Η συνέντευξη του Paul Banks των Interpol στο Avopolis, 10 χρόνια πριν
Λίγες μέρες πριν οι απανταχού Ιντερπολίστας απολαύσουν τον μπροστάρη Paul Banks να παρουσιάζει το πρόσφατο προσωπικό του άλμπουμ (την άλλη Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου, στο Fuzz), ο τελευταίος αντάλλαξε μαζί μας μερικές κουβέντες περί διπλών προσωπικοτήτων, ραπ μουσικής, σινεμά και... τυφώνων!
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: πώς και «ξεφορτώθηκες» το Julian Plenti ψευδώνυμό σου; Παραφράζοντας τον τίτλο του πρόσφατου EP Julian Plenti Lives, μήπως ο κύριος Plenti μας άφησε χρόνους;
Όχι δα! Όπως λέει και το EP: Ζει και βασιλεύει! Στην ουσία ο Julian Plenti αντιπροσωπεύει την περίοδο της ζωής μου όταν έγραφα τα πρώτα μου τραγούδια, σαν φοιτητής στο Κολέγιο. Πλέον έχω εκδώσει όλα αυτά τα κομμάτια που γράφτηκαν τότε και ενώ χρησιμοποιούσα αυτό το όνομα, οπότε μπόρεσα να απαγκιστρωθώ από αυτό. Αλλά συνεχίζει να ζει μέσα μου!
Φέρνοντας την πραγματική σου ταυτότητα στο προσκήνιο, μήπως υπήρξε και μια νέα λογική στη γραφή μουσικής, ειδικά στον τελευταίο σου δίσκο; Υπήρξε δηλαδή κάποιου είδους προσωπική αναγέννηση πίσω από αυτήν την κίνηση;
Δεν θα το έλεγα... Το Banks αποτέλεσε απλά μια προέκταση, ένα επιπλέον βήμα μπροστά, από τον προηγούμενό μου δίσκο. Το Skyscraper ήταν μια ρετροσπεκτίβα της δουλειάς μου κατά την περίοδο 1998-2009 –με τον κύριο όγκο αυτής να πρωτογράφεται στη δεκαετία του 1990, όταν «ήμουν» ακόμα ο Julian Plenti. Η μουσική στο Banks είναι πιο πρόσφατη και ένιωσα πως έπρεπε να χρησιμοποιήσω το πραγματικό μου όνομα. Όχι επειδή ακολούθησα μια διαφορετική προσέγγιση, σε αντίθεση με το παρελθόν, αλλά επειδή μεγάλωσα πια και δεν θέλω πλέον να κουβαλάω ένα ψευδώνυμο.
Για σένα, ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά στο να γράφεις μουσική έξω από τα όρια μιας μπάντας;
Στους Interpol, ο Daniel Kessler μας παρουσιάζει μια νέα ιδέα ή ένα καινούριο τραγούδι και οι υπόλοιποι μουσικοί γράφουμε κατόπιν τα επιμέρους κομμάτια που μας αναλογούν, δίνοντας την τελική μορφή σε εκείνη την αρχική ιδέα. Σε αντίθεση με αυτήν τη διαδικασία, στις σόλο δουλειές μου γράφω όλα τα μέρη μόνος μου. Έχω τον απόλυτο έλεγχο της υφής και της ενέργειας των επιμέρους στοιχείων κάθε τραγουδιού –κάτι που αποδεικνύεται πολύ ικανοποιητικό. Βέβαια, η συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη των Interpol σίγουρα αποτελεί μια πολύ ευχάριστη και υψηλής αξίας εμπειρία: τρέφω μεγάλο σεβασμό στις ικανότητες όλων μας. Λατρεύω την τραγουδοποιία του Daniel, τα κρουστά του Sam και τις μπασογραμμές του Carlos. Μου προσφέρουν έμπνευση και θετικά συναισθήματα.
Η αγάπη σου για το hip hop είναι πλέον ευρύτερα γνωστή. Ποιους σύγχρονους καλλιτέχνες του ιδιώματος απολαμβάνεις να ακούς αυτήν την περίοδο;
Τους Rick Ross, Drake, Lil' Wayne, Odd Future, Kendrick Lamar, Tyga, Fred The Godson & Kid Cudi.
Mε το φιλμ Mine To Kill του James Kendi φαίνεται πως θα κάνεις και το ντεμπούτο σου στη μεγάλη οθόνη. Ποιοι παράγοντες συνετέλεσαν σε αυτήν σου την απόφαση; Αποδείχθηκε πιο απαιτητικό από το να γράφεις ή να παίζεις ζωντανά μουσική;
Η αλήθεια είναι πως το Mine To Kill δεν αποτελεί ολοκληρωμένη ταινία, έχουμε γυρίσει μόνο μερικές σκηνές από το σενάριο του James. Είναι παλιός μου φίλος και ένας καλλιτέχνης που σέβομαι. Μου ζήτησε να συμμετέχω, διάβασα το σενάριο και μου άρεσε. Σε έναν βαθμό ταυτίστηκα μάλιστα με τον κεντρικό ήρωα κι έτσι αποφάσισα να το δοκιμάσω. Στα σίγουρα υπήρξε μια πολύ ευχάριστη εμπειρία! Δεν γνωρίζω βέβαια κατά πόσον θα ήθελα να ασχοληθώ μελλοντικά με την υποκριτική, πάντως απόλαυσα την εμπειρία.
Φαίνεσαι άτομο που βρίσκει χαρά στο να παραμένει πάντα απασχολημένο με διάφορα πρότζεκτ. Μπορούμε να περιμένουμε κάτι νέο και απροσδόκητο από μέρους σου στο κοντινό μέλλον, το οποίο θα ξαφνιάσει ίσως τους φαν σου;
Λοιπόν, μόλις πριν μία εβδομάδα περίπου έβγαλα ένα mixtape με hip hop μουσική! Πιστεύω πως είναι από τα πιο περίεργα πράγματα που θα περίμενε κανείς από μένα. Ίσως όμως και να υπάρξουν κι άλλες παρόμοιες κινήσεις μελλοντικά, ποτέ δεν ξέρεις!
Όσον αφορά στη γενναία σου ζωντανή εμφάνιση στο Late Show του David Letterman, κατά τη διάρκεια του τυφώνα Σάντυ που έπληξε το Μεγάλο Μήλο, ήταν κάτι που σε έκανε να «ξανανιώσεις νέος», όπως λέει και το τραγούδι που επέλεξες να παίξεις; (σ.σ.: έπαιξε το "Young Again");
Αυτό κι αν ήταν ένα ξεχωριστό και διασκεδαστικό σόου! Δεν ένιωσα καθόλου γενναίος βέβαια, απλά λίγο τρελός... Κανένας από εμάς, βλέπεις, δεν ήξερε πώς και αν θα μπορούσε να γυρίσει σπίτι του από το στούντιο αφού την ώρα που παίζαμε είχαν ήδη κλείσει όλες οι γέφυρες αλλά και ο υπόγειος. Ήταν όμως μια βραδιά που σίγουρα θα θυμάμαι.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Paul Banks; Ένα νέο σόλο άλμπουμ, επιστροφή στη δισκογραφία με τους Interpol ή πολυπόθητες διακοπές;
Επιστροφή στους Interpol, διακοπές και έπειτα νέο προσωπικό δίσκο! Μάλλον με αυτήν τη σειρά, αφήνω όμως ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα...
