Μια μεγάλη συναυλία που, αν μη τι άλλο, επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά, την αγάπη των Ελλήνων οπαδών προς τους Madrugada.
Από τον Μάιο του 2022 μέχρι και σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 50 συναυλίες τους στην Αθήνα με μεγάλη επιτυχία. Ο καθένας είχε σημειώσει στο ημερολόγιο του 2-3 συναυλίες που ήταν για αυτόν σημαντικές για τους δικούς του λόγους. Η σχέση αγάπης του ελληνικού κοινού με τους Mardrugada κρατάει από το 2000 μέχρι και σήμερα, και μετά τις θριαμβευτικές τους εμφανίσεις στην Ελλάδα, μάθαμε ότι το συγκρότημα θα εμφανισθεί ξανά στο Καλλιμάρμαρο τον Σεπτέμβριο του 2022. Μεγαλεπήβολο εγχείρημα, και εάν σκεφθούμε ότι τελευταία φορά που είχε εμφανισθεί ένα ξένο συγκρότημα στο Καλλιμάρμαρο, ήταν οι Scorpions το 2018 και ακόμα παλιότερα οι REM (δίχως εισιτήριο) το 2008 στο πλαίσιο της έναρξης του MTV στην Ελλάδα, έκανε το εγχείρημα ακόμα πιο ιδιαίτερο.
Ο καιρός περνούσε, οι διοργανωτές μας ενημέρωναν συχνά-πυκνά ότι η προπώληση των εισιτηρίων πήγαινε αρκετά καλά, και η απορία μας για το που ακριβώς θα στηθεί η σκηνή, λύθηκε 2 ημέρες πριν την συναυλία, όταν είδαμε ότι η σκηνή να είναι στημένη λίγο μετά το μέσο του σταδίου και την Παρασκευή το βράδυ, μιας και μένω κοντά στο Καλλιμάρμαρο, απόλαυσα το soundscheck από το μπαλκόνι μου καθώς άκουγα τα τραγούδια πεντακάθαρα.
Support των Madrugada ήταν η Ελληνονορβηγίδα Amanda Georgiadis Tenfjord που την μάθαμε στην Ελλάδα, από την Eurovision 2022 στην οποία εκπροσώπησε την Ελλάδα με το “Die Together” κατακτώντας την 8η θέση. Η ώρα έναρξης της Amanda Tenfjord είχε ανακοινωθεί για τις 20:30 και φθάνοντας στο Καλλιμάρμαρο κανένα 20 λέπτο πριν, οι σεκιουριτάδες μας ενημέρωσαν ότι μπίρες και νερά δεν θα πωλούνται μέσα στο στάδιο και μας επέτρεπαν μόνο να έχουμε νερά μαζί μας. Από το στάδιο δεν άκουγα μουσική, και όμως όταν μπήκα μέσα στις 20:30 η Amanda Tenfjord είχε ξεκινήσει την εμφάνιση της, και μου έκανε εντύπωση το πώς ο ήχος δεν ακουγόταν έξω από το στάδιο. Τώρα για την Amanda Tenfjord δεν μπορώ να πω πολλά. Τα τραγούδια της ήταν περισσότερο indie/synth pop και μάλλον απευθύνονται σε άλλο κοινό. Ο κόσμος, βέβαια, ανταποκρίθηκε όταν η Amanda Tenfjord μας είπε ότι η γιαγιά της από τα Γιάννενα παρακολουθεί την εμφάνιση της μέσω facetime και μας προέτρεψε να φωτίσουμε τον χώρο με τα κινητά μας, ώστε να δημιουργηθεί μια ωραία ατμόσφαιρα. Στην σκηνή ανέβασε και την τραγουδίστρια Evangelia που έχουν κάνει ένα ντουέτο στο τραγούδι “AMAN”, και μέσα στον Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ. 20:50 είχε τελειώσει την εμφάνιση της και σε λίγη ώρα όλα θα ήταν έτοιμα για την εμφάνιση των Madrugada.
Οι εξέδρες είχαν σχεδόν γεμίσει, όπως και στην αρένα και μέχρι να ξεκινήσει η συναυλία παρακολουθούσα λίγο τον κόσμο, και είδα ότι οι περισσότεροι ήταν ηλικιακά κοντά όσο είναι και ο Sivert Høyem, δηλαδή ήταν εικοσάρηδες όταν πρωτογνωρίσαμε τους Madrugada στις αρχές των 00ς, ήταν 20άριδες όταν στα bar της τότε εποχής έπαιζαν τα τραγούδια τους, και τώρα ήρθαν ξανά για να απολαύσουν το συγκρότημα. Το ξεκίνημα των Madrugada ήταν με το “Nobody Loves You Like I Do”, το οποίο θα μπορούσε παραφραστεί σε “Nobody Loves You Like WE Do” καθώς πρέπει να είναι από τα ελάχιστα συγκροτήματα που –κακά τα ψέματα- στις περισσότερες χώρες θα έπαιζαν σε clubs άντε μέχρι αρένες και όμως στην χώρα μας κατάφεραν και έπαιξαν στο επιβλητικό Καλλιμάρμαρο. Δεύτερο συνεχόμενο τραγούδι από το Chimes At Midnight, το “Running From the Love of Your” Life που είναι και το συναυλιακό τραγούδι του άλμπουμ, και η πρώτη «επίσκεψη» στο Industrial Silence ήταν γεγονός με το “Electric”.
O ήχος ήταν πεντακάθαρος , δεν ξέρω εάν αυτή την φορά ακουγόταν μέχρι την πλατεία Βαρνάβα, και είχα χρόνια να ακούσω τόσο καθαρά το μπάσο σε μια συναυλία, η φωνή του Sivert Høyem επιβλητική όπως και ο ίδιος με και δίχως την κιθάρα και ο χώρος σε καθηλώνει. Πρέπει να ήταν πριν από το “Help Yourself to Me” όταν ο Sivert Høyem μας ανέφερε ότι θα παίξουν ένα ακόμα τραγούδι από το καινούριο άλμπουμ καθώς οι Madrugada δεν θέλουν να μείνουν στο παρελθόν και πρέπει να κοιτάνε μπροστά και για αυτό έβγαλαν και νέο άλμπουμ από το οποίο ακούσαμε συνολικά 5 τραγούδια. Από εκεί και πέρα μας πήγαν στο παρελθόν, και προσωπικά χάρηκα που άκουσα το αγαπημένο μου “Blood Shot Adult Commitment” το οποίο με γύρισε σε εποχές Camel Club.
Μετά το “Blood Shot Adult Commitment” είχε έρθει η ώρα για τις «μεγάλες» στιγμές του live, ξεκινώντας με το “Majesty” και “Strange Colour Blue”. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσω ότι αλλιώς βιώνεις ένα τραγούδι από την σκηνή, αλλιώς από την αρένα, αλλιώς εάν είσαι με τον/την σύντροφο σου, αλλιώς εάν είσαι μόνος σου. Στις εξέδρες είδα χλιαρές αντιδράσεις , στην αρένα μου φίλοι μου είπαν ότι είχαμε έντονες συναισθηματικές στιγμές, όπως για παράδειγμα μια πρόταση γάμου την ώρα του “Nobody Loves You Like I Do”. Με το “Strange Colour Blue” οι Madrugada αποχώρησαν για λίγο από την σκηνή, και επέστρεψαν με το “Vocal”.
Είχαμε ενημερωθεί ότι η Irida Vocal Ensemble choir θα συνοδεύσει τους Madrugada σε 2 τραγούδια, και η ώρα είχε φτάσει με το καλύτερο τραγούδι, για έμενα, του Chimes At Midnight, το επιβλητικό “Stabat Mater”, το όποιο προσωπικά θα το ήθελα ένα click πιο αργό ώστε να είναι ακόμα πιο επιβλητικό. Επόμενο τραγούδι μαζί με την Irida Vocal Ensemble choir το “Honey Bee” και ακόμα ένας special guest έκανε την εμφάνιση του στην σκηνή και δεν ήταν άλλη από την Ane Brun στο “Lift Me”. Πολλά χειροκροτήματα, οι Madrugada να είναι επι σκηνής 2 ώρες, και ο Sivert Høyem να μας λέει ότι θα παίξουν μερικά ακόμα. Το “Look Away Lucifer” ήταν μια ευπρόσδεκτή προσθήκη και η συναυλία ολοκληρώθηκε με τα “The Kids Are on High Street” και “Valley of Deception” μετά από 2 ώρες και 15 λεπτά με την υπόσχεση από τους Madrugada ότι θα μας ξανά έρθουν σύντομα.
Ένας καλός τρόπος για να καταλαβαίνεις το πόσο άρεσε η συναυλία είναι να ακούς τον κόσμο να συζητάει φεύγοντας από τον χώρο. Και πάλι επαναλαμβάνω, στην εξέδρα που καθόμουν, και καθώς έκανα κανένα δεκάλεπτο για να βγω από τον χώρο, στις συζητήσεις που άκουγα ήταν απλά ένα καλό μεν, δεν τρελάθηκα δε . Όλα ήταν σωστά, η απόδοση του συγκροτήματος, ο ήχος, η διάρκεια της συναυλίας, τα τραγούδια, και όμως κάτι έλλειπε. Ανεπαίσθητα μου ήρθε στο μυαλό ο Λυκαβήττος. Θα πει κάποιος και σωστά ότι θα χωρούσε ο Λυκαβήττος τόσους θεατές, όμως είμαι σίγουρος ότι εάν έπαιζαν στον Λυκαβήττο 2-3 ημέρες, η συναυλία των Madrugada θα μνημονευόταν ως μια από τις καλύτερες που έχουν γίνει στην Ελλάδα. Τώρα, για εμένα και πάλι, ήταν μια άρτια στημένη συναυλία και μέχρι εκεί. Και όπως είπε ένας καλός φίλος, το Καλλιμάρμαρο, είναι ένας άριστος χώρος για ξένες συναυλίες. Καλά και άγια τα αφιερώματα σε έλληνες συνθέτες/τραγουδιστές που έχουν φύγει από την ζωή, όπως και οι συναυλίες για καλό σκοπό, αλλά πρόχειρα μπορώ να σκεφτώ πάνω από 10 συγκροτήματα που το Καλλιμάρμαρο θα ήταν ιδανικός χώρος για συναυλίες. Aς είναι, για την ώρα πάνω από 20000 θεατές είδαν τους Madrugada, και η συνέχεια της βραδιάς βρήκε τον κόσμο στα διάφορα μπαρ της περιοχής για ένα χαλαρό πότο. Σε άλλες εποχές θα υπήρχε και after party σε κάποιο club με την παρουσία των Madrugada, αλλά αυτά πια ανήκουν στο παρελθόν...
Setlist:
Nobody Loves You Like I Do
Running From the Love of Your Life
Higher
Hands Up - I Love You
Electric
What's on Your Mind?
Help Yourself to Me
Call My Name
Black Mambo
Salt
Blood Shot Adult Commitment
Majesty
Strange Colour Blue
Encore:
Vocal
Stabat Mater (with Irida Vocal Ensemble choir)
Honey Bee (with Irida Vocal Ensemble choir)
Lift Me (with Ane Brun)
Only When You're Gone
Look Away Lucifer
The Kids Are on High Street
Valley of Deception
