Grimes – Miss Anthropocene

Το πέμπτο άλμπουμ της Καναδής είναι και το μοναδικό του 2020 που έχει δυναμική για υποψήφιος δίσκος της χρονιάς, μέχρι στιγμής. Στο γοητευτικά σκοτεινό Miss Anthropocene η δημιουργικότητά της παραμένει στο ζενίθ (κομμάτια σαν το “Darkseid” ή το “IDORU” δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας), ενώ η παραγωγή είναι μάλλον η αρτιότερη που έχει παρουσιάσει ποτέ. Ο δίσκος ηχεί απόλυτα εστιασμένος και υπερέχει σε συνοχή σε σχέση με το Art Angels του 2015 (δείτε εδώ) –αν και οι συνθέσεις του βρίσκονται ένα κλικ κάτω. Απ’ ό,τι φαίνεται, η ηλεκτρονική art pop της Grimes θα πρωτοστατήσει και στη νέα δεκαετία.
8/10
{youtube}M9SGYBHY0qs{/youtube}

Tame Impala – The Slow Rush

Ο τέταρτος δίσκος των Tame Impala παίρνει τη σκυτάλη ακριβώς από το σημείο που την άφησε ο τρίτος (Currents, 2015), εξερευνώντας ακόμα περισσότερο τις γέφυρες ανάμεσα στην ψυχεδέλεια, τη synth pop, τη disco, ακόμα και τη house, σε βαθμό τέτοιον που μετά βίας διακρίνει κανείς rock υπολείμματα στον ήχο τους. Το μίγμα τούς βγαίνει και ο δίσκος είναι απολαυστικός –αν και λείπουν οι αιχμές των προκατόχων του.
7.5/10
{youtube}2g5xkLqIElU{/youtube}

Gil Scott-Heron – We’re New Again: A Reimagining By Makaya McCraven

Ο τελευταίος δίσκος του θρύλου του spoken word (I’m New Here, 2010), ο οποίος επανακυκλοφόρησε remixed από τον Jamie xx το 2011, επανακυκλοφορεί για δεύτερη φορά, με νέες ενορχηστρώσεις από τον ντράμερ Makaya McCraven, ο οποίος και εισάγει μια καθαρόαιμη τζαζ οπτική, που ομολογουμένως του ταιριάζει γάντι. Το άλμπουμ περιέχει 4-5 διαμάντια πρωτοκλασάτης τζαζ, με αδιαμφισβήτητο repeat value.
7.5/10
{youtube}zvp8iKIhTTw{/youtube}

Destroyer – Have We Met

Τα ύψη του Kaputt (2011) είναι δύσκολο να τα ξαναφτάσει ο Dan Bejar, ωστόσο το Have We Met επαναφέρει τον Καναδό μουσικό στην καλή τροχιά. Ο δίσκος βαδίζει στα γνώριμα ηχητικά μονοπάτια του soft rock και της sophisti-pop, είναι ενορχηστρωμένος με μαεστρία (ως συνήθως) και περιέχει ορισμένα αξιομνημόνευτα κομμάτια. Οπωσδήποτε καλοδεχούμενος.
7.5/10

{youtube}06ZLNLz2yGI{/youtube}

J Hus – Big Conspiracy

Δεύτερος δίσκος για τον Βρετανό hip hop star, ο οποίος βλέπει την καριέρα του να απογειώνεται, χωρίς να έχει χρειαστεί να περάσει στη λάθος «όχθη». Το Big Conspiracy είναι δίσκος σύγχρονος αλλά διαβασμένος, με άξια παραγωγή, πλούσια σε γερά beats. Δεν συνιστά κάποια αποκάλυψη, μαρτυρά όμως, όπως και ο προκάτοχός του (Common Sense, 2017), προοπτικές για σπουδαία πράγματα.
7/10

{youtube}k2D8OkMKsG4{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured

Best of Network

Δεν υπάρχουν άρθρα για προβολή