Αν όλοι οι άνθρωποι, όπως λέγεται, είναι ίσοι, τότε φαίνεται πως μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Ή καλύτερα πως ένας μεγάλος αριθμός είναι κατώτεροι από τους υπόλοιπους. Το που θα τους κατατάξουμε δεν έχει να κάνει με το πόσο καλοί, πόσο έξυπνοι ή πόσο ικανοί είναι, δυνητικά. Έχει να κάνει με το που γεννήθηκαν, σε ποια χώρα και ποια οικογένεια. Με το σε ποιόν Θεό πιστεύουνε, πως μεγάλωσαν και τι τους συνέβη στην ζωή τους. Γιατί τελικά στις μέρες μας, και έπειτα από τα όσα δεινά έχει περάσει η ανθρωπότητα, μετά από καταστροφές πολιτισμών, επαναστάσεις και επιδημίες, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους και φριχτά εγκλήματα, φαίνεται ότι γεγονότα όπως τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και οι μαζικές δολοφονίες, μας συγκινούν μόνο μέσα από βιβλία ιστορίας και δοκίμια.
Γιατί ήμασταν, είμαστε και, από ότι μαρτυρούν τα συμβάντα, θα συνεχίσουνε να είμαστε μια κοινωνία χωρίς ανοχές για τη διαφορετικότητα των άλλων. Μια κοινωνία που δεν ξεχνάει τα λάθη τα οποία μπορεί να έχει διαπράξει κάποιος πάνω στην απελπισία του ή και πάνω στην ανοησία του, ακόμα. Δεν συγχωρούμε!
Κι αν κάποιοι άνθρωποι είναι εξ ορισμού και εκ φύσεως κατώτεροι, συμβαίνει το ίδιο και με τις περιοχές; Γίνεται να είναι κατώτεροι οι δρόμοι, τα πάρκα και οι πλατείες; Κι αν όχι, τότε με ποια λογική κάποια από αυτά επιλέγονται για να μετατραπούν σε ανθρώπινες χωματερές όπου στοιβάζονται όσοι η κοινωνία έχει κρίνει άχρηστους και ακατάλληλους; Γίνεται να κρύψεις έναν άνθρωπο για να μην φαίνεται; Να τον πετάξεις κάπου σαν να τον έφερε ο γερανός – αβοήθητο και παρατημένο στα όσα κουβαλάει από εχθές; Χωρίς ούτε καν μια δεύτερη ευκαιρία;
Οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών έχουν δίκαιο στον βαθμό που διακυβεύεται η προσωπική τους ασφάλεια. Έχουν άδικοι από το σημείο που βλέπουν τους ανθρώπους αυτούς σαν άψυχα αντικείμενα τα οποία μπορείς άνετα να τα μεταφέρεις κάπου αλλού για να μην σου πιάνουνε τον χώρο. Αυτό δεν είναι λύση. Γιατί πολύ απλά μετά θα διαμαρτύρονται οι κάτοικοι άλλων περιοχών. Μήπως να τους βάλουμε σε θαλάμους αερίων και να τους σκοτώσουμε; Πρόκειται για έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο. Για τον οποίο ευθύνεται η απίστευτη έλλειψη παιδείας και αναλυτικής σκέψης. Διότι στην τελική, οι πραγματικά κατώτεροι άνθρωποι είναι αυτοί που δεν καλλιέργησαν πότε τον νου και τις ευαισθησίες τους. Αν και δεν τους έλειψαν ποτέ ούτε τα χρήματα ούτε οι δεύτερες ευκαιρίες.
