φωτογραφίες: Susanne Erler (1), Ella Kronberger (4)
Νωρίτερα μέσα στο έτος κυκλοφορήσατε τον 2ο δίσκο σας, Sauna. Ποια νέα ηχητικά και στιχουργικά στοιχεία προσπαθήσατε να φέρετε στο προσκήνιο;
Ήταν σημαντικό να μην επαναληφθούμε και να εξελίξουμε τη μουσική μας. Γνωρίζαμε πως σε μερικούς ανθρώπους δεν θα άρεσε η αλλαγή, αλλά θα ήταν πολύ βαρετό να κυνηγούσαμε ξανά τον ίδιο ήχο. Οπότε αλλάξαμε τη νοοτροπία μας και εστιάσαμε κυρίως στα beats και στα φωνητικά, τα οποία θέλαμε να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και να είναι ακριβή, με τον ήχο παράλληλα να βγαίνει καθαρός και φρέσκος. Όσον αφορά τους στίχους, έμοιαζε σημαντικό για εμάς να υπάρχει ένα αυτοβιογραφικό στοιχείο, αλλά και περισσότερες ανοιχτές σε ερμηνεία φράσεις, ώστε να μπορούν να αποτελέσουν ιστορίες για διαφορετικές καταστάσεις.
Στο τραγούδι “Wannabe”, καταπιάνεστε με το οικουμενικό πρόβλημα των ανθρώπων που προσπαθούν να γίνουν κάποιοι άλλοι. Νιώθετε συχνά έτσι; Ποια λύση βρίσκετε;
Όλοι οι άνθρωποι έχουν νιώσει έτσι, σε κάποια φάση της ζωής τους. Ειδικά στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας υπάρχει η πίεση να προσαρμοστούμε σε κάποιον συγκεκριμένο ήχο ή εικόνα. Αλλά προσπαθούμε να εστιάσουμε στο τι θέλουμε πραγματικά και να μην επηρεαζόμαστε από κάποιους πιο επιτυχημένους ή πιο δημιουργικούς από εμάς. Αν θες οπωσδήποτε να γίνεις μέρος μίας μουσικής τάσης που βρίσκεται στην κορύφωσή της, πάντα θα καταλήγεις να τρέχεις μάταια από πίσω της. Οπότε γιατί να σε επηρεάζει κάτι τέτοιο; Καλύτερα να δημιουργήσεις τη δικιά σου.
Στην επίσημη σελίδα σας, γράφετε τα εξής περιγράφοντας τους Leyya: Χάος εναντίον Ρουτίνας, Γυναίκα εναντίον Άντρα, Τέχνη εναντίον Pop. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί αντιλαμβάνεστε την τέχνη ως το άλλο άκρο της Pop;
Δεν είναι το άλλο άκρο και αυτό ακριβώς είναι το επιχείρημά μας. Δεν προτιμούμε κάποια από τις δύο μεριές (τουλάχιστον σε πρώτη ανάλυση), γιατί πιστεύουμε πως δεν έχουν καμία αξία. Συνδυάζουμε τα πάντα που μας εμπνέουν: κάθε είδος, κάθε φύλο, καθετί. Δεν μας αρέσει να διαχωρίζουμε πράγματα, επειδή απλώς κάποιος το λέει. Γι' αυτό άλλωστε αποκαλέσαμε το νέο μας άλμπουμ Sauna –το μέρος όπου όλοι είναι γυμνοί και ίδιοι– και βάλαμε ένα ουράνιο τόξο στο εξώφυλλο.
Είστε από το Eferding, μία επαρχιακή πόλη της Αυστρίας. Πώς ήταν να μεγαλώνει κανείς εκεί; Νιώθατε διαφορετικοί από τον μέσο όρο των ανθρώπων;
Δεν νιώθαμε διαφορετικοί, αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ακούν και θέλουν να δημιουργήσουν ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής. Έτσι βρήκαμε ο ένας τον άλλο. Και ίσως αυτό ακριβώς μας έκανε πιο δημιουργικούς, το γεγονός πως δεν υπήρχε τίποτα να μας αποσπάσει την προσοχή.
Τι σημαίνει να έχεις μία μπάντα εναλλακτικής pop στη Βιέννη; Έχετε δυνατή τοπική σκηνή στην πόλη; Ποιες είναι οι πιθανότητες γι' αυτήν να πετύχει κάτι μεγαλύτερο; Τέλος, μπορείτε να μας προτείνετε 3 μπάντες από τη χώρα σας που πρέπει οπωσδήποτε να ψάξουμε;
Πραγματικά, δεν ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι μέλος μίας μπάντας στην Αυστρία αυτή τη στιγμή. Τα τελευταία χρόνια η σκηνή έχει αλλάξει σημαντικά, ειδικά στο πώς αντιμετωπίζεται διεθνώς. Αλλά πριν από αυτό, όλοι νόμιζαν πως το μόνο που έχουμε στην Αυστρία είναι ο Mozart και η κλασική μουσική. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν είναι αλήθεια: υπάρχουν δεκάδες καλές μπάντες και καλλιτέχνες, όπως οι 5KHD (πειραματική jazz-pop), οι Hearts Hearts (indie-electronic pop), οι Inner Tongue (electronic pop) και οι Pressyes (pop εμπνευσμένη από τα 1970s), για να αναφέρουμε απλώς κάποιες. Πιστεύουμε ότι υπάρχει το περιθώριο για ακόμη περισσότερη διεθνή επιτυχία, αρκεί να δει ο κόσμος πόσο καλή μουσική φτιάχνεται σήμερα στην Αυστρία. Χρειάζεται ακόμη αρκετός χρόνος, τουλάχιστον όμως η προσπάθεια έχει ξεκινήσει.
Ζείτε ωστόσο σε μία χώρα όπου η Δεξιά συγκυβερνάει με την Άκρα Δεξιά. Είναι κάτι που σας ανησυχεί; Σας ενδιαφέρει ο πολιτικός σχολιασμός μέσα από τη μουσική σας;
Φυσικά και μας ανησυχεί. Εμφανίζεται συνεχώς μπροστά μας με διαφορετικούς τρόπους και προβληματιζόμαστε έντονα για την εξέλιξη της κατάστασης και την κατεύθυνσή της. Ωστόσο, επιθυμούμε με τη μουσική μας να δημιουργήσουμε έναν χώρο στον οποίον οι άνθρωποι θα μπορούν να βουτήξουν μέσα ξεχνώντας τα πάντα, χωρίς δηλαδή να χρειάζεται να σκεφτούν κάτι και να επιπλεύσουν με μία συγκεκριμένη διάθεση. Αυτό ίσως ακούγεται υπερβολικά προσωπικό, αλλά η μουσική για εμάς είχε πάντα τέτοια αξία. Γράφουμε αρκετά αυτοβιογραφικούς στίχους και τραγουδάμε για τέτοιας φύσεως πράγματα, αλλά κρατάμε συνάμα τα τραγούδια ανοιχτά για πολλαπλές ερμηνείες.
Νωρίτερα μέσα στη χρονιά ανοίξατε τη συναυλία των Arcade Fire στη Βιέννη. Πώς ήταν η εμπειρία;
Θαυμάζουμε ως μπάντα τους Arcade Fire. Ο τρόπος με τον οποίον επαναπροσδιορίζουν τη μουσική τους, αποτελεί έμπνευση για εμάς. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι όταν ανοίξαμε το live τους στη χώρα μας.
Ας υποθέσουμε πως ένας νέος ακροατής ακούει τη μουσική σας και την ερωτεύεται. Προτείνετε μας 3 δίσκους προς ακρόαση γι' αυτόν τον νέο fan σας...
Θα του προτείναμε να ακούσει μουσική που μας έχει εμπνεύσει να φτιάξουμε μουσική. Παρόλο που είναι κάπως δύσκολο να περιορίσουμε τις επιρροές μας σε 3 δίσκους, θα προτείναμε το Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band των Beatles, το οποίο άλλαξε τα πάντα για εμάς, όπως και την ιστορία της pop μουσικής. Ο 2ος δίσκος είναι το Cosmogramma του Flying Lotus, το οποίο μας εισήγαγε σε έναν ολοκαίνουριο κόσμο, διαφορετικό από το να γράφουμε απλώς τραγούδια –δηλαδή στο σύμπαν της ηχητικής αισθητικής. Τέλος, διαλέγουμε το Schick Schock των Bilderbuch, μίας αυστριακής μπάντας η οποία μας έδειξε τον δρόμο για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε και να το πετύχουμε, αρκεί να πιστεύει κανείς στην τέχνη του και να δουλεύει σκληρά.
Τέλος, προτιμάτε τον χρόνο στο στούντιο ή τις περιοδείες;
Δεν μπορούμε να συγκριθούν μεταξύ τους. Αμφότερα έχουν κάτι ξεχωριστό, που λείπει από το άλλο. Όταν περιοδεύουμε για αρκετό καιρό, είμαστε χαρούμενοι που επιστρέφουμε στο στούντιο, αλλά μετά από λίγο χρονικό διάστημα μας λείπουν τα live. Το θέμα είναι να μπορείς να δημιουργήσεις κάτι καινούριο για τους ανθρώπους που θα συναντήσεις αργότερα στις συναυλίες.
{youtube}iDcfPYnb4Tk{/youtube}
