Ο δίσκος της εβδομάδας
Ryley Walker - Primrose Green
Ένας folk τροβαδούρος –και δεινός κιθαρίστας– προσλαμβάνει μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς του Σικάγο, ντύνει τις συνθέσεις του με jazzy ενορχηστρώσεις και άδει σε βουκολικά τοπία. Όσοι λάτρεψαν την πνευματικότητα του Astral Weeks (1968), θα βρουν στο δεύτερο αυτό άλμπουμ του Ryler Walker τον πιο πρόσφατο απόγονό του. Ένα άκουσμα που μπορεί να απευθυνθεί τόσο στους φίλους της jazz όσο και της folk. Του λείπει η σύγχρονη ματιά, ωστόσο ξεχωρίζει για το υπέροχο παίξιμο του Walker στην ακουστική κιθάρα και για τις άριστες ενορχηστρώσεις.
{youtube}96qBM4LL2ps{/youtube}
Αξίζουν επίσης
Lower Dens - Escape From Evil
Σε πρώτο άκουσμα, ο τρίτος δίσκος των Lower Dens ίσως μοιάζει με wanna-be-'80s indie pop κοινοτοπία. Και ως έναν βαθμό είναι. Λίγη μεγαλύτερη αφοσίωση, ωστόσο, φανερώνει ορισμένες μελωδίες που δεν γράφει το μέσο indie συγκρότημα εκεί έξω. Ένα προς ένα ανεξαιρέτως, τα κομμάτια της tracklist αποκαλύπτουν μια ιδιαίτερη ποπ αίγλη. Για όσους μάλιστα αρέσκονται και στη συγκεκριμένη αισθητική, ο δίσκος αποκλείεται να μην κερδίσει μια θέση στην καρδιά τους, αν όχι στη δισκοθήκη τους. Μην κάνετε λοιπόν το λάθος και τον υποτιμήσετε...
{youtube}a2iSVHh_Wn8{/youtube}
East India Youth - Culture Of Volume
Το ντεμπούτο του ηλεκτρονικού παραγωγού από το Λονδίνο που ακούει στο όνομα William Doyle κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2014 και παρά την ποιότητά του και την υποψηφιότητα για Mercury Prize, δεν κατάφερε να τον κάνει ιδιαίτερα γνωστό. Αυτό ενδεχομένως να συμβεί φέτος με το Culture Of Youth, το οποίο δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ποπ πλευρά του ήχου του και στα κομμάτια με φωνητικά, που αποτελούσαν μειονότητα στο ντεμπούτο. Μελωδική ηλεκτρονική μουσική, που κλείνει το μάτι στο indie κοινό.
{youtube}BW3NFKJj5ts{/youtube}
Waxahatchee - Ivy Tripp
Προς νοσταλγούς των 1990s και μη, ο νέος δίσκος της Katie Crutchfield είναι ένα ακόμη αυθεντικό και ανεπιτήδευτο indie rock άκουσμα και μάλιστα καλύτερα ηχογραφημένο από τον προκάτοχό του. Ο άσσος στο μανίκι της δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια της τη χροιά και την προφορά, που καθιστά τον ήχο της αναγνωρίσιμο, παρά τη μηδαμινή του κατά τα άλλα πρωτοτυπία σε μουσικό επίπεδο. Δίσκος γλυκός και άμεσος.
{youtube}ZNJOUIA_rDI{/youtube}
Drenge - Undertow
Μέσα από τα αποκαΐδια του grunge και του garage καμιά φορά προκύπτουν ενδιαφέρουσες μουσικές, όπως αυτή των Drenge. Στον δεύτερο δίσκο τους θα βρείτε μόνιμα τσιτωμένες, αλλά ελεγχόμενα θορυβώδεις καταθέσεις, που βρίσκονται μια ιδέα μακριά από το «catchy». Αν διασχίσουν και αυτήν την απόσταση οι Βρετανοί, θα γίνουν όνομα στον επόμενο δίσκο. Εμείς πάντως τους ακούμε από τώρα.
{youtube}CUGtRO5A0h8{/youtube}
