Ας υποθέσουμε ότι έπρεπε να συστηθείτε σε κάποιον που δεν έχει ξανακούσει για σας. Πώς θα περιέγραφες τους Vaccines και ποια από τα κομμάτια σας θα του πρότεινες να ακούσει;
Πάντοτε πίστευα ότι στον πυρήνα αυτού που κάνουμε υπάρχουν σπουδαία, απλά ποπ κομμάτια, με κλασικές και οικείες μελωδίες. Και ότι θεματικά βρίσκονται όλα στο ίδιο συναισθηματικό φάσμα της αγάπης και της αγάπης που χάθηκε. Υποθέτω ότι ο τρόπος με τον οποίον τα «ντύνουμε» έχει αλλάξει με τον χρόνο. Πιστεύω ότι ο νέος μας δίσκος αποτελεί ένα καλό παράδειγμα μιας μουσικής που μπορεί να ακούγεται διαφορετική, αλλά στον πυρήνα της έχει τα ίδια τραγούδια. Είμαι πραγματικά υπερήφανος, για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Νομίζω λοιπόν ότι το "Denial" είναι το αγαπημένο μου μέσα από τον νέο δίσκο.
Είναι προφανές ότι ο ήχος σας έχει αλλάξει ριζικά. Ποιες ήταν οι επιρροές για το English Graffiti;
Νομίζω ότι πάψαμε να επιδιώκουμε να φτιάχνουμε μουσική που να ηχεί διαχρονική και αντ' αυτού στραφήκαμε περισσότερο στο «τώρα». Συνεχίσαμε έτσι να επηρεαζόμαστε από τα πράγματα γύρω μας –φίλοι, οικογένεια, το περιβάλλον μας κτλ.– αλλά αυτό επεκτάθηκε και στη μουσική: στον τρόπο που φτιαχνόταν, στο πώς ηχούσε και στο πώς ένιωθαν και τι προσπαθούσαν να πουν οι άνθρωποι. Το ενδιαφέρον μου στο τι έκαναν οι φίλοι μου περιορίστηκε και άρχισα να επικεντρώνομαι στα δικά μου συναισθήματα. Και για πρώτη φορά υιοθετήσαμε μια σύγχρονη ματιά σε ό,τι αφορά την παραγωγή.
Το πρώτο που είπες το διάβασα πρόσφατα σε μια άλλη συνέντευξή σας: ότι θέλετε να κάνετε κάτι πιο φιλόδοξο, κάτι που θα διαθέτει τον ήχο του 2015 και ενδεχομένως θα ακούγεται απαίσιο σε 10 χρόνια. Και αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ποιοι είναι οι πραγματικά σημαντικοί δίσκοι; Εκείνοι που ηχητικά βρίσκονται μπροστά για την εποχή τους ή όσοι σου δίνουν την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να έχουν κυκλοφορήσει δεκαετίες πίσω, αλλά ακόμα ηχούν φρέσκοι;
Ναι, είναι δύσκολη αυτή η ερώτηση... Για μένα, ένας δίσκος όπως το Nevermind των Nirvana είναι μεν υπέροχος και έχει όλα εκείνα τα σπουδαία κομμάτια, αλλά πλέον ακούγεται χάλια. Ακούγεται τόσο 1990s... Κιθάρες με μπράτσο από συνθετική ξυλεία και άσχημα ντραμς. Δεν θέλω ο κόσμος να βρίσκει τη μουσική μας απαίσια σε 10 χρόνια. Μου αρέσει η ιδέα της δημιουργίας ενός δίσκου τόσο ζωτικής σημασίας, ώστε θα αποτελεί την ενσωμάτωση μιας περασμένης εποχής.
Πιστεύεις αλήθεια ότι πεθαίνει η rock μουσική;
Όχι. To rock δεν θα πεθάνει ποτέ. Απλά θεωρώ ότι, ενώ κάποτε ήταν το πιο άναρχο, ελεύθερο και προοδευτικό είδος μουσικής, πλέον δεν είναι. Και νομίζω ότι όλες οι rock μπάντες που ξεκινάνε τώρα από το γκαράζ τους υιοθετούν τους κανόνες που ακολούθησαν και οι γονείς τους όταν ξεκίνησαν τις δικές τους μπάντες. Οπότε πιστεύω ότι το rock θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του και να ξεκινήσει να παραβιάζει και πάλι τους κανόνες, αν θέλει να γίνει ξανά ζωτικό.
Ξεκινήσατε την καριέρα σας όντας ένα από τα next big things της Βρετανίας. Καθώς περνούν τα χρόνια, νομίζεις ότι αυτό το πρώιμο hype ωφελεί τις μπάντες σε βάθος χρόνου;
Είναι δίκοπο μαχαίρι. Μας έδωσε μια βάση για να πιστέψουμε ότι αξίζαμε. Αλλά ακόμα νιώθω ότι προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι ήμασταν –και είμαστε– κάτι παραπάνω από ένα hype. Παρ' όλα αυτά, δεν θα άλλαζα τίποτα. Και είμαι πραγματικά ευτυχισμένος εδώ που έχουμε φτάσει.
Βρετανικές εκλογές. Πολλοί μουσικοί εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για τα αποτελέσματα, ενώ άλλοι ανησυχούν για το μέλλον της Ευρώπης. Ποιες είναι οι δικές σου σκέψεις;
Οι σκέψεις μου είναι οι σκέψεις μου: δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση. Ο κόσμος θα πρέπει να κοιτάξει πέρα από τους μουσικούς και τη μικροπολιτική αντίληψη, αν θέλει να βρει ουσιαστικές απαντήσεις. Δεν θέλω να συμπεριφέρομαι συγκαταβατικά προς το κοινό μας.
Έχει πάντα ενδιαφέρον να μαθαίνεις τι ακούνε οι μουσικοί. Ποιοι είναι λοιπόν οι αγαπημένοι σου δίσκοι του 2015, μέχρι στιγμής;
Μου αρέσει πολύ ο δίσκος του Matthew E. White, κι αυτός της Natalie Prass.
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Ελπίζω να σας ξαναδούμε στην Ελλάδα, η εμφάνιση σας το 2011 ήταν απολαυστική!
Ευχαριστούμε! Ελπίζω κι εγώ να τα πούμε σύντομα.
{youtube}7RM5byRW_jM{/youtube}
