Εξαιρώντας το επιτηδευμένα γελοίο εξώφυλλο, το νέο άλμπουμ του Maynard James Keenan με το προσωπικό του πρότζεκτ μόνο αστείο δεν είναι ως προς την απόδοση του αμιγώς μουσικού του περιεχομένου.
Επιδεικνύοντας εκρηκτικά δείγματα δημιουργικής έξαρσης, το Conditions Of My Parole αποτελεί τον δίσκο εκείνον με τον οποίον ο Keenan θα έπρεπε να έχει πρωτοσυστήσει το διαρκώς εναλλασσόμενο σχήμα του στον μουσικό κόσμο.
Η δουλειά αυτή ηχογραφήθηκε στα ιδιόκτητα Caduceus κελάρια του τελευταίου –εκεί όπου ο οίνος που παράγει η κοιλάδα του Βέρντε στη βόρεια Αριζόνα ωριμάζει κάτω από τη φροντίδα του στενού του συνεργάτη Eric Glomski (περαιτέρω πληροφορίες περί της εποποιίας του κύριου Keenan επί της παραγωγής κρασιού, στο φιλμάκι Blood Into Wine). Ενόσω λοιπόν ο Keenan περιμένει υπομονετικά τον τρύγο των καμπερνέ και των λοιπών ποικιλιών και ενώ οι οπαδοί των Tool μετρούν ήδη (κοντά) έξι χρόνια από την τελευταία κυκλοφορία τους, ο ακούραστος και ραδιούργος τραγουδοποιός κάλεσε στο Jerome ένα κάρο μουσικούς (μεταξύ των οποίων και τον μονάκριβο υιό του Devo) ώστε να τον σιγοντάρουν στη δημιουργία της συνέχειας του –κάπως άνισου και προκλητικού– V Is For Vagina (2007).
Ως αλχημιστής γεύσεων και ήχων, ο Keenan επιτυγχάνει σε αυτά τα 52 λεπτά που διαρκεί η ντουζίνα νέων τραγουδιών του έναν ιδιαίτερο συνδυασμό ηχητικών πειραματισμών, οι ρίζες των οποίων βρίσκονται διασκορπισμένες από το εναλλακτικό ροκ έως τη σύγχρονη ηλεκτρονική μόδα και από την παραδοσιακή country έως την industrial gothic σκηνή. Ευθαρσώς δηλώνοντας «guilty of public intoxication, public urination and parole violation» στο ομώνυμο του δίσκου τραγούδι, ο Keenan –όταν δεν χρησιμοποιεί το σαρκαστικό του χιούμορ– ουσιαστικά αφιερώνει το στιχουργικό περιεχόμενο του νέου του πονήματος στην όλη διαδικασία της οινοποιίας και στη γη που πλέον φιλοξενεί αυτόν και τους αμπελώνες του στην υπέροχη, βαθιά Αμερική (σημ. αρχισυντάκτη: το ’πιασα!).
Και μπορεί η Hildy να χαζογελά παραπλανητικά στην αγκαλιά του τροφίμου Billy Lee στο εξώφυλλο, αλλά ο Puscifer μόνο με χαζοχαρούμενα και εύπεπτα θέματα δεν ασχολείται εν αναστολή. Περίτρανα το αποδεικνύουν η διορατική εμπειρία του γαλήνιου “Horizons”, η σαμανική επίκληση του ραδιοκεφαλικού “Monsoons”, η απειλητική και βραδύκαυστη φύση του “Rapture” με τις βιβλικές αναφορές, ενώ τα ευαίσθητα και ρομαντικά “Oceans” και “Tumbleweed” (ειδική μνεία στο μπάντζο και στα συνοδευτικά φωνητικά της Carina Round) στο κλείσιμο του δίσκου φανερώνουν μια νέα, πιο κοντά στην anima, πτυχή του καλλιτέχνη.
Είτε υποδυόμενος τη μορφή του καπετάνιου ο οποίος οδηγεί το πλήρωμά του σε εκστρατεία (“Man Overboard”), είτε σαν άλλος φυσιοδίφης/ταξιδιώτης υποκλινόμενος στο μεγαλείο του ποταμού Βέρντε (“Green Valley”), είτε βάλλοντας κατά της αχόρταγης ματαιοδοξίας των ανθρώπων (“Tellling Ghosts”), ο Keenan εκπλήσσει με τον πλούτο συναισθημάτων που ξετυλίγει στο Conditions Of My Parole των Puscifer. Το κάνει μάλιστα μέσω μιας (σχετικά) νέας ηχητικής ταυτότητας και βέβαια μέσω εκείνης της υπέροχης φωνής, η οποία δεν διστάζει να χαϊδέψει απαλά τα αυτιά τη μια στιγμή και να τα απειλήσει με βαρύτονη επιβλητικότητα την αμέσως επόμενη.
Σαν άνθρωπος και καλλιτέχνης που δεν γνωρίζει από ζώνες άνεσης και αγρανάπαυσης και στιγμή δεν φοβάται να ξεφύγει από τα γνώριμα ηχητικά μονοπάτια του παρελθόντος (βλέπε Tool και A Perfect Circle), μόνο συγχαρητήρια μπορεί λοιπόν να δεχτεί ο Keenan από κάθε ανοιχτόμυαλο μουσικόφιλο –τέτοιες περιπετειώδης μενταλιτέ άλλωστε σπανίζουν στις μέρες μας. Είναι όμως γεγονός πως τα τεράστια τραγούδια τα οποία έχει γράψει και ερμηνεύσει με τις δύο προαναφερθείσες μπάντες (και ειδικά ως ακρογωνιαίος λίθος των ανυπέρβλητων Tool) δεν θα τα βρούμε στην Puscifer περσόνα του. Για αυτόν και μόνο τον λόγο, αν και ταγμένος οπαδός του οτιδήποτε σχετικού με Maynard, θα εξαντλήσω την αυστηρότητά μου βαθμολογικά. Πράγμα που δεν θα πρέπει πάντως να εμποδίσει κανέναν από το να απολαύσει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες δίσκους της φετινής χρονιάς!
