Ο δίσκος της εβδομάδας
Whitney - Light Upon The Lake
Θα ήταν υπερβολικά κλισέ η φράση «καλοκαιρινές μελωδίες»; Γιατί, πραγματικά, αυτή είναι η πρώτη περιγραφή που έρχεται στο μυαλό πατώντας το play στο Light Upon The Lake. Ο ήχος είναι ανάλαφρος και οι συνθέσεις έντονα μελωδικές, με ενορχηστρώσεις που επιστρατεύουν αρκετά όργανα (πνευστά και έγχορδα, μεταξύ άλλων), χωρίς ποτέ να ηχούν υπερφορτωμένες. Η ιδιαίτερη ταυτότητα του ήχου, βέβαια, δεν προκύπτει από τη μουσική –δεν είναι και κάτι το πρωτότυπο, άλλωστε– μα από το falsetto του Julian Ehrlich, που προσδίδει indie kudos στο άκουσμα. Τα οποία ενισχύονται αν ψάξει κανείς τις καταβολές όλου του team, που απαρτίζεται μεταξύ άλλων από πρώην βασικά μέλη των Smith Westerns και των Unknown Mortal Orchestra, αλλά και από τον Jonathan Rado των Foxygen (παραγωγή). Σε ανάλογο με των συγκροτημάτων αυτών κοινό απευθύνονται και οι Whitney, με βασικότερα όπλα στη φαρέτρα τους τις ευθύβολες μελωδίες, τους νεανικούς στίχους, καθώς και ορισμένα ακαταμάχητα κιθαριστικά ριφάκια, σαν εκείνα του "No Woman".
{youtube}CGKN6qiDqnk{/youtube}
Ακούστε επίσης
Paul Simon - Stranger To Stranger
O 13ος σόλο δίσκος του Paul Simon είναι πιο πειραματικός απ' ό,τι θα περίμενε κανείς από έναν καλλιτέχνη που ηχογραφεί εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια. Ο Ιταλός παραγωγός πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής Clap! Clap! συνεισέφερε σε 3 κομμάτια, ενώ ολόκληρο το Stranger To Stranger διαθέτει σύγχρονη παραγωγή, αλλά και μια ιδιαίτερη οπτική στον ρυθμικό τομέα, σαν παρακαταθήκη των ένδοξων εποχών του Graceland. Δεν υπάρχει, έτσι, τίποτα γερασμένο ή παρωχημένο στη νέα δουλειά του σπουδαίου τραγουδοποιού∙ ίσα-ίσα, η φόρμουλά του γέννησε και ορισμένα εξαιρετικά κομμάτια ("Stranger To Stranger", "Proof Οf Love").
{youtube}Rm2LIorVaPw{/youtube}
The Hotelier - Goodness
Όσοι τυχαίνει να έχετε το τεύχος #98 του Sonik, θα βρείτε σε μία από τις τελευταίες σελίδες άρθρο του γράφοντα πάνω στους υπερτιμημένους και τους υποτιμημένους δίσκους του 2014, το οποίο αναφέρει τον προηγούμενο δίσκο των Hotelier ως έναν από τους πιο υποτιμημένους. Το ίδιο συμβαίνει και με το εξίσου αξιόλογο Goodness. Παραμένει άγνωστο το γιατί η συντριπτική πλειονότητα του μουσικού τύπου αγνοεί το αμερικάνικο συγκρότημα, τη στιγμή που αυτό συνεχίζει να παραδίδει κάποιους από τους σοβαρότερους και αρτιότερους δίσκους της σύγχρονης emo/punk γενεαλογίας.
{youtube}NoLDz4nCeAM{/youtube}
Gold Panda - Good Luck And Do Your Best
Από τις πολύ καλές ηλεκτρονικές προτάσεις του πρόσφατου δισκογραφικού καταλόγου, η νέα δουλειά του Gold Panda είναι γεμάτη με καλοφτιαγμένα κομμάτια που κινούνται σε ένα ιδιαίτερο μεταίχμιο: είναι όσο ρυθμικά χρειάζεται για να μπορούν να χορευτούν, αλλά και αρκετά εγκεφαλικά ώστε να μπορούν να παίξουν με ατμόσφαιρες και διαθέσεις. Ο δίσκος μπορεί να λειτουργήσει και στις δύο περιπτώσεις, ενώ τα beats και η παραγωγή βρίσκονται σταθερά σε υψηλά επίπεδα καλαισθησίας.
{youtube}mUYfa072n-4{/youtube}
