Ο good job nicky σε 20 Τραγούδια

Συνήθως όταν μιλάμε για pop εντός συνόρων, το σενάριο τείνει προς δύο εκδοχές: είτε αυτή η pop «νερώνει το κρασί της» ή αλλιώς, την ποιότητά της προς μια αισθητική που μπορεί να χωρέσει (και) σε πίστα νυχτερινού μαγαζιού, είτε δεν κάνει «άνοιγμα» προς ένα τόσο μαζικό κοινό και κινείται σε χωράφια πιο «χειροποίητα», εσωστρεφή και τελικά, indie.

Σπάνια, όμως, η pop στην Ελλάδα συγχρονίζεται σε κάθε επίπεδο με την pop όπως συμβαίνει εδώ και τώρα εκεί έξω. Η περίπτωση του good job nicky μοιάζει, πάντως, με την εξαίρεση (που επιβεβαιώνει τον κανόνα;). Ο νεαρός μουσικός με το πλατύ χαμόγελο και τα μπλε-πράσινα μαλλιά, από την πρώτη στιγμή που μας συστήθηκε, φαίνεται πως ήξερε καλά «πώς παίζεται» το παιχνίδι (σε αυτό βοηθάει κι η Cobalt Music, που έχει αναλάβει το συγκεκριμένο μουσικό project).

Ο good job nicky σε κάθε νέο single που κυκλοφορεί φαίνεται να θέλει να προσεγγίσει και μια άλλη πλευρά του pop εαυτού του. Από την α λα Sam Smith πρώτη γεύση του “January 8th” μέχρι την «που ‘σαι Kanye για να δεις» παραγωγή του “FO SHO” κι από εκεί στο (James Blake, όλα καλά;) “CLOUDS” και την παιχνιδιάρικη ελαφράδα του “Blue”, κάθε αναφορά του μουσικού μεταμορφώνεται σε μια ολοκληρωμένη οπτικοακουστική πρόταση. Στην τελευταία από αυτές, τον ακούμε να λέει “Come Home” και τον βλέπουμε στην άδεια Σταδίου μαζί με τον Ηρακλή Τσουζίνοφ (ή αλλιώς, τον νικητή του GNTM 3).

Λίγες μέρες πριν από αυτό, δώσαμε ένα «ραντεβού» στο Zoom -στο οποίο απαντούσε ως Νικόλας. Δίπλα του είχε τον Ερμή Γεραγίδη, τον άνθρωπο, δηλαδή, με τον οποίο γράφει όλα τα κομμάτια του και μοιάζει να μην αποχωρίζεται ποτέ -κάτι σαν τη Billie Eilish με τον Finneas. Του ζήτησα να διαλέξει 20 κομμάτια που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μιλάνε για τη ζωή του. Το έκανε με χαρά και πολλά άψογα αγγλικά στο ενδιάμεσο...

Ποιο είναι το κομμάτι…

...από το οποίο έχεις την πρώτη ανάμνηση;

Το “Hail Mary” του 2Pac.Το άκουσα από έναν φίλο μου σε μια εκδρομή, όταν ήμουν 8 ετών. Ήμασταν στο σχολικό κι έπαθα σοκ, μου άλλαξε τη ζωή. Δηλαδή, είπα, ok, αυτός είναι ο ήχος που μου αρέσει.

 ...που θα περιέγραφε την παιδική σου ηλικία;

To “Momma Said Knock You Out” του LL Cool J. Ο τίτλος περιγράφει το γιατί.

...που θυμάσαι να παίζεις πρώτο σε κάποιο μουσικό όργανο και να τραγουδάς;

Είχα ακούσει το “Clocks” απο Coldplay όταν ήμουν πολύ μικρός σε μια διαφήμιση και ήμουν με τον αδερφό μου τον Χάρη στο σπίτι του πατέρα μας στην Πάρο. Του Χάρη του άρεσε και πήγε στο πιάνο και το βρήκε. Και του κάνω «Κι εγώ μπορώ!». Και πήγα και το βρήκα και το έπαιξα. Είναι το πρώτο κομμάτι που έμαθα στο πιάνο.

...που θυμάσαι να είναι το πρώτο που έγραψες;

Όταν έμενα στην Βάρη, ήμουν με δυο φίλους μου, τον Νίκο και τον Άλεξ και είχαμε ένα στουντιάκι σε ένα υπόγειο για πλάκα, είχαμε μια χάλια κάρτα ήχου και γράφαμε σε μια γωνία. Αυτά δεν τα μετράω, γιατί δε θυμάμαι τι γράφαμε. Αλλά το πρώτο κομμάτι που έγραψα λεγόταν “Can’t Wait” και ήταν πάνω σε ένα beat του Redman.

...που σου θυμίζει περισσότερο την Πάρο;

Ε, Τα Νησιώτικα!

...που σου θυμίζει περισσότερο τη μητέρα σου;

To “Dear Momma” του 2Pac. Είναι πάρα πολύ γλυκό, ζεστό κομμάτι.

...που σου θυμίζει περισσότερο τον πατέρα σου;

Όλα τα τραγούδια του.

...που ζηλεύεις περισσότερο που δεν έχεις πει/γράψει;

To “Sweet Disposition” των Temper Trap.Θεωρώ πως μέσα στο στούντιο, όταν το έγραφαν, είχαν τη μία έμπνευση μετά την άλλη. Μου φαίνεται ότι γράφτηκε τόσο εύκολα, ότι κύλησε τέλεια η διαδικασία. Νιώθω πως όταν ακούς αυτό το κομμάτι, αισθάνεσαι το πόσο ωραία περνούσαν αυτή τη μέρα. Το ζηλεύω το “Sweet Disposition”.

...που είναι περισσότερο #Covid19;

Το “All Alone" των Blind Witness. Είναι ένα metal τραγούδι που απλά ξεκινάει λέγοντας "What the fuck is going on?".

...που γράψατε με τον Ερμή και για το οποίο έχεις να πεις κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία;

Γενικά, όλα τα κομμάτια μας έρχονται από εμπειρίες, κάποιες καλές, κάποιες κακές. Θα διαλέξω το “Blue”, που προέκυψε από έναν τσακωμό/χωρισμό μου. Περνούσε ο καιρός και καταλάβαινα ότι δεν ήθελα να χωρίσω εν τέλει και πήγα στον Ερμή και του το είπα αυτό. Όσο του μιλούσα, ο Ερμής καθόταν στο πιάνο και το μετέφραζε, ουσιαστικά, όλο αυτό σε μουσική. Κάποια στιγμή με συνεπήρε κι εμένα αυτό το πράγμα και σταμάτησα να του εξηγώ κι άρχισα να γράφω.

...που όταν άκουσε ο Νικόλας, αποφάσισε ότι μια μέρα θέλει να γίνει ο good job nicky;

Όλα τα παλιά μου κομμάτια. Ό,τι με προετοίμασε ώστε να φτάσω εδώ.

...που θα περιέγραφε καλύτερα τη σχέση/συνεργασίας σας με τον Ερμή;

Το “Agape” του Nicholas Britell.

...θα περιέγραφε τη σύντομη μπασκετική καριέρα σου στον Παναθηναϊκό;

Μπορώ να σου πω το κομμάτι που άκουγα ασταμάτητα τότε και το έχω συνδυάσει με το μπάσκετ. Είναι το “Let The Drummer Kick” του Citizen Cope.

...που πάντα σε συγκινεί;

Θα διαλέξω και πάλι το “Agape”, για τον λόγο που το διάλεξα και παραπάνω.

...που για σένα περιγράφει καλύτερα τι σημαίνει καλή pop σήμερα;

Το “Blinding Lights” του The Weeknd. Γενικά ο The Weeknd κάνει εκπληκτική pop.

...που λατρεύεις, αλλά κινείται σε κάποιο εντελώς διαφορετικό μουσικό είδος από αυτό που κάνεις;

Θα πω κάτι πιο γενικό, μου αρέσει πολύ όλος ο τρόπος που προσεγγίζει τη μουσική ο Bobby McFerrin. Πολλοί τον ξέρουν για το “Don’t Worry, Be Happy”, αλλά αυτό που κάνει γενικά, είναι ότι λειτουργεί σαν όργανο του εαυτού του και κάνει μόνο αυτοσχεδιασμούς. Δεν είναι της νοοτροπίας του studio δίσκου. Στα live πάει απροετοίμαστος και δημιουργεί εκείνη τη στιγμή και μετά αυτό κυκλοφορεί σαν δίσκος. Αυτό που μου αρέσει και ακούω όλη την ώρα είναι o αυτοσχεδιασμός του με τον Richard Bona. Και στον τρόπο που δουλεύουμε με τον Ερμή υπάρχουν πολλά στοιχεία αυτοσχεδιασμού. Δηλαδή, ψάχνουμε ήχους που μας μιλάνε, μπορεί να ξεκινήσουμε από το πιάνο και να πιάσουμε μία μελωδία με αβεβαιότητα και να τη φέρουμε σε ένα σημείο που μας μιλάει όσον αφορά το πώς νιώθουμε εκείνη τη στιγμή.

...που είναι ελληνόφωνο και θα ήθελες να τραγουδήσεις;

Το πιο λογικό είναι ότι δε θα με ακούσετε ποτέ να τραγουδάω ελληνικό στίχο. Αλλά θα διαλέξω τον «Αύγουστο» του Νίκου Παπάζογλου. Το λατρεύω, το θεωρώ ποίηση.

...που θα ήθελες να τραγουδήσεις μαζί με την Billie Eilish;

Ελπίζω κάποιο δικό μας, καινούργιο!

...που άκουσες τελευταίο πριν από αυτή τη συνέντευξη;

Άκουγα το “The Miseducation of Lauryn Hill”. Λατρεύω γενικά τη Lauryn Hill.

...που περιγράφει αυτό που θα ήθελες να είναι ο good job nicky για τον κόσμο σε λίγο καιρό από τώρα;

Το “We Are The Champions” των Queen.