Φτιάξατε τον τελευταίο σας δίσκο Innocence Αnd Decadance με τον Johan Lindström, έναν τζαζ μουσικό/παραγωγό εκτός της ροκ σκηνής. Πώς επηρέασε η δουλειά του την αισθητική και τον τελικό ήχο του άλμπουμ;
Ήταν φοβερή η συνεργασία μαζί του, καθώς συνείσφερε πολλές καλές ιδέες. Ο Johan εστίασε πολύ στο πώς να δουλέψουμε με τον ήχο και τις δυναμικές του χώρου, αλλά και στο πώς να χρησιμοποιήσουμε τις μεταβλητές αυτές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τόσο εκείνος, όσο και ο Janne Hansson, υπήρξαν φοβεροί συνεργάτες.
Έχετε επίσης γράψει περισσότερα bluesy, μελαγχολικά τραγούδια για τον δίσκο αυτόν, σε σχέση με τους προηγούμενούς σας. Υπήρξαν συγκεκριμένοι λόγοι που πυροδότησαν ένα τέτοιο στυλ γραφής;
Για μένα πάντα υπήρχε το στοιχείο αυτό στον ήχο της μπάντας, αλλά με λιγότερο προφανή τρόπο. Προχωρήσαμε λοιπόν όπως κάνουμε συνήθως: χωρίς πλάνο ή πρόγραμμα, απλώς δημιουργώντας κομμάτια τα οποία να μας αρέσουν και να διασκεδάζουμε να παίζουμε. Όλοι μας έχουμε πάντως ακούσει πολύ blues ανάμεσα σε άλλα πράγματα και είμαι χαρούμενος που πιστεύεις πως ο νέος δίσκος μπλουζίζει. Είμαι στα σίγουρα fan των blues.
Ηχογραφήσατε στο θρυλικό στούντιο Atlantis Grammafon. Πώς σας έκανε να νιώσετε κάτι τέτοιο; Αισθανθήκατε ίσως την ανάγκη να συνδεθείτε βαθύτερα με τις ρίζες σας;
Ήταν μία φανταστική εμπειρία και ένα πραγματικά υπέροχο στούντιο! Όταν πρωτομπήκαμε στον χώρο υπήρξε μία στιγμή ησυχίας και σεβασμού, την ίδια όμως στιγμή νιώσαμε και πολύ καλά. Η ακουστική εκεί μέσα, είναι φοβερή. Ο Janne και ο Johan μας έκαναν να αισθανθούμε σαν στο σπίτι μας, παρόλο που οι ιστορίες και το παρελθόν του Atlantis Grammafon αιωρούνταν γύρω από τα κεφάλια μας.
Έχετε ξεκαθαρίσει σε αρκετές περιπτώσεις ότι δεν σας αρέσει να θεωρείστε μέρος ενός ρετρό ρεύματος αναβίωσης. Νιώθετε όμως πως η μουσική σας είναι συγχρονισμένη με τις ανάγκες του σήμερα; Ποια είναι η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τον αναχρονιστικό ήχο από εκείνον που έχει αναφορά στο παρόν;
Δεν τα πάω καλά με την κατηγοριοποίηση. Θα ήθελα απλώς να ονομάζεται «μουσική», αν και την ίδια στιγμή, παραδέχομαι πως είναι καλό να έχεις κάποιον όρο για να την περιγράψεις. Προσωπικά δεν με νοιάζει και τόσο το πως αποκαλεί ο κόσμος τη μουσική μας, απλά αυτό το retro/vintage πράγμα μερικές φορές κάνει τους ανθρώπους να νομίζουν πως απλώς αναπαράγουμε κάτι παρελθοντικό, ακριβώς όπως ήταν. Αντιθέτως, θα θέλαμε να προσθέσουμε κάτι νέο, κάτι παραπάνω, πέρα από όσα έχουν ήδη συμβεί στο παρελθόν.
Τα τραγούδια σας είναι πολύ ανθρώπινα και άμεσα. Λείπει στις μέρες μας η συναισθηματική ειλικρίνεια από τη ροκ σύνθεση;
Ίσως θα ήταν πολύ πιο όμορφο να δινόταν περισσότερη προσοχή στην ειλικρίνεια κατά τη μουσική σύνθεση, παρά στη βιομηχανία που έχει στηθεί γύρω από αυτήν. Το ραδιόφωνο στη Σουηδία, ας πούμε, είναι πραγματικά χάλια: αν θες να ακούσεις κάτι καλό, πρέπει να αγοράσεις έναν δίσκο ή να δημιουργήσεις ένα τραγούδι μόνος σου.
Στο παρελθόν, το rock 'n' roll ήταν συνυφασμένο με την ιδέα της κοινωνικής αλλαγής και της προσωπικής συνειδητοποίησης. Έχει χάσει πια αυτόν τον επαναστατικό του χαρακτήρα; Είναι περισσότερο προϊόν στις μέρες μας, παρά τρόπος ζωής;
Ναι οπωσδήποτε, έχει γίνει κι αυτό μία αγορά σήμερα, όπως και οτιδήποτε άλλο. Ακόμη όμως κι όταν ο στόχος είναι ο αντίθετος, πάλι με κάποιον τρόπο όλη αυτή η άσχημη νοοτροπία δεν λέει να εξαφανιστεί. Πιστεύω δηλαδή πως το ροκ έγινε εμπόρευμα την ίδια στιγμή που γεννήθηκε και η ιδέα της μουσικής γραμμένης στο χαρτί.
Έχετε πει στο παρελθόν πως σας αρέσει το folk δίδυμο των First Aid Kit από την πατρίδα σας. Αισθάνεστε μέρος μίας νέας γενιάς καλλιτεχνών οι οποίοι είναι αγαπητοί και εκτός συνόρων; Ονόμασέ μας κάποιους από τους αγαπημένους σου σύγχρονους Σουηδούς καλλιτέχνες...
Ναι, υποθέτω ότι έτσι αισθανόμαστε, από τη στιγμή ειδικά που έχουμε περιοδεύσει σε τόσα διαφορετικά μέρη. Οι First Aid Kit είναι υπέροχες! Μου αρέσουν επίσης οι Tonbruket του Dan Berglund, όπως και οι Uran GBG.
Θεωρείτε τη στενάχωρη και γλυκόπικρη μουσική πιο όμορφη από τη χαρούμενη; Μαθαίνουμε τελικά περισσότερα από τα δύσκολα κομμάτια της ζωής ή από τις ευτυχισμένες της στιγμές;
Είμαι fan της θλιμμένης μουσικής και όχι τόσο της χαρούμενης. Πιστεύω πράγματι πως μαθαίνουμε περισσότερα από τις σκληρές δοκιμασίες της ζωής –και ότι τις ξεπερνάμε με τις όμορφες στιγμές που ακολουθούν.
Αυτή θα είναι η 2η επίσκεψή σας στην Αθήνα, 3 χρόνια μετά την τελευταία σας. Θα δώσετε έμφαση στο καινούριο σας άλμπουμ ή θα συνδυάσετε παλαιότερο και νεότερο υλικό; Πώς δουλεύει αλήθεια η χημεία με τον Truls Mörck πίσω στη μπάντα;
Θα είναι στα σίγουρα ένας συνδυασμός απ’ όλους του δίσκους μας, θα γίνει χαμός! Είναι όμορφο να έχουμε τον Truls στη μπάντα, όλα έχουν δουλέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
{youtube}DiDDlebQwz8{/youtube}
