Το Ρόδον στάθηκε σημείο αναφοράς για όσους μουσικόφιλους αυτού του τόπου τόλμησαν να κοιτάξουν πέρα από τον ελληνοκεντρικό ορίζοντα στον οποίον βρίσκονται σταθερά βουτηγμένοι οι περισσότεροι συμπατριώτες μας. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο Κωνσταντίνος Βήτα διάλεξε να συνδυάσει το τέλος του ιστορικού club με το κλείσιμο ενός προσωπικού μουσικού κύκλου, παραδίδοντας ένα υποδειγματικό live για όλους όσους «πίστεψαν στα χαζοτράγουδά του», όπως αναφέρει το συνοδευτικό της έκδοσης κειμενάκι.
Στο cd βέβαια χώρεσαν μόνο τα δεκατρία από τα εικοσιτρία tracks που παρουσιάστηκαν επί σκηνής εκείνο το βράδυ του Μαΐου 2005, ολόκληρη όμως η συναυλία βρίσκεται στο συνοδευτικό dvd, προσφέροντας έτσι όχι μόνο ένα μοναδικό σουβενίρ από το Ρόδον, αλλά και μια ολοκληρωμένη παράσταση εικόνας και ήχου. Για τις ανάγκες της ο Κωνσταντίνος Βήτα διάλεξε αγαπημένα τραγούδια από τη ριζοσπαστική περίοδο των Στέρεο Νόβα και τα ανακάτεψε με στιγμιότυπα από την άνιση προσωπική του πορεία μετά τη διάλυση του σπουδαίου αυτού group, ξεκινώντας από το Σούπερ Στέλλα και φτάνοντας μέχρι την Άγρια Χλόη. Η ατμόσφαιρα του live είναι πραγματικά υποβλητική και ήδη από το θαυμάσιο “Σημείο Ζωής” (αν ακούτε το cd) ή το ανεπανάληπτο “Ταξίδι Της Φάλαινας” (αν βλέπετε το dvd) νιώθεις να βυθίζεσαι στο μοναχικό σύμπαν ενός χαρισματικού δημιουργού, στο νευρώδες, σουρεαλιστικό κολάζ του οποίου βλέπει κανείς μια ποικιλία αντικατοπτρισμών: από τις δικές του αγωνίες και μύχιες επιθυμίες, από τα αδιέξοδα των καιρών μας αλλά και από τις - υπαρκτές ή φαντασιακές - προσωπικές οδούς διαφυγής, που λίγο-πολύ αναζητούν όσοι δεν έχουν χαθεί κυνηγώντας το μικροαστικό όνειρο και την αποκλειστικά υλική ευτυχία. Στιγμές λοιπόν όπως τα “Προάστια”, το “3000 Μέρες”, τα “Κορίτσια Καριέρας”, το “Τυχερό Αστέρι”, ή “Το Παιδί” στέκουν ως δυναμικά live highlights μιας ιδιότυπης αισθητικής, βαθειά ρομαντικής μα και αξεδιάλυτα πλεγμένης συνάμα με το χαοτικό κοινωνικό τοπίο των σύγχρονων δυτικών μεγαλουπόλεων και τις αγωνίες της τεχνολογικής εποχής. Μπορεί κάποια μετριότατα τραγούδια σαν το “Μοντέλο” και τον “Αστροναύτη” ή η αποτυχημένη ερμηνεία του Κωνσταντίνου Βήτα στο “Ταξίδι Στη Γη” να σε προσγειώνουν για λίγο στην πραγματικότητα, αυτό όμως δεν μειώνει τελικά την έλξη του εν λόγω live. Και να φανταστείτε ότι έμειναν απέξω και κάποια τραγούδια τα οποία με ευκολία θα μπορούσαν να είχαν μπει εδώ, προκαλώντας παραπλήσια συναισθήματα…
