Είστε πια 8 χρόνια μαζί, σε ποιον επομένως βαθμό νιώθετε πλέον ως μια «κανονική» μπάντα, αν σκεφτούμε ότι στο παρελθόν έχετε δηλώσει ότι δεν ήσασταν παρά μανιακοί αγοραστές δίσκων που τελικά έπιασαν τα μουσικά όργανα;
Μας δόθηκε η δυνατότητα να ταξιδέψουμε στον κόσμο, κι αυτό με τη σειρά του μας έδωσε μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε όχι μόνο περισσότερους δίσκους, μα και νέες προοπτικές στη μουσική, στην τέχνη γενικότερα και βέβαια στη ζωή. Κι ακόμα έχουμε πολλά μέρη στα οποία θέλουμε να πάμε, για όλους αυτούς τους λόγους.
Όσον αφορά τη δισκογραφία, δείχνετε αξιοθαύμαστη συνέπεια: κάθε 2 χρόνια, βγάζετε νέο άλμπουμ! Έχετε κάποιο συγκεκριμένο σύστημα με το οποίο γράφετε και ηχογραφείτε;
Όχι, δεν υπάρχει συγκεκριμένο σύστημα, βασικά συνεχώς το αλλάζουμε και το εξελίσσουμε. Κι ελπίζω έτσι να συνεχίσει, αλλάζοντας κι εξελισσόμενο. Κρατάει τα πράγματα ενδιαφέροντα!
Το νέο σας άλμπουμ, Calico Review, έχει εκείνη την 1960s αύρα και τον γνώριμο garage ήχο που έχουμε μάθει να περιμένουμε από εσάς, αλλά σε σημεία δείχνει να ενδιαφέρεται και για άλλες κατευθύνσεις...
Νομίζω ότι με το Calico Review, όπως και με κάθε δίσκο μας, μπορέσαμε να προοδεύσουμε. Kυρίως ως προς το να αρθρώσουμε πιο εύγλωττα τα οράματά μας για το καινούριο και το παλιό.
Αλήθεια, πώς είναι η καθημερινότητα όσο περιοδεύετε; Υπάρχει καθόλου ελεύθερος χρόνος;
Μερικές φορές περισσεύει ελεύθερος χρόνος, συνήθως όμως το πρόγραμμα είναι πολύ σφιχτό. Όταν πάντως υπάρχει καιρός, μας αρέσει να επισκεπτόμαστε μουσεία, να αναζητούμε κρυμμένους θησαυρούς και να αράζουμε στη χρυσή λιακάδα.
Έρχεστε σύντομα στην Ελλάδα, για μία σειρά συναυλιών. Φαίνεται να έχετε βρει κοινό εδώ και να έχετε αναπτύξει δεσμούς μαζί του, το αισθάνεστε κι εσείς;
Α, λατρεύουμε την Ελλάδα! Αισθανόμαστε τυχεροί και τιμημένοι που μας καλωσορίσατε τόσο. Η χώρα σας θυμίζει αρκετά το σπίτι μας, τόσο από την άποψη του τεραίν, όσο και από αυτήν του καιρού: μοιάζει τόσο πολύ με τη νότια Καλιφόρνια.
Και ίσως ο λόγος για τον οποίον αρέσουμε στην Ελλάδα, να είναι το πώς μεταφράζεται η μουσική μας σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Γιατί, περισσότερο από κάθε τι άλλο, πιστεύω ότι κουβαλά τη διακριτή αίσθηση της ακρογιαλιάς, όπως και ό,τι δικό σας παραδοσιακό έχει τύχει να ακούσω. Το περιβάλλον λοιπόν αντανακλά τη μουσική και τούμπαλιν.
Αρκετοί λένε ότι σαν τις συναυλίες σας, δεν έχει –ότι οι δίσκοι ωχριούν μπροστά στη ζωντανή σας απόδοση. Εσείς συμφωνείτε;
Ω, μα και βέβαια! Το πιστεύω κι εγώ, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις στούντιο ηχογραφήσεις και στην ενέργειά μας επί σκηνής. Και νομίζω ότι είναι προτέρημα αυτό για μας.
Υπάρχει και μια ιστορία που κυκλοφορεί, για μια παλιότερη συναυλία σας στο αεροδρόμιο Pacoima. Αλλά ποιες ακριβώς είναι οι λεπτομέρειες;
Καλύτερα να ξεχαστούν, ήταν μια χάλια συναυλία την οποία δώσαμε πίσω στις αρχές της καριέρας μας. Τα 5 πρώτα χρόνια, βλέπεις, παίζαμε παντού, λέγαμε ναι σε κάθε είδους πρόταση. Αρκετές μάλιστα φορές τα χρήματα ήταν από ελάχιστα μέχρι και καθόλου. Παίζαμε βασικά ό,τι μας άφηναν να παίξουμε.
Έχετε να μας προτείνετε κάτι καινούριο και καλό ν' ακούσουμε;
Θα βρείτε τόνους προτάσεων, αν κοπιάσετε στο podcast το οποίο διατηρούμε στο www.reverberationradio.com.
{youtube}fiJYecS0vU0{/youtube}
