φωτογραφίες: Justin Reich
Καλησπέρα Zakk, συγχαρητήρια για το Book Of Shadows II. Είναι κάτι που αρκετοί οπαδοί το θέλαμε για πολλά χρόνια. Μπορείς να μας πεις γιατί κυκλοφόρησε τελικά τώρα;
To Book Of Shadows II μου πήρε 20 χρόνια για να το κυκλοφορήσω, γιατί απλά ήθελα να σπάσω το ρεκόρ του Chinese Democracy των Guns N’ Roses (πολλά γέλια από την πλευρά του). Εάν λοιπόν το Chinese Democracy έκανε 15 χρόνια για να βγει, ήθελα το Book Of Shadows II να φτάσει στα 20. Πέρα από την πλάκα, από το 1996 μέχρι σήμερα έχω κυκλοφορήσει 9 στούντιο άλμπουμ με τους Black Label Society και 2 με τον Ozzy Osbourne, έχοντας κάνει στο μεταξύ αμέτρητες περιοδείες. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν αρκετοί που με ρωτούσαν πότε θα κυκλοφορούσα ξανά μια σόλο δουλειά, απλά ποτέ δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Με το live DVD που κυκλοφορήσαμε με τους Black Label Society (το ηλεκτρο-ακουστικό Unblackened) τα τραγούδια μας έγιναν όσο mellow μπορούν να γίνουν· στους οπαδούς μας λοιπόν άρεσε κι εκεί άρχισαν πιο έντονα να μου λένε για ένα προσωπικό άλμπουμ. Ε, κάπου σ' εκείνο το διάστημα το πήρα απόφαση να ασχοληθώ περισσότερο και τελικά φτάσαμε στο Book Of Shadows II.
Ποια ήταν η διαδικασία ηχογράφησής του;
Πρέπει να είχα καμιά 40αριά ιδέες, τελικά 14 από αυτές κατέληξαν στο άλμπουμ. Ηχογραφήθηκε στο προσωπικό μου στούντιο, το Black Vatican –στο ίδιο στούντιο στο οποίο έχω φτιάξει και δουλειές των Black Label Society. Επειδή λοιπόν είναι το προσωπικό μου στούντιο, πήγαινα σε αυτό όταν έβρισκα χρόνο από τις υποχρεώσεις μου σαν πατέρας. Μην ξεχνάς ότι με 4 παιδιά στο σπίτι, είναι δύσκολο... Το να κυκλοφορώ μια δουλειά, είναι σαν να χτίζεις ένα σπίτι. Δεν μπορείς να ξεκινήσεις από την οροφή, σωστά; Ξεκινάς επομένως από τα θεμέλια και πας βήμα-βήμα. Το ίδιο κάνω και με τα άλμπουμ. Οι περισσότερες ιδέες ξεκινάνε από μελωδίες που παίζω στο πιάνο, μετά πιάνω την κιθάρα και τελευταία συνήθως αφήνω τα φωνητικά. Περίπου την ίδια διαδικασία ακολουθώ και με τους Black Label Society, οπότε δεν μου είναι κάτι άγνωστο. Αν έκανα πάλι ένα ακουστικό άλμπουμ, είναι λόγω της αγάπης μου για τους Eagles, τον Percy Sledge, τον Sam Cooke, τους The Band, τον Van Morrison, τους ακουστικούς Led Zeppelin: όσο και να μου αρέσει για παράδειγμα το “Black Dog”, άλλο τόσο, μπορεί και περισσότερο, μου αρέσει το Led Zeppelin III. Οπότε θεώρησα φυσιολογικό να κυκλοφορήσω και πάλι ένα ακουστικό άλμπουμ.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του Book Of Shadows II είναι η χρήση του πιάνου. Μπορείς να μας πεις για το πώς ξεκίνησες να μαθαίνεις πιάνο και για τη σχέση σου με τον Elton John;
Πρέπει να ήταν το 1975 όταν παρακολούθησα τον Elton John να παίζει το “Lucy In The Sky With Diamonds”, στο The Cher Show . Ήταν ό,τι πιο cool είχα δει πότε! Είχα αρχίσει τότε μαθήματα πιάνου, ο δάσκαλος μουσικής μού έλεγε να μαθαίνω κλίμακες και θεωρία, εγώ όμως ήθελα να παίζω τραγούδια όπως το “Tiny Dancer”, το “Someone Saved My Life Tonight” και πολλά άλλα. Ο δάσκαλος μου έλεγε όλο «αργότερα, αργότερα» όποτε τα έμαθα μόνος μου. Μπορείς να πεις ότι ο Elton John ήταν από τις πρώτες, μπορεί και η πρώτη μου βασική επιρροή. Μετά άρχισα να ανακαλύπτω τους Black Sabbath και όλο το heavy rock των 1970s, με αποτέλεσμα να ξαναπιάσω στα 14 την κιθάρα που την είχα αφήσει στα 8 μου. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Μιας και σε πετυχαίνω στη διάρκεια της Generation Axe Tour, μπορείς να μας πεις μερικά πράγματα για την περιοδεία;
Πριν από λίγο καιρό τέλειωσα την Experience Hendrix Tour (Buddy Guy, Jonny Lang, Kenny Wayne Shepherd, Eric Johnson, Dweezil Zappa) και τώρα βρίσκομαι στη Generation Axe Tour μαζί με τους Steve Vai, Yngwie Malmsteen, Nuno Bettencourt και Tosin Abasi. Την έχουμε ονομάσει «A Night Of Guitars», καθώς ο καθένας από εμάς παίζει μόνος του μερικά τραγούδια και στο τέλος κάνουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο jam, με διάφορα τραγούδια. Βασικά ξεκινάμε με το “Foreplay” των Boston και τελειώνουμε με το “Highway Star” των Deep Purple.
Μήπως αντί για «A Night Of Guitars» θα έπρεπε να την ονομάσουμε «A Night of Egos»; Αλήθεια, γιατί διάλεξες να παίζεις τα συγκεκριμένα τραγούδια σε αυτή την τουρνέ;
Τι εγωισμοί και μαλακίες... Πια βρισκόμαστε όλοι σε μια ηλικία που θέλουμε απλά να πάμε να παίξουμε και να πάμε μετά για το επόμενο σόου. Αυτό που έχει πλάκα είναι ότι καθόμαστε και λέμε ιστορίες από τα 1980s. Τότε ναι, υπήρχαν εγωισμοί και πολλά άλλα ευτράπελα, τώρα όμως καθόμαστε και αναπολούμε. Δεν μπορούσα να μην παίξω ένα τραγούδι Black Sabbath, όλοι το καταλαβαίνουν αυτό. Διάλεξα λοιπόν το “N.I.B”, το “Little Wing” και το “Whipping Post” γιατί μου αφήνουν «χώρο» για ένα μεγάλο jam κατά τη διάρκειά τους.
Μιας και ανέφερες τους Black Sabbath, πώς νιώθεις που κάνουν την τελευταία τους περιοδεία και πως είναι η σχέση σου με τον Ozzy;
Δεν νομίζω ότι θα παραπονεθεί κανείς εάν οι Black Sabbath κάνουν μία ακόμα tour. Οι συναυλίες τους γίνονται sold-out και ο κόσμος τους θέλει, όποτε γιατί όχι μία ακόμα περιοδεία; Η σχέση μου με τον Ozzy είναι γνωστή σε όλους και είναι κάτι παραπάνω από μουσική σχέση. Είναι και είμαι μέρος της οικογένειας μας. Οπότε βρίσκομαι πάντα ένα τηλεφώνημα μακριά για το οτιδήποτε. Για παράδειγμα, το 2012 με πήρε για το Ozzy and friends, όταν ακυρώθηκε η περιοδεία των Black Sabbath και ήθελε να κάνει κάτι special για τους οπαδούς. Οπότε είχε εμένα, τον Slash και φυσικά τον Gus G, ο οποίος είναι ένας καταπληκτικός κιθαρίστας.
Το 2016 είχαμε δύο μεγάλα μουσικά νέα: την επανασύνδεση του Axl με τον Slash και την κατάσταση με τους AC/DC. Μιας και είσαι φίλος τόσο με τον Slash, όσο και με τον Axl, ήξερες κάτι για την επανασύνδεση; Και ποια είναι η γνώμη σου για την κίνηση των AC/DC;
Παρόλο που είμαι φίλος τόσο με τον Slash όσο και με τον Axl, δεν είχα ακούσει τίποτα για την επανένωση. Το έμαθα κι εγώ, όπως όλοι, από το ίντερνετ. Αυτό τώρα που έγινε στους AC/DC με τον Brian Johnson, πραγματικά τι να πω... Έχουμε βρεθεί αρκετές φορές και είναι από τους πιο ευγενείς ανθρώπους που έχω συναντήσει. Το βασικό είναι ασφαλώς να γίνει καλά και μετά όλα τα άλλα. Σχετικά με τον Axl; Λοιπόν, όποτε μιλάγαμε με τον Axl για μουσική, πάντα μου έλεγε για τον Bon Scott και το πόσο μεγάλη επιρροή ήταν για εκείνον, πόσο του άρεσαν γενικά οι AC/DC. Δεν νομίζω ετσι ότι υπήρχε πιο κατάλληλη επιλογή από τον Axl για τη θέση του Brian Johnson. Μιλάμε άλλωστε για τους AC/DC, όχι για κανά συγκρότημα της γειτονιάς. Για ένα τεράστιο συγκρότημα, θέλεις κάποιον εξίσου «μεγάλο». Και βασικά είναι καλό και για το ίδιο το rock 'n' roll. Θα είναι μια εμπειρία να δεις τους AC/DC με τον Axl Rose, είμαι σίγουρος ότι θα δίνουν ένα εκπληκτικό σόου.
Από το στρατόπεδο των Black Label Society, έχουμε κανένα νέο;
Με τους Black Label Society κάποια στιγμή θα βάλουμε μπροστά την επόμενή μας κυκλοφορία. Μέχρι και το τέλος του Ιουλίου θα βρίσκομαι στην Ευρώπη για την περιοδεία του Book of Shadows II. Μετά τον Αύγουστο έχουμε μερικά live με τους Black Label Society. Πιστεύω ότι τότε θα μπορέσουμε να φτιάξουμε κι ένα μικρό πλάνο για το τι θα κάνουμε. Όπως το βλέπω, θα ήθελα να βγάζαμε τη νέα δουλειά το 2017. Αλλά θα δούμε πώς θα πάει.
Μιας και ο χρόνος μας τελειώνει, ένα μήνυμα για τους οπαδούς των Black Label Society στην Ελλάδα;
Είχαμε έρθει το καλοκαίρι του 2015, σωστά; Θυμάμαι ότι ήταν ένα γαμάτο σόου, που νομίζω ότι άρεσε σε όλους τους αδελφούς των Black Label Society στην Ελλάδα. Ελπίζω επομένως να ξαναβρεθούμε σύντομα!
{youtube}_dtxOKXo9aI{/youtube}
