Μετά από πολλές ώρες θέασης καλού και κυρίως κακού μέταλ στα φετινά φεστιβάλ, ήρθε η στιγμή η Επιτροπή να αφήσει πίσω της τον άρτο και τα θεάματα και να μπει στο ψητό, δηλαδή να ασχοληθεί αποκλειστικά και μόνο με μια σειρά από φετινές κυκλοφορίες που αξίζουν προσοχής. Δίσκοι που πιθανότατα θα τους δείτε στις λίστες της χρονιάς και σίγουρα θα ήταν καλό να δώσετε ακροάσεις, αν θέλετε να βρίσκεστε εγγύτερα στην Σωτηρία. Φέτος τα highlight της χρονιάς είναι απλωμένα σε διάφορα είδη, οπότε είμαστε πιο χαλαροί στο ψάξιμο που ρίχνουμε για να μην σκάσουν οι ακροάσεις μονόπαντα. Από όλα έχει ο μπαξές και τα λουλουδάκια από κάτω είναι έτοιμα να τα κόψεις, για να φτιάξεις και εσύ ένα όμορφο μπουκέτο επιλογών, να το καμαρώσεις. Ας ξεκινήσουμε την κηπουρική:
Μόλις 4 (μεγαλούτσικα) τραγουδάκια χρειάστηκαν οι Austere στο Corrosion of Hearts για να θυμηθούμε πόσο καλή μπάντα είναι. Ατμοσφαιρικό (δεν μου αρέσει η λέξη depressive, εγώ είμαι πάντα μέσα στην χαρά) black metal με γαμηστερές μελωδίες στις ριφοσειρές και γενικά παγερό κλίμα (αν και είναι Αυστραλοί). Η μπάντα ήταν στον πάγο πάνω από δεκαετία, αυτό που άκουσα ήταν λες και είναι σε απίστευτη συνθετική φόρμα, ίσως τα παλικάρια ήθελαν τον χρόνο τους για να γράψουν κάτι τόσο καλό. Τρομερό και το εξώφυλλο με ψόφιο φθινοπωρινό τοπίο που σταδιακά γίνεται πουλάκια.
Συνεχίζουμε σταθερά στα 4 κομμάτια ανά δίσκο, με το σχήμα των Turpitude από τον Καναδά να κεντάει τρομερή δισκάρα «ημι-ατμοσφαιρικού» black metal, με τίτλο Une interprétation de la dissolution glaciale en quatre mouvements, η οποία μεταφράζεται από το Google ως «Μια ερμηνεία της παγωμένης διάλυσης σε τέσσερις κινήσεις» (σημείωση αρχισυνταξίας: το λιώσιμο των πάγων εννοεί, putain). Μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με το αντίστοιχο album του Austere, εδώ θα βρείτε άπειρο τάπα τούπα και raw ξύσιμο και dungeon synth και απόκοσμες κραυγές από τα βάθη της κολάσεως και γενικά η ατμόσφαιρα δεν είναι κάτι δεδομένο πως θα κατακτηθεί, με λίγα λόγια πρέπει να μπεις στο mood του δίσκου για να ανταμειφθείς. Μουσικούλα που ακουμπάει στο dissonant όπως λένε και στο χωριό μου. Εάν τύχει και ακούσετε αυτές τις 4 κομματάρες, παρακαλώ δώστε μια extra προσοχή στην μπασαδούρα. Παρά τον τερματισμένο underground χαρακτήρα, πρόκειται για σεμιναριακό παίξιμο για αρχόντους.
Αφήνουμε πίσω μας τα μπλάκ μέταλ για να ακούσουμε την ζουμερή συλλογή τραγουδιών που υμνούν τω Θάνατω και τα συν ’αυτώ: Supraliminal των Nothingness. Από την Μιναρούπολη των Η.Π.Α. (οκ, Minneapolis λέγεται, μην βαράτε ρε μάγκες), η μπαντάρα του Alex Walstad (έχει γράψει σχεδόν τα πάντα) κυκλοφορεί δεύτερη δισκάρα σερί, με τα πάντα να είναι εκτός από καλοφτιασιδωμένα στην παραγωγή, καλοπαιγμένα στα χέρια και στα πόδια. Gorguts vibes, με λιγότερο πολυπλοκότητα (ας τους περιγράψουμε ως αγυάλιστους Horrendous, για να μην πάμε τόσο πίσω) και πολύ ενδιαφέρουσες κλιμακώσεις, μέσα από χρήση κρυφών μελωδιών που ξεπηδούν από ανηλεές τάπα τούπα. Δύσκολο να το περιγράψεις, υπέροχο να το τρως, αυτό είναι το φετινό death metal profiterole της χρονιάς. Νομίζω όλοι μπήκατε στο νόημα.
Οι Stray Gods, μια από τις μπάντες του Bob Κατσιώνη επιστρέφει πολύ σύντομα, μετά την επιτυχία του ντεμπούτου, με περίπου την ίδια συνταγή, δηλαδή strong iron maiden copyright moments καρφωμένα πάνω σε ποιοτικό heavy/power metal και μελωδικό hard rock. Η μεγαλοπρέπεια του Ολύμπου προκύπτει από το γεγονός πως αν συγκριθεί κάθε μία σύνθεση με αντίστοιχες των Maiden των τελευταίων δίσκων, δύσκολα θα βγάλω νικητή τους Maiden. Εγώ. Όχι εσείς. Στην ομώνυμη σύνθεση, εγώ κατάλαβα ένα κιθαριστικό ψηλοtribute στον τεράστιο Σπάθα και τους Socrates. Πολύ καλύτερο από το "Storm The Walls". Μπράβο ρε μλκ Μπομπ.
Κλείνουμε το σημερινό Παρατηρητήριο με τσαχπίνικο θρασόcrust, από τα βάθη του Βιετνάμ, μπορεί και όχι. Οι Landing Zone κατάγονται από την Ισπανία και η μουσική τους πρόταση έχει επηρρεαστεί από τις αντιπολεμικές ταινίες του Χόλιγουντ που είχαν σχέση με τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η βαναυσότητα του πολέμου τους έδωσε υλικό για να γράψουν ένα τέλειο τάπα τούπα ντεμπουτάκι, με τίτλο Too Young to Die. Το χαλαρό d-beat είναι μια συνιστώσα της μουσικής τους (σε κάποιες εξάρσεις βαράνε και τσίτες αλλά δεν το κουράζουν), με τους Disrupt βασική επιρροή όμως και το metal αλλά και οι βαριές γκρούβες επηρεάζουν εντελώς θετικά το αποτέλεσμα. Το αγοράζετε τσάμπα στο Bandcamp, εδώ.
