Έχουν απολαύσει αρκετό airplay με το τραγούδι τους “Waves” και κουβαλάνε κι έναν δίσκο που ακούστηκε αρκετά οι GAD. Διόλου περίεργο λοιπόν που ετοιμάζονται για επόμενες κινήσεις, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζουν να προωθούν το Perfect Crime. Μια από αυτές τις κινήσεις, είναι και η επερχόμενη εμφάνισή τους –μαζί με την Όλγα Κουκλάκη– στο Fuzz, την Παρασκευή 1η Απριλίου...
Η επιτυχία του “Waves” αποτέλεσε έκπληξη; Πώς τη διαχειριστήκατε;
Πάντα πιστεύαμε στο “Waves”, αλλά δεν φανταζόμασταν ότι θα συγκινήσει τόσο πολύ κόσμο και μάλιστα εκτός του μουσικού φάσματος που εκπροσωπούμε. Ως προς τη διαχείριση της επιτυχίας, αυτή δεν μας προβλημάτισε ιδιαίτερα! Γιατί, πολύ απλά, έχουμε πάντα σαφές πλάνο και στόχους.
Είδατε όμως διαφορά στις ζωντανές σας εμφανίσεις, από άποψη προσέλευσης κόσμου;
Ναι. Πιστεύουμε πως το πρώτο μας sold-out στην Αθήνα οφείλεται εν μέρει στο “Waves” και στη δύναμή του ως single. Αποτελεί αναμφίβολα μια καλή αφορμή για να γνωρίσει ο κόσμος τη μουσική μας, αν και σαν ήχος δεν αντιπροσωπεύει απόλυτα τους GAD.
Υπάρχει κάποιο άλλο τραγούδι που να αναδεικνύεται ως «fan favorite» μέχρι στιγμής στις συναυλίες σας;
Όσοι μας παρακολουθούν τακτικά τα τελευταία χρόνια έχουν διάφορα τραγούδια ως αγαπημένα. Εκτός του “Waves”, τώρα τελευταία ο κόσμος περιμένει και το “Parallel Lines”, από όσα έχουμε παρατηρήσει.
Η συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Βήτα πώς προέκυψε; Υπήρξε για σας επιρροή ως μουσικός;
O Κωνσταντίνος, εκτός από υπέροχος καλλιτέχνης, είναι και ένας υπέροχος φίλος. Γνωριστήκαμε πριν από μερικά χρόνια και αναπτύξαμε μια βαθιά φιλία, η οποία ξεκίνησε από τη συμμετοχή του Σπύρου (drummer των GAD.) στους Handy Park.
Εννοείται πως οι Στέρεο Νόβα και ο Κ.Β. υπήρξαν μία από τις μεγαλύτερες επιρροές μας, σε πολλά επίπεδα.
Καινούργιο υλικό έχετε αρχίσει να γράφετε; Ή προς το παρόν ασχολείστε ακόμα με την πορεία και προώθηση του The Perfect Crime;
Κατά κύριο λόγο προωθούμε ακόμα τη δεύτερη μας δουλειά, αλλά έχουμε συνθέσει και κάποια αξιόλογα πράγματα. Το πιο σημαντικό για μας είναι να βρούμε τη μουσική κατεύθυνση που πρέπει να πάρει ο τρίτος μας δίσκος.
Στο δεύτερο άλμπουμ σας παρατηρείται πιο έντονη χρήση της κιθάρας, σε σχέση με το πρώτο. Υπήρξε συνειδητή επιλογή ή συνέβη φυσικά, στην πορεία της ηχογράφησης;
Ήταν επιλογή. Θέλαμε η κιθάρα να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως ακριβώς συμβαίνει και στα live μας.
Ποιους θα αναφέρατε ως κύριες επιρροές σας, οι οποίες διαμορφώσανε τον μετέπειτα ήχο σας ως συγκρότημα;
Οι Νew Order, Depeche Mode και Joy Division διαχρονικά και, από νεότερους, οι She Wants Revenge, Editors, Interpol και Royksopp.
Πιστεύετε ότι τα πράγματα πλέον είναι πιο βατά για μια ελληνική αγγλόφωνη μπάντα, σε σχέση π.χ. με τα χρόνια των Bokomolech και των Closer; Χωρίς βέβαια κάτι τέτοιο να σημαίνει ότι δεν εξακολουθεί να απαιτεί σκληρή δουλειά για να γίνει μια μπάντα γνωστή και στις μέρες μας...
Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα, όντως! Όμως, από την άλλη, ζούμε το τέλος της δισκογραφίας και βρισκόμαστε στο μέσον μιας οικονομικής κρίσης. Η οποία αναπόφευκτα επηρεάζει όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες και, κατά συνέπεια, και την ίδια τη μουσική.
