Τα 15 Καλύτερα Κομμάτια του Kendrick Lamar

Από τη γενιά των μουσικών των 2010s, κανένας (εκτός ίσως από τον Frank Ocean) δεν έτυχε της καθολικής αποδοχής που γνώρισε ο Kendrick Lamar, τόσο σε επίπεδο κριτικής καταξίωσης, όσο και σε επίπεδο δημοφιλίας. Ο ράπερ από το Κόμπτον κατάφερε για όλους τους σωστούς λόγους και μέσα σε ελάχιστα χρόνια δισκογραφίας να καθιερωθεί στη συνείδηση κοινού και κριτικών ως η νέα ιερή αγελάδα του hip hop, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Kanye West (ο οποίος νωρίτερα την είχε πάρει από τον Jay-Z, τους OutKast και τα υπόλοιπα μεγαθήρια των 90s). Στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας κυκλοφόρησε τέσσερις studio δίσκους, οι δύο από τους οποίους έχουν ήδη περάσει στη σφαίρα του κλασικού, όχι μόνο ως δύο από τους κορυφαίους των 2010s, αλλά και ως ορόσημα στην ιστορία του είδους.

Η στήλη σήμερα επιλέγει και ιεραρχεί τα 15 καλύτερα κομμάτια του συναρπαστικού Kendrick Lamar, ανάμεσα στα πολλά σπουδαία που έχει ηχογραφήσει. Για τη λίστα δεν έχουν ληφθεί υπόψη συνεργασίες από δίσκους τρίτων, ούτε κομμάτια από τα Untitled Unmastered (2016) και Black Panther: The Album (2018).

 

15. "FEEL."
(DAMN., 2017)

Για τους χειμαρρώδεις στίχους πάνω σε lounge ατμόσφαιρα.

 

14. "Hiii Power"
(Section.80, 2011)

Γιατί εδώ ο Kendrick Lamar έδωσε τα πρώτα δείγματα της δημιουργικής του ευφυΐας.

 

13. "King Kunta"
(To Pimp A Butterfly, 2015)

Για το απίθανο funk beat και το μπάσο του Thundercat.

 

12. "DNA."
(DAMN., 2017)

Για τη γέφυρα και το χαoτικό τελευταίο verse που ξεκινάει λίγο πριν το τρίτο λεπτό.

 

11. "Momma"
(To Pimp A Butterfly, 2015)

Για τους ίδιους λόγους με το "FEEL.", συν τους μυστηριώδεις ήχους αντί κρουστών.

 

10. "Bitch, Don’t Kill My Vibe"
(good kid, m.A.A.d city, 2012)

Γιατί έχει τον καλύτερο «στίχο που έγινε ατάκα».

 

9. "Institutionalized"
(To Pimp A Butterfly, 2015)

Για τους σπουδαίους στίχους και τη συγκλονιστική προσοχή στη λεπτομέρεια σε επίπεδο σύνθεσης και παραγωγής.

 

8. "FEAR."
(DAMN., 2017)

Γιατί στον χώρο του hip hop απαιτεί θάρρος για να παρουσιαστείς τόσο ευάλωτος όσο ο Kendrick Lamar σε αυτό το στιχουργικό αριστούργημα.

 

7. "Sing About Me, I’m Dying Of Thirst"
(good kid, m.A.A.d city, 2012)

Γιατί την κλάση του πρώτου μέρους διαδέχεται ένα ανατριχιαστικό δεύτερο μέρος και οι υπομονετικοί ακροατές ανταμείβονται.

 

6. "Poetic Justice"
(good kid, m.A.A.d city, 2012)

Για το άπαιχτο slowburning beat, το εξαιρετικό sampling στην Janet Jackson και τον Drake στα καλύτερά του.

 

5. "Backseat Freestyle"
(good kid, m.A.A.d city, 2012)

Για το διαολεμένα εθιστικό beat -και βέβαια το χαρακτηριστικό... καμπανάκι.

 

4. "The Blacker The Berry"
(To Pimp A Butterfly, 2015)

Γιατί παρά την οργισμένη ερμηνεία και την καταγγελτική στιχουργική, δεν χάνεται λεπτό η ποιητικότητα και η στιχουργική ευφυΐα.

 

3. "The Art of Peer Pressure"
(good kid, m.A.A.d city, 2012)

Για την αριστοτεχνική αφήγηση και εικονοπλασία, γεμάτη με στιχουργικά ευρήματα που σηκώνουν την τρίχα.

 

2. "Alright"
(To Pimp A Butterfly, 2015)

Για την ασύλληπτη παραγωγή με το κόντρα beat, τις jazz αρμονίες και το σαξόφωνο του Kamasi Washington.

 

1. "m.A.A.d city"
(good kid, m.A.A.d city, 2012)

Για το τιτανομέγιστο beat του πρώτου μισού, αλλά κυρίως τον λυγμό του δεύτερου μισού, με την παραγωγή που αναβιώνει gangsta εποχές και τα συγκλονιστικά βιολιά του sample.