Πέμπτη βράδυ και το ταξίδι με το τηλεκοντρόλ βγάζει στην εκπομπή «Πάμε Πακέτο», που την παρουσιάζει μια καλλίπυγος σαραντάρα Θεσσαλονικιά. Δείχνει την ιστορία ενός καρατερίστα ηθοποιού που μέσα από τις αναποδιές της ζωής έφτασε να είναι άστεγος και τελικά βοηθήθηκε από το Σπίτι Του Ηθοποιού. Ενδιαφέρουσα ιστορία, ιδίως γιατί φαίνεται ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά βοήθεια από την πολιτεία σε οτιδήποτε. Από την άλλη, πολλές φορές αναρωτιόμαστε σε έντυπα και σε παρέες, γιατί πρέπει να υπάρχουν εκπομπές οι οποίες δείχνουν τραγικές ιστορίες της πραγματικής ζωής, όπως αυτή. Κάποιοι λένε ότι είναι η ανθρώπινη περιέργεια που τα υποκινεί όλα. Κάποιοι περισσότερο αφελείς και λιγότερο κυνικοί θεωρούν ότι οι εκπομπές αυτές πραγματικά βοηθούν. Δεν έχουμε σκεφτεί, όμως, ποιοι είναι εκείνοι που κάνουν ή τέλος πάντων χρηματοδοτούν αυτές τις εκπομπές. Η απάντηση απλή. Μεγάλοι επιχειρηματικοί κολοσσοί. Δεν είναι συνωμοσιολογία. Δείτε τους χορηγούς. Αυτές είναι οι εταιρίες οι οποίες εκμεταλλεύονται καθημερινά τον καθέναν από εμάς ή και τις ματιές μας ακόμα (όπως λέγαμε και την περασμένη Παρασκευή). Έχουμε δηλαδή έναν φαύλο κύκλο. Εκείνοι που συμβάλλουν στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία, είναι κι εκείνοι που προβάλλουν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία. Για να μην νιώθει ο καθένας μας απομονωμένος ή παραπεταμένος. «Μην ανησυχείτε υπάρχουν κι άλλοι σαν εσάς»! Κι ο καθένας μας να στέκεται με ανοιχτό το στόμα να χάβει τη σκληρή πραγματικότητα, λοβοτομημένος και χωρίς δυνατότητα δράσης ή αντίδρασης. Well done golden boys!
