Seattle. Ο Damien Jurado περπατάει στον δρόμο με μια φωτογραφική μηχανή. Κλικ. Η πολαρόιντ δείχνει ένα μαύρο γατί. Το καινούργιο του άλμπουμ Caught In The Trees είναι η διέξοδος. Κλικ. Όλα αλλάζουν κι ο Damien βλέπει μέσα από τον καθρέφτη τη φιγούρα του σιγά-σιγά να σβήνει: κλικ…

Σου αρέσει να βγάζεις φωτογραφίες και ειδικά στιγμιαίες (πολαρόιντ). Όμως αυτή τη φορά δεν διάλεξες μία ακόμα αυτού του είδους για το εξώφυλλο του νέου σου άλμπουμ, αλλά μια αεροφωτογραφία της NASA, που δείχνει τη Γη από ψηλά. Αυτό αντικατοπτρίζει μια γενικότερη αλλαγή στον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα;
«Όχι. Η φωτογραφία της NASA δεν ήταν δική μου ιδέα αλλά του Eric. Μου αρέσει ιδιαίτερα η μορφή της πολαρόιντ, αλλά δεν θέλω να το παρακάνω, ειδικά τώρα που φαίνεται ότι έχει γίνει της μόδας και πολλοί τις χρησιμοποιούν για εξώφυλλα δίσκων. Νομίζω ότι το εξώφυλλο του επόμενου δίσκου μου θα είναι απλώς ζωγραφισμένο με κιμωλίες».

Κάποια στιγμή δούλευες ως part-time δάσκαλος στην προσχολική εκπαίδευση. Εργάζεσαι ακόμα εκεί ή έφυγες, θεωρώντας πλέον τον εαυτό σου σαν έναν μουσικό πλήρους απασχόλησης;
«Δεν διδάσκω πια διότι το σχολείο χρειαζόταν κάποιον που να εργάζεται με πλήρες ωράριο. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις εργοδότη ο οποίος να θέλει να προσλάβει έναν μουσικό. Όλοι ξέρουν ότι οι μουσικοί πρέπει να λείπουν σε περιοδεία από καιρό σε καιρό. Έτσι τώρα ασχολούμαι μόνο με τη μουσική, την πιο ανασφαλή εργασία που μπορεί κάποιος να έχει. Τα χρήματα που αποδίδει είναι λίγα κι έρχονται σποραδικά. Αυτή τη στιγμή έχω μόλις 3,23 δολάρια στον τραπεζικό μου λογαριασμό. Αυτό δεν είναι υπερβολή. Είμαι φτωχός…».

Αισθάνεσαι πιο άνετα τώρα απ’ ότι παλαιότερα με τις περιοδείες και τις εμφανίσεις;
«Ναι. Το απολαμβάνω πιο πολύ. Στην αρχή ήταν δύσκολα, κυρίως επειδή ο γιός μου ήταν πολύ μικρός τότε. Τώρα που έχει μεγαλώσει και καταλαβαίνει ότι είναι απαραίτητο να φεύγω από την πόλη για να παίξω κάπου αλλού μουσική, είναι πιο εύκολο. Όχι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου, απλώς ευκολότερο. Εξακολουθεί να μου λείπει πολύ όταν δεν είμαι εδώ».

Η Jenna και ο Eric σε βοήθησαν πολύ κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του Caught In The Trees. Αισθάνεσαι ότι ίσως για πρώτη φορά ο Damien Jurado είναι μπάντα κι όχι απλώς ένας τραγουδιστής;
«Πιστεύω ότι είναι περισσότερο μπάντα. Δεν ξέρω αν o τύπος ή οι fans θα μπορέσουν να το αποδεχτούν αυτό. Αλλά ξέρεις, είναι κάτι καινούργιο. Θα ήταν πιο εύκολο νομίζω, αν είχα ονομάσει κάπως αλλιώς τη μπάντα μας από το να χρησιμοποιήσω το δικό μου όνομα. Ο Eric και η Jenna έχουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Είναι ο ραχοκοκκαλιά της μουσικής μου. Είναι και οι δυο τους εξαιρετικά ταλαντούχοι μουσικοί και πολύ καλοί συνθέτες».

Στο Caught In The Trees είναι ίσως η πρώτη φορά που γίνεσαι τόσο προσωπικός. Πώς το αποφάσισες;
«Στην πραγματικότητα δεν ήταν κάτι που αποφάσισα. Απλώς συνέβη. Ξέρεις, όταν έχεις περάσει μερικές πολύ άσχημες φάσεις στη ζωή σου χρειάζεσαι μια διέξοδο. Για μένα η διέξοδος ήρθε γράφοντας τα τραγούδια του Caught In The Trees».

Φαίνεται ότι το νέο άλμπουμ ήταν έκπληξη για αρκετό κόσμο αλλά και για τους fans σου. Περίμενες όλη αυτή τη θετική ανταπόκριση και τις καλές κριτικές που πήρε ο δίσκος;
«Δεν είμαι σίγουρος ότι εξέπληξε και τόσο πολύ κόσμο. Υπήρξαν μερικά πολύ σκληρά σχόλια, τόσο από κριτικούς όσο και από τους ίδιους τους fans, που γράφοντας στα blog τους, έλεγαν ότι είναι άλλος ένας δίσκος του Damien Jurado όπου δεν συμβαίνει κάτι στ’ αλήθεια καινούργιο. Πράγμα το οποίο δεν καταλαβαίνω. Προφανώς δεν ακούνε τους δίσκους και τόσο καλά. Και στην τελική δεν με πολυενδιαφέρει. Υπήρξαν και άνθρωποι που τους άρεσε πραγματικά και έκαναν μερικά καλά σχόλια για τον δίσκο. Πρέπει να σταματήσω να διαβάζω τις κριτικές».

Τι δίσκους έχεις ακούσει πρόσφατα; ‘Εχεις ξεχωρίσει κάποιους;
«Ακούω πολύ τους Nirvana. Επίσης, αρκετές μουσικές που έρχονται από τις βορειοδυτικές πολιτείες: Thanksgiving, Little Wings, Mount Eerie, Calvin Johnson, Karl Blau, Tiny Vipers, Husbands Love Your Wives. Οι Nirvana όμως είναι οι αγαπημένοι μου. Όλων των εποχών, θα έλεγα».

Έχεις σκεφθεί ποτέ να γράψεις τραγούδια για άλλους τραγουδιστές ή και να συνεργαστείς με κάποιους άλλους folk μουσικούς;
«Θα ήθελα να το κάνω. Στην πραγματικότητα το σχέδιο γι’ αυτή τη χρονιά είναι ακριβώς να δω τι τραγούδια μπορώ να φτιάξω για άλλους καλλιτέχνες. Νομίζω ότι σταδιακά θα εξαφανιστώ ως τραγουδιστής και θα γράφω τραγούδια μόνο για άλλους. Δεν θεωρώ εξάλλου τον εαυτό μου κανένα μεγάλο ερμηνευτή. Πιστεύω ότι γράφω αρκετά καλά, όμως».

Έχεις πει ότι είσαι πολιτικοποιημένος, αλλά δεν θέλεις να τραγουδάς τραγούδια με πολιτική χροιά. Γιατί;
«Δεν βλέπω κάποιο νόημα σ΄αυτό. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες οι οποίοι λένε ανοιχτά τις απόψεις τους αφήνοντας να διαφανούν τα πολιτικά τους φρονήματα. Ως επί το πλείστον, αυτά που λέγονται είναι χλιαρές μαλακίες. Όλοι αυτοί είναι ουσιαστικά στην ίδια πλευρά κι επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και ξανά. Το αστείο έχει παλιώσει πια. Αν πραγματικά θέλουν κάποια αλλαγή, ας αφήσουν τις κιθάρες κι ας πάνε να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη. Να σταματήσει πια αυτό το βόλεμα σε ένα αποτυχημένο πολιτικό σύστημα που, υποτίθεται, ότι θα αλλάξει τα πράγματα. Ας αρχίσει μια αλλαγή από το σπίτι, από τη γειτονιά μας: Τάισε τους φτωχούς. Φρόντισε τους αδύναμους. Απλώς σκάσε και άλλαξε εσύ ο ίδιος τα πράγματα. Μην περιμένεις να δεις αν η κυβέρνησή σου θα σε βοηθήσει».

Ως πολιτικοποιημένος άνθρωπος (κι όχι τόσο ως καλλιτέχνης) τι γνώμη έχεις για τις αμερικανικές εκλογές; Είναι καιρός για αλλαγή;
«Είναι πάντα καιρός για αλλαγή. Δεν θυμάμαι μια εποχή που να μην ήταν. Εννοώ ότι υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που εξακολουθούν να ανέχονται αυτό το διεφθαρμένο σύστημα. Αμερικανοί πολιτικοί, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί μάς έχουν ξεπουλήσει σε μεγάλες εταιρείες και σε ξένα κεφάλαια. Είναι θλιβερό, είναι πέρα από κάθε θλίψη. Είναι νοσηρό».

Τι να περιμένουμε απο ’δω και πέρα Damien;
«Τώρα νιώθω καλύτερα πια, αλλά πάλι είναι δύσκολο να πει κανείς. Όπως είπα και πριν, σιγά-σιγά θα σβήσω».

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured