή του (άργησαν να φτάσουν λόγω μποτιλιαρίσματος!). Κρίμα γιατί έχω ακούσει ότι είναι πολύ καλοί live αλλά δεν έχω καταφέρει να τους δω ακόμα.
Πίσω στην Arena για τους 99's, all-girl old school συγκρότημα από την ΝΥ, τους Retaliator, 3μελής μπάντα που παίζει anthemic πανκ, και τους Contempt, skin / Oi σχήμα με σκιν τραγουδιστή, μαύρο ντράμερ και κιθαρίστα με t-shirt Subhumans. Έπαιξαν μια διασκευή Crass και αφιέρωσαν ένα κομμάτι τους στους εργάτες του δήμου, που απεργούσαν εκείνες τις μέρες.
Στη συνέχεια πηγαίνουμε στην Olympia για τους 4ft Fingers, πιτσιρικάδες, ποπ πανκ για μένα, skate πανκ γι'αυτούς, θυμίζουν λίγο Green Day (τους οποίους τους αναφέρουν στις επιρροές τους μαζί με Rancid, Slayer, Blink 182, Offspring κλπ.) , και το μπάσο μερικές φορές RHCP. Σχηματίστηκαν το '96 και έχουν κυκλοφορήσει 2 ΕΡ, 1 άλμπουμ από την Jamdown Records και ετοιμάζουν ένα τρίτο με την Golf Records που θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβρη (www.4ftfingers.com). Ακολουθούν οι Lightyear με 2 τρομπέτες και ένα σαξόφωνο, και οι Vice Squad που εκτός από το υποχρεωτικό Last Rockers παίζουν και μια διασκευή του Ace of Spades.
Φεύγουμε για Ballroom όπου παίζουν οι δημοφιλείς Γερμανοί Oxymoron, τακτική παρουσία του φεστιβάλ.
Ξεκίνησαν το ΄92 και έχουν πολλές δισκογραφικές κυκλοφορίες, με τελευταία την Feed the Breed από την K.O. Records, 2001. Άρεσαν στον κόσμο, παρ'ότι είχαν πρόβλημα με τον ήχο κάποια στιγμή. Βρίσκω το στυλ τους κάπως μονότονο, πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι έχουν πολύ ενεργητικό τραγουδιστή (www.oxys.de).
Πίσω στην Olympia τώρα για τους πολύ καλούς Citizen Fish, το συγρότημα που σχηματίστηκε το ΄89 μετα την διάλυση των Culture Shock, με 3 μέλη των θρυλικών Subhumans, ανάνεσα τους τον τραγουδιστή Dick Lucas. Οι Citizen Fish παίζουν ένα απολαυστικό κράμα punk, ska και rock 'n' roll, με τον Dick να οργώνει την σκηνή τραγουδώντας τους πιο έξυπνους και πολιτικοποιημένους ίσως στίχους στο χώρο αυτής της μουσικής. Μαζί με τους Subhumans (μια που και στις δύο μπάντες υπεύθυνος για την καυστική στιχουργία είναι ο Lucas) είναι κατά την γνώμη μου οι Βρετανοί Dead Kennedys. (www.citizenfish.com).
Στο Ballroom τώρα για μια ματιά στους Penetration (θυμηθείτε το Don't Dictate To Me), τη μπάντα που ξεκίνησε το '77 στο Roxy για να διαλυθεί πριν μπει η νέα δεκαετία και η "στρατολόγηση" των συγκροτημάτων από μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες, κάτι που τους έχει αναγνωριστεί από πολλούς ως ειλικρινής στάση. Αποφάσισαν να ξαναπαίξουν "για το fun της υπόθεσης, χωρίς πιέσεις και συμβόλαια με εταιρίες". Η Pauline Murray θεωρείται μια από τις καλύτερες φωνές του πανκ, και δεν αργούμε να το επαληθεύσουμε, ακόμα και σήμερα η φωνή της είναι εντυπωσιακή, μου φέρνει στο μυαλό PJ Harvey.
Όταν επιστρέφουμε στην Arena τελειώνουν οι Red Alert (θυμάστε τα "SPG", και "In Britain";) και ξεκινάνε οι Special Duties, street punk μπάντα του '77, που ανάμεσα στ'άλλα παίζουν μια διασκευή του αγαπημένου "Gary Gilmore's Eyes" των Adverts. Γερασμένοι και αδιάφοροι για μένα, φαίνεται να αράσουν σε πολλούς όμως.
Για το φινάλε της βραδιάς διαλέγουμε (μαζί με μια μικρή μερίδα του κοινού, μια που οι περισσότεροι, απ'ότι διαπιστώνουμε αργότερα, πηγαίνουν δίπλα για τους Adicts), τους Καναδούς DOA. Οι DOA, σημαντικό hardcore πανκ 3μελές συγκρότημα που ξεκίνησε στο Βανκούβερ το '78, έχουν περιγραφεί ως μπάντα που αναμιγνύει τη μουσική της με "no-bullshit grassroots political activism", έχουν κυκλοφορήσει πολυάριθμους δίσκους και έχουν περιοδεύσει σ'όλο τον κόσμο. Απόψε αργούν πολύ να βγουν, με αποτέλεσμα να μικρίνει κι άλλο το κοινό, όταν όμως τελικά βγαίνουν μας αποζημιώνουν με ένα δυνατό και περιεκτικό σετ (www.alternativetentacles.com/bandinfo).
Μια γρήγορη ματιά δίπλα για το εντυπωσιακό θεατρικό φινάλε των Adicts (οι οποίοι παίζουν για πρώτη φορά στη χώρα από τα μέσα των 90ς, με το αρχικό 70ς line up, και άρτι αφιχθέντες από την Αμερικανική sold out περιοδεία τους), και είναι ήδη 2 το πρωί! Ώρα για ύπνο, αύριο είναι μόνο η 2η μέρα!
