Ωραία, ας πιστέψουμε ότι ο Λιάπης πραγματικά διοργάνωσε το ταξίδι στις γερμανικές πόλεις μόνος του και όχι μετά από συνεννόηση με τον Χριστοφοράκο. Πώς γίνεται όμως, μέσα σε έγγραφα ιδιωτικού επιχειρηματικού κολοσσού, να βρίσκεται το όνομα ενός υπουργού; Τι δουλειά έχει εκεί; Ουδείς γνωρίζει. Είναι τυχαίο; Σίγουρα όχι. Αυτά είναι ερωτήματα που θα έκανε και ο πιο καλόπιστος άνθρωπος. Κατά πάσα πιθανότητα πάντως δεν πρόκειται να απαντηθούν ποτέ. Άλλωστε αποκαλύφθηκε τίποτα για τόσες άλλες υποθέσεις; Μόνο μάχη εντυπώσεων έγινε. Βγήκε κι ο Καραμανλής, κούνησε τα χέρια του οριζόντια και κάθετα και όλα «μπήκαν στη θέση τους». Εκεί έχει φτάσει η κατάσταση, όλα να τακτοποιούνται με μερικές κινήσεις των χεριών. Η «δικαιοσύνη» να άγεται και να φέρεται από τις όρεξη των κυβερνώντων και οι τηλεθεατές να βλέπουν τα σκάνδαλα να περνούν μπροστά από τα μάτια τους με αστρονομική ταχύτητα. Αλλά πού θα πάει, «θα γυρίσει ο τροχός, θα γ... κι ο φτωχός»!
