Με πρόσφατο δεύτερο άλμπουμ στα δισκοπωλεία (Little Things Buried In Concrete), ο LogOut παραμένει μία αποστασιοποιημένη και εθελουσίως μυστηριώδης φιγούρα της εγχώριας σκηνής. Με αφορμή τις επικείμενες εμφανίσεις του στο Six d.o.g.s. (Παρασκευή 19/7, είσοδος ελεύθερη) και κατόπιν στην έναρξη του τριήμερου Up Festival στην παραλία Πορί στο Άνω Κουφονήσι (Πέμπτη 25, Παρασκευή 26 & Σάββατο 27/6 –επίσης είσοδος ελεύθερη), προσπαθήσαμε να αποσαφηνίσουμε τον τρόπο σκέψης του, όπως και τις απόψεις του και γενικά τη δημιουργική διαδικασία την οποία επιλέγει...
Νέος δίσκος, αστικής θεματολογίας. Ήταν η ζωή σε κάποια συγκεκριμένη πόλη (στην Αθήνα, στο Άμστερνταμ) που σε οδήγησε να γράψεις τα συγκεκριμένα τραγούδια;
Τα κομμάτια του Little Things Buried In Concrete γράφτηκαν σε διάστημα περίπου πέντε χρόνων και κάποια στιγμή ομαδοποιήθηκαν για να πουν αυτή την ιστορία κατάδυσης στα ενδότερα μυστικά διαφόρων φανταστικών «χαρακτήρων». Δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένα με μια συγκεκριμένη πόλη, αλλά πιο πολύ με το τσιμέντο σαν υλικό: έχει τη σοβαρή και λειτουργική όψη την οποία έχουν και οι άνθρωποι στο μετρό ή στις δουλειές τους.
Διάλεξες τον Χρήστο Λαϊνά για τη θέση του παραγωγού. Αυτή η επιλογή έγινε επειδή φανταζόσουν εξ αρχής την ηχητική κατεύθυνση του δίσκου ή θέλησες απλά να δεις προς τα πού θα πήγαινε τα τραγούδια σου εκείνος; Πώς ήταν η συνεργασία σας και πόσο κοντά σε σένα βρίσκεις το τελικό αποτέλεσμα;
Η ιστορία της ηχογράφησης του άλμπουμ ξεκίνησε το 2010, όταν φτιάχτηκε ένα EP με 5 κομμάτια, το οποίο περιείχε το “Broken Mirror”, το “Global Love” αλλά και το “Departure” του πρώτου δίσκου. Το EP είχε σταλεί στην Ιnner Ear, η οποία πρότεινε τα δύο πρώτα κομμάτια να δουλευτούν λίγο παραπάνω μαζί με τον Λαϊνά, για να έβγαινε ίσως κάποιο single. Όταν λοιπόν αυτά ηχογραφήθηκαν και πήγαν καλά, αποφασίστηκε να επεκταθεί το project για να βγει σαν δίσκος. Παράλληλα, το “Departure” δουλεύτηκε μαζί με τα κομμάτια του Paper Plane Flight Recorder, που τελικά τελείωσε και κυκλοφόρησε πολύ νωρίτερα. Η συνεργασία με τον Χρήστο Λαϊνά στάθηκε πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Υπήρχε κοινό ενορχηστρωτικό όραμα, με διάθεση για δοκιμές αλλά και διατήρηση μόνο όσων στοιχείων χρειάζονταν σε κάθε κομμάτι.
Το Little Things Buried In Concrete κυκλοφορεί σε βινύλιο και σε ψηφιακή μορφή. Εσύ έχεις προτίμηση σε κάποιο από τα φυσικά φορμάτ αποτύπωσης της μουσικής ή έχεις προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση με το ίντερνετ κτλ.;
Όλα τα φορμάτ έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Τα mp3 έχουν το θετικό ότι μπορείς να αποκτήσεις τραγούδια γρήγορα και δεν χρειάζεται αποθηκευτικός χώρος. Με ένα φυσικό αντικείμενο μπορείς όμως να αλληλεπιδράσεις και να δεθείς με περισσότερους τρόπους.
Μέχρι στιγμής, τα άλμπουμ σου μοιάζουν να έχουν –έστω και χαλαρά– χαρακτήρα concept. Πώς δουλεύεις; Επιλέγεις το θέμα και μετά γράφεις τα τραγούδια που θα το προσεγγίσουν; Ή ομαδοποιείς σκόρπια κομμάτια με κοινή θεματολογία;
Και τα δύο, αλλά κυρίως το δεύτερο: εφ’ όσον υπάρχει ήδη μεγάλος αριθμός τραγουδιών, μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν «παλέτα» για τη δημιουργία ενός άλμπουμ. Έτσι ομαδοποιούνται ώστε να λένε μαζί μια ιστορία ή να μεταδίδουν μία αίσθηση ή να ταιριάζουν σε ένα κοινό ενορχηστρωτικό και ιδεολογικό κόνσεπτ. Από την άλλη, εφ' όσον έχει δημιουργηθεί αυτό, μπορεί να γραφτούν κάποια κομμάτια για να το υπογραμμίσουν και να το ανακεφαλαιώσουν. Ως τέτοια λειτούργησαν, για παράδειγμα, το "An Inside Joke" του πρώτου δίσκου και το "Hymn To Concrete" του φετινού.
Έχεις πει σε συνέντευξή σου ότι «είναι σημαντική παράμετρος η ευκολία στην τέχνη, αν κάτι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια μπορεί εύκολα να χάσει κανείς το συναίσθημα της αρχικής ιδέας στην πορεία» ενώ σε άλλη περίπτωση δήλωσες: «δεν είναι απαραίτητο η τέχνη να είναι εύκολη, άμεση και κατανοητή». Πού στέκεσαι σήμερα σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα;
Οι δύο παραπάνω ευκολίες αναφέρονταν σε διαφορετικά πράγματα, αν και ίσως αυτό να μην υπήρξε πολύ σαφές: η πρώτη ευκολία αναφέρεται στη δημιουργική διαδικασία, ενώ η δεύτερη στη διαδικασία υποδοχής ενός έργου από τον θεατή/ακροατή. Στη δημιουργική διαδικασία είναι σημαντικό να μπορείς να αποτυπώσεις μια ιδέα γρήγορα και ολοκληρωμένα, διότι διαφορετικά είναι πιθανό να τη χάσεις. Στη διαδικασία τώρα της υποδοχής από τον ακροατή, έχει σημασία να μην είναι όλα προμασημένα, ώστε να μπορεί εκείνος να παραμένει ενεργός κατά την ακρόαση –προκειμένου να βγει σε ξέφωτα που ίσως δεν είχε καν φανταστεί ο δημιουργός του έργου. Από την άλλη, κάθε φάση γνωριμίας με ένα έργο πρέπει να είναι ανταποδοτική. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμα κι αν στην αρχή δεν καταλαβαίνεις πλήρως έναν πίνακα ή μια ταινία (για παράδειγμα), πρέπει να ξεκινήσεις να απολαμβάνεις τα χρώματα, το στήσιμο ή τις εναλλαγές, ώστε κάτι τέτοιο να σε κρατάει και να σε προσκαλεί να ανακαλύψεις (ή να δημιουργήσεις) και άλλα επίπεδα μέσα του.
Στην προσωπική σου ιστοσελίδα μπορεί κανείς να βρει καταχωρημένες όλες τις δισκοκριτικές που γράφτηκαν για τα άλμπουμ σου, όχι όμως και τις συνεντεύξεις σου. Αποτελούν ένα «αναγκαίο κακό» για σένα; Μοιάζεις να μην απολαμβάνεις την έκθεση μέσα από αυτές...
Οι συνεντεύξεις είναι ενδιαφέρουσα διαδικασία, από την άλλη όμως είναι και κάπως σαν αποδοχή της ήττας ή της ελαττωματικότητας ενός έργου: αν ένα έργο είναι πλήρες, κανονικά πρέπει να εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για την κατανόησή του. Εφόσον γεννώνται ερωτήματα σημαίνει ότι κάτι δεν έχει δοθεί σωστά. Επίσης, ένα έργο πρέπει να μην αφήνει απ’ έξω τίποτα απ' όσα θέλει να μοιραστεί ο δημιουργός του. Επομένως, οι ερωτήσεις που δεν έχουν σχέση με ένα έργο αφορούν μάλλον σε στοιχεία που ο δημιουργός θεωρεί άσχετα με εκείνο και όχι τόσο ενδιαφέροντα. Αν κάποια ιδέα διαθέτει ενδιαφέρον, θα είχε γίνει τραγούδι για να μην ξεχαστεί. Τα παραπάνω βέβαια είναι ιδεατά. Εφ' όσον δεν επιτυγχάνεται εύκολα η εν λόγω δημιουργική αυτάρκεια και πληρότητα, ευτυχώς υπάρχει κι αυτή η δυνατότητα –των διευκρινήσεων και των συμπληρώσεων.
Με δεδομένο τον πλουσιότερο ήχο του Little Things Buried In Concrete, σκέφτεσαι να συνεχίσεις με τη σόλο λογική του live-looping στις ζωντανές εμφανίσεις σου ή θα σε δούμε παρέα με άλλους μουσικούς;
Γενικά ο μετασχηματισμός των κομματιών σε διάφορες μορφές (πιο «άδειες», πιο «γεμάτες», μικρότερες, μεγαλύτερες, ακουστικές, με λούπες, με μπάντα) τα αναζωογονεί κατά κάποιον τρόπο. Επομένως, το πώς κάτι έχει ηχογραφηθεί δεν λέει κάτι για το πώς πρέπει να παιχτεί ζωντανά. Σε μια παραλία ή σε ένα παγκάκι, η σωστή ενορχήστρωση διαφέρει απ' ό,τι σ' ένα στάδιο. Άρα ο χώρος επιβάλλει την ενορχήστρωση πιο πολύ απ’ ό,τι το ίδιο το τραγούδι. Αυτή η ομιλία του David Byrne πάνω στο θέμα είναι πολύ ενδιαφέρουσα: http://blog.ted.com/2010/06/11/how_architectur/. Άλλωστε ένα πρότζεκτ με τίτλο LogOut φέρει μια επιταγή για συνεχή μετασχηματισμό...
Ετοιμάζεις δύο ζωντανές εμφανίσεις, στις 19 Ιουλίου στο Six d.o.g.s. και στις 25 Ιουλίου στο Up Festival, στα Κουφονήσια. Τι περίπου περιλαμβάνει συνήθως μια ζωντανή εμφάνισή σου; Υπάρχει περίπτωση να σε ξαναδούμε σε πεντάωρο σετ, όπως συνέβη σε κάποιο προηγούμενο λάιβ σου;
Πριν έναν χρόνο στο Six d.o.g.s. είχε γίνει και δωδεκάωρο λάιβ, αυτή πάντως τη φορά το πλάνο εστιάζει σε κάτι πιο μαζεμένο. Σε κάθε λάιβ γίνεται προσπάθεια να δοκιμάζεται και κάτι καινούργιο, κυρίως γιατί αυτό φέρνει μαζί μια δόση ενθουσιασμού, αλλά και περιέργειας για την έκβαση των νέων «πειραμάτων». Αυτή λοιπόν τη φορά το λάιβ θα είναι επικεντρωμένο στην απόδοση των περισσότερων κομματιών του Little Things Buried In Concrete, τα οποία ουσιαστικά ξαναχτίστηκαν για τη λάιβ εκτέλεσή τους από τα midi-controller και τα synth του Oρέστη και του Pulsars & Dyingstars.
Σύμφωνα με δηλώσεις σου, έχεις έτοιμο υλικό και για επόμενους δίσκους ενώ συνέχεια γράφεις καινούργια τραγούδια. Πόσο εύκολο είναι για σένα να ακολουθείς τις «κανονικές» ταχύτητες της δισκογραφίας; Υπάρχει περίπτωση να δούμε κάποια επόμενη κυκλοφορία σου πολύ σύντομα;
Αυτή η λογική καθυστέρηση της δισκογραφίας είναι πολύ χρήσιμη στο να βλέπεις αν τα κομμάτια έχουν ενδιαφέρον, μετά τον πρώτο ενθουσιασμό –όταν πια έχει κυλήσει κάποιος χρόνος από τη δημιουργία τους. Από την άλλη, ανεβαίνουν και στο soundblog του logoutweb.com κάποιες μουσικές αναζητήσεις για να γεμίζουν το κενό ανάμεσα στις κυκλοφορίες και να δίνουν κάποιο στίγμα για τις κατευθύνσεις που ψάχνονται κατά καιρούς. Πάντως οι επόμενες κυκλοφορίες δεν είναι κανονισμένες ακόμα.
{youtube}WcME9O8wEHY{/youtube}
