Δεν έπαιξαν μόνο με τη μπιτλική τραγουδοποιία αυτοί οι Καναδοί, αλλά (ηθελημένα ή μη) και με τον ίδιο τον μύθο των Σκαθαριών, με αποτέλεσμα πολλοί να νομίζουν ότι ήταν οι Beatles που είχαν βγάλει τον δίσκο...

Εκρηκτικός συνδυασμός αλαζονείας, άπλετου χιούμορ, έξυπνων ποπ αναφορών και κυνικής αυτοαναφορικότητας, με βαριά την παρακαταθήκη των Buzzcocks...

Ο Jason Lytle μπήκε στη νέα χιλιετία ανοίγοντας έναν διάλογο με το OK Computer των Radiohead, που εν μέρει τον έφερε τελικά στην άλλη όχθη, καθώς κράτησε τη singer-songwriter φόρμα για να φιλτράρει τους προβληματισμούς της ανατέλλουσας τεχνολογικής εποχής...

Με αρκετή αμεσότητα, με προσωπική ματιά και με έξυπνους ελιγμούς, βρήκε τα τραγούδια με τα οποία μπορούσε να μιλήσει όχι μόνο για τα βιώματά της, αλλά και για τη ζωή μερικών ακόμα χιλιάδων κοριτσιών –παίζοντας συγχρόνως με τις φαντασιώσεις των αγοριών...

Όντας κοντά, αλλά και τόσο μακριά την ίδια στιγμή από τους ανθρώπους του Νότου, βρίσκει και τις σωστές νότες, αλλά και τα σωστά λόγια για να αποδώσει την ιλαροτραγικότητα της βαθιάς Αμερικής των 1970s...

Ένας progressive δίσκος που τρέχει με χίλια μακριά από οτιδήποτε το υπερφίαλο, με πρωτοποριακή χρήση vocoder και κεντρικό σημείο αναφοράς τον Edgar Allan Poe...

Ένας ηχητικός κόσμος που δεν γεφυρώνει ακριβώς την Ανατολή με τη Δύση, αλλά λειτουργεί σαν εποικοδομητικό πολιτισμικό σαφάρι της Ευρώπης, η οποία κατηφορίζει στην Αφρική...

Οι flower power αυταπάτες σβήνουν μαζί με τη δεκαετία του 1960, ανοίγοντας την πόρτα στα 1970s. Κάτω από την κάσα της στέκεται ένας άντρας, που φωνάζει για τον φόβο απέναντι σε ό,τι έπεται. 50 χρόνια αργότερα, ακούμε ακόμα τη φωνή του...

Έτσι θα ακουγόταν το 69 Love Songs των Magnetic Fields εάν ο Stephin Merrit δεν είχε συλλάβει την ιδέα του σε ένα γκέι μπαρ, αλλά στη μικρή του γκαρσονιέρα, στην οποία ακόμη στοιβάζονται δίπλα-δίπλα πανεπιστημιακά συγγράμματα με άδεια κουτιά από πίτσα...

Μουσική χορευτική, αλλά όχι αμιγώς σωματική. Αφηγηματική, μα όχι φλύαρη. Με αναφορές επαρκώς κεκαλυμμένες, αλλά και αναγνωρίσιμες, με βάση τις οποίες ο Γάλλος παραγωγός κοίταξε 14 χρόνια πριν πέρα από τον μέσο ηλεκτρονικό δίσκο...