Ένα καλό που είχαμε σε αυτόν τον άχαρο τόπο ήταν ο καλός, μεσογειακός καιρός. Οι ηλιόλουστες μέρες, που είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση όπως στις αγγλοσαξωνικές χώρες. Τις τελευταίες μέρες όμως έχω αρχίσει να αμφιβάλλω ακόμα και γι’ αυτό το προνόμιο. Συννεφιά, βροχές, χαμηλή θερμοκρασία… Αλήθεια… τι συμβαίνει; Είναι απλά ανοιξιάτικη βροχούλα όπως τραγουδούσε πριν μια 20ετία και ο Βαγγέλης Γερμανός, ή… μας «φτύνει» ακόμα κι ο καιρός;;; (Θεός δεν θέλω να πω για λόγους συνέπειας…) Η αλήθεια είναι ότι όσο και άσχημα και να σου πηγαίνουν τα πράγματα, μια λιακάδα πάντα σου φτιάχνει τη διάθεση, σε κάνει να βλέπει τη ζωή με χαμόγελο, να της κλείνεις πονηρά το μάτι. Εύχομαι να μην απολέσουμε το προνόμιο αυτό..!
Έφη Παρίση
