Επίτρεψέ μου να ξεκινήσω με το όνομα, αν και φαντάζομαι ότι θα έχετε ερωτηθεί πολλές φορές στο παρελθόν: μιλάτε για την αυγή της MIDI τεχνολογίας, την οποία πάντως εσείς δεν πολυχρησιμοποιείτε… Πώς σας προέκυψε;
Ο ντράμερ μας ο Qasim το ανέφερε σε κάποια φάση, στο γκαράζ του CalArts, όταν ακόμη σπουδάζαμε εκεί. Ήταν μια κάπως χιουμοριστική αναφορά στην εποχή που πρωτοβγήκε το MIDI (μέσα στα 1970s). Σκεφτήκαμε πως δεν ακουγόταν άσχημο και το υιοθετήσαμε.
Βρεθήκατε ως τρίο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ζείτε πλέον στη Νέα Υόρκη, όμως η καταγωγή σας είναι από Μαρόκο, Ινδία και Πακιστάν αντιστοίχως. Μπαίνει αυτό το πολιτισμικό υπόβαθρο στη μουσική σας;
Υπάρχουνε ποικίλες επιρροές στη μουσική μας, κυρίως από τη Βόρεια και τη Δυτική Αφρική. Παρ'όλα αυτά, το υπόβαθρο του καθενός μας δεν μεταφράζεται ακριβώς στη μουσική, αλλά περισσότερο στο μουσικό και μη μουσικό γούστο που μοιραζόμαστε.
Οι δύο πρώτοι σας δίσκοι (First και Live) είναι σχεδόν αποκλειστικά αυτοσχεδιαστικoί· ο τρίτος (Dysnomia), διέπεται από μία σχεδόν απόλυτη πειθαρχία. Πώς αποφασίσατε αυτή την αλλαγή;
Έχοντας κυκλοφορήσει δύο δίσκους με αυτοσχεδιαστική μουσική, μας ενδιέφερε περισσότερο να δουλέψουμε πάνω σ’ ένα πρότζεκτ όπου δεν θα υπάρχει καθόλου αυτοσχεδιασμός και τα κομμάτια του καθένα θα ήταν προαποφασισμένα. Δεν ήταν, όμως, μία δραστική αλλαγή. Για την ακρίβεια, υπήρχε και ένα ακόμη πρότζεκτ μεταξύ των δύο δίσκων και του Dysnomia, το οποίο συνδύαζε κείμενο και αυτοσχεδιασμό. Το αφήσαμε όμως και ξαναπιάσαμε να σχεδιάζουμε. Έτσι οδηγηθήκαμε στο Dysnomia.
Ποιες ήταν οι επιρροές σας εκείνη την περίοδο;
Σε επίπεδο ήχων, νιώθαμε τότε μια έλξη προς έναν κρύο, σκοτεινό και ξηρό ηχητικό κόσμο· εξ ου και οι «βουβές» (muted) χορδές, η απουσία κυμβάλων και οι μινόρε συγχορδίες. Σε επίπεδο περιεχομένου και ρυθμού, επηρεαστήκαμε πολύ από διάφορες βερβερικές παραδόσεις, από το Μαρόκο ως τη Γκάνα. Το να μεταφράσουμε ορισμένες από αυτές τις ρυθμικές δομές με Δυτικά όργανα μας φαινόταν πολύ δελεαστικό και πρωτόγνωρο. Επιπλέον, οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε στο μπάσο και το πιάνο παράγουν ήχους με πολύ παρόμοια υφή· έτσι, δημιουργούν ακουστικές ψευδαισθήσεις.
Στην περίοδο που ο δίσκος ήταν ακόμα φρέσκος, φαντάζομαι ότι θα υπήρχε ακόμα κόσμος που ερχότανε στα λάιβ σας για να ακούσει εκείνο το «νέο free jazz τρίο». Πώς αντιδρούσε λοιπόν όταν αντιμετώπιζε τον καινούργιο σας ήχο;
Η δυσαρμονία μεταξύ της οπτικής διάστασης ενός πιανιστικού τρίο και του ήχου που εμείς παράγουμε υφίσταται ακόμα· πολλοί άνθρωποι έρχονται προδιατεθειμένοι μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο και περιμένουν ν’ ακούσουν ένα τζαζ πιανιστικό τρίο. Αλλά συνήθως η έκπληξη είναι θετική: οι περισσότεροι είναι πραγματικά περίεργοι να δούνε το πώς παράγουμε αυτούς τους ήχους και πώς διαχειριζόμαστε τον κυκλικό χρόνο.
Ο τίτλος Dysnomia αναφέρεται προφανώς στον μικροσκοπικό δορυφόρο της Έριδας, όμως στην ετυμολογία της η λέξη μάς μεταφέρει σε μια κατάσταση δυσ-νομίας. Αναρωτιόμουν αν μπορούμε να δούμε τον δίσκο υπό το πρίσμα αυτού του δυισμού: ως ένα συνδυασμό δηλαδή κυκλικών ήχων, αλλά και ως μουσική που ξεφορτώνεται ευχαρίστως όσες ποιότητες χαρακτηρίζονται «ευγενείς» (λ.χ. τις αρμονικές ακολουθίες, τη μελωδικότητα, την ενδελεχή ανάλυση)…
Απολύτως ναι –και είσαι μάλλον ο πρώτος που επισημαίνει κάτι τέτοιο! Υπάρχει όμως και μια τρίτη ερμηνεία, μια πάθηση η οποία προκαλεί προβλήματα στην ανάκληση λέξεων ή ονομάτων. Υπό αυτή την έννοια, και με δεδομένο ότι το άλμπουμ κατηγοριοποιείται ως «electronica» στο iTunes ενώ παίζεται σε τζαζ φεστιβάλ ή σε event κλασικής μουσικής, θα το λέγαμε πολύ… «δυσνομικό»!
Διαβάζω ότι στις συναυλίες αποδίδετε τον δίσκο νότα προς νότα. Δεν έχετε ποτέ τον πειρασμό να αφήσετε λίγο χώρο και στον αυτοσχεδιασμό;
Προσωπικά, έχω σκεφτεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια συναυλίας μας να πάω προς ό,τι αποκαλούμε «ρυθμικές παραλλαγές». Το ρίσκο όμως της κατάρρευσης ολόκληρης της μηχανής είναι πολύ υψηλό, οπότε δεν το κάνει κανένας μας. Κάποια βράδια μπορεί να επεκτείνουμε ή να μικρύνουμε ορισμένα σημεία των κομματιών, αλλά κατά κανόνα αποδίδουμε πράγματι το άλμπουμ νότα προς νότα.
Χρησιμοποιείτε πολύ την επανάληψη· τι είδους ποιότητες θεωρείτε ότι αναδύονται μέσω αυτής;
Όταν παίζεις έναν πολύπλοκο ρυθμό, ο οποίος ταυτόχρονα συμπλέκεται με τους άλλους μουσικούς στη στιγμή, και έπειτα το επαναλάβεις αυτό για ένα διάστημα, θα επιφέρεις τελικά ενός είδους έκσταση στον ακροατή/χορευτή. Το Dysnomia έχει πολύ να κάνει μ’ αυτό. Φυσικά, διάφοροι πολιτισμοί σε όλον τον κόσμο και σε κάθε εποχή χρησιμοποιούσαν επαναληπτικούς ρυθμούς και μοτίβα για να επιφέρουν τη μέθεξη, την έξαψη και την πνευματική αφύπνιση.
Επομένως, τι έρχεται μετά το Dysnomia; ποιο θα είναι το επόμενό σας βήμα;
Αυτό είναι μία έκπληξη…
{youtube}eOAb0qjYnAs{/youtube}
