Από την πρώτη στιγμή…
«Χαίρομαι!»
Και εγώ χαίρομαι που έπεσα μέσα και δεν σας πρόσβαλλα.
«Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Προσπαθώ να είμαι ανεκτικός άνθρωπος».
Φαίνεται και από τους στίχους σας, χρειάζεται στο επάγγελμα αυτό.
«Νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος το κάνει, δεν θεωρώ ότι είμαι πολύ διαφορετική στη συμπεριφορά μου απέναντι σε καταστάσεις. Το λέω αυτό διότι μόλις τις προηγούμενες μέρες είχα μια παρόμοια ερώτηση»
Τι άλλες ερωτήσεις σας κάνουν και τι απαντάτε;
«Αυτό είναι μεγαλύτερη ερώτηση από αυτό που ακούστηκε, πόσο μάλλον η απάντηση»
Καλά, ας την αφήσουμε τότε με την αόριστη υπόσχεση ότι θα τα ξαναπούμε κάποια στιγμή όταν θα είσαστε σε ευρωπαϊκό έδαφος. Από μεριάς μου θα κάνω ότι μπορώ με την ελληνική Sony. Καλή σας ημέρα!
«Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε… που δεν μπορώ να πω το όνομα σας, συγγνώμη…»
(Γέλια και από τις δυο μεριές)