Παρά τον «βρώμικο πόλεμο» της Deutsche Telecom και τις τηλεφωνικές δυσκολίες που συναντήσαμε, βρήκαμε τον David Surkamp στη Γερμανία και προχωρήσαμε σε μια σύντομη συζήτηση εφ’ όλης της ύλης. Ο αρχηγός των Pavlov’s Dog με την ιδιαίτερη φωνή, είναι στην άλλη άκρη της γραμμής, δηλώνει φιλέλλην και μας μιλά ευδιάθετος, λίγο πριν η μπάντα καταφτάσει στη χώρα μας για την συναυλία της Παρασκευής στο Gagarin 205…
 |
Είστε πολλά χρόνια στη μουσική σκηνή και έχετε δημιουργήσει μια πιστή βάση οπαδών. Αν και κινείστε σε αργούς ρυθμούς (μεταξύ των album σας υπάρχουν μεγάλα χρονικά κενά όπως και στις περιοδείες σας), πώς καταφέρνετε να συνεχίζετε να έχετε αυτό το σταθερό κοινό που σας ακολουθεί παντού;
«Το μυστικό βρίσκεται στο ότι δεν κάνουμε μουσική για το σήμερα. Έχουμε στο μυαλό μας κλασικές αξίες και προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς σε αυτές. Έρχεται στο μυαλό μου ο Mozart. Η μουσική του είναι εδώ, ακόμα και μετά από εκατοντάδες χρόνια και θα είναι για άλλο τόσο. Η έννοια του κλασικού υπάρχει και στη δική μας μουσική. Το “Julia” είναι ακόμα εδώ και θα παίζεται ελπίζουμε για πολύ ακόμα. Κανείς δεν θέλει να ξεχάσει τόσο καλά κομμάτια, γιατί ακριβώς συνεχίζουν να σημαίνουν κάτι».
Ποια είναι η γνώμη σου για τη rock σκηνή των ημερών μας; Υπάρχουν καλά πράγματα;
«Η rock σκηνή σήμερα είναι όπως πάντα. Πάντα θα υπάρχουν καλά και κακά συγκροτήματα. Όπως όταν τρως ελληνική φέτα και ελιές και μετά τρως πλαστικό φαγητό, καταλαβαίνεις ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα δυο (γέλια!). Ευτυχώς μπορώ να ξεχωρίζω το καλό από το κακό, το πρωτότυπο από την αντιγραφή».
 |
Τι σημαίνει για σένα η μουσική; Είναι αλήθεια ότι θα μπορούσατε να είστε περισσότερο εμπορικοί και παραγωγικοί αλλα δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα…
«Έχεις δίκιο, αλλά πιστεύω ότι όλα θέλουν το χρόνο τους. Γι’ αυτό και βγαίνουμε σε περιοδείες μια φορά το χρόνο και οι δίσκοι μας ωριμάζουν πρώτα μέσα μας, γι’ αυτό δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε βιαστικά πράγματα και να παρασυρόμαστε από αυτό. Η μουσική είναι η ζωή μου, αλλά ασχολούμαι και με πολλά άλλα πράγματα. Με την ποίηση, τη γλυπτική, την οικογένειά μου, αλλά και τα κατοικίδιά μου».
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των Pavlov’s Dog;
«Όταν γυρίσουμε από την περιοδεία θα βγεί το νέο μας cd στην αγορά και ελπίζουμε να έχει την αποδοχή του κοινού. Δεν θέλω να πω περισσότερα. Είμαστε ενθουσιασμένοι με το αποτέλεσμα».
 |
Τι θα δουν και τι θα ακούσουν όσοι θα έχουν την ευκαιρία στις 30 Μαΐου να σας δουν από κοντά; Tι έχει αλλάξει από το προηγούμενο καλοκαίρι;
«To line-up είναι διαφορετικό. Έχουμε μια εκπληκτική βιολίστρια, την Abby Hanz, τον φοβερό fusion κιθαρίστα Randy Hetlage, συμμαθητή και καλό φίλο του Steve Vai (!!) και φυσικά με την υπογραφή του Dug Rayburn θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Το live θα είναι πραγματικά φανταστικό γιατί έχουμε καταφέρει να μαζέψουμε τόσο εξαιρετικούς μουσικούς. Έχουμε πάντα ψηλά τον πήχη και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Το πάντρεμα των ήχων του φλάουτου, του mellotron και του βιολιού είναι σίγουρα κάτι που πρέπει κάποιος να το ακούσει από κοντά. Θα παιχτούν κομμάτια από τα πρώτα albums Pampered Menial και At The Sound Of The Bell, αλλά και τραγούδια όχι και τόσο γνωστά στην Ευρώπη, π.χ. από το Of Once And Of Future Kings».
Θα σας δούμε λοιπόν από κοντά σε λίγες μέρες…
«Ω, ναι! Η Ελλάδα είναι από τις αγαπημένες μου χώρες. Δηλώνω θαυμαστής της χώρας και των ανθρώπων της. Την προηγούμενη φορά είχαμε μείνει 5 μέρες και είδαμε πολλά από τα αξιοθέατα…Το αγαπημένο μου είναι ο Παρθενώνας!».
