5 άλμπουμ για τον Ιανουάριο του 2020

070 Shake – Modus Vivendi

Ένα ακόμη καλλιτεχνικό τέκνο του Kanye West, «ανθίζει». Στην κριτική για το ye (2018), στο οποίο η Danielle Balbuena (όπως λέγεται στην πραγματικότητα) συμμετείχε σε δύο κομμάτια, ο γράφων την είχε σημειώσει ως ένα όνομα με μέλλον. Η ώρα για το ντεμπούτο άλμπουμ της Αμερικανής έφτασε και αμέσως διαπιστώνει κανείς ότι η μουσική της συνδυάζει στοιχεία emo rap με R'n'B, pop και nu-soul, με τρόπο που δεν παραπέμπει σε κανένα από τα είδη αυτά μεμονωμένα. Είναι ό,τι πιο «2020s» κυκλοφόρησε μέσα στον πρώτο αυτόν μήνα της νέας δεκαετίας.
7.5/10

{youtube}0t8zeEiqEY{/youtube}

Mac Miller – Circles

Ενώ συνήθως οι μεταθανάτιοι δίσκοι αποτελούν κραυγαλέα προσπάθεια απομύζησης κέρδους εκ μέρους των οικογενειών, όντας πρόχειροι και καλλιτεχνικά ημιτελείς, στην περίπτωση του Mac Miller έχουμε να κάνουμε με το πιθανόν καλύτερο άλμπουμ της καριέρας του. Δεν είναι ολόκληρη η tracklist εξίσου ενδιαφέρουσα, είναι όμως αρκετές οι συνθέσεις που κινούνται στη σφαίρα του «πολύ καλού». Το Circles είναι ένας low-key δίσκος, που θα προκαλούσε αίσθηση ακόμα κι αν δεν είχε προηγηθεί ο θάνατος του δημιουργού του.
7.5/10

{youtube}_-Ig0aeJ6jc{/youtube}

Bill Fay – Countless Branches

Η επανεκκίνηση της δισκογραφικής δραστηριότητας του Bill Fay το 2012, έπειτα από πολλές δεκαετίες αποχής, έδωσε αξιόλογο υλικό. Τέτοιο υλικό περιέχει και το Countless Branches, ένας δίσκος βασισμένος σε συνθέσεις πιάνου με έντονα folk στοιχεία, στο γνώριμο ύφος του Λονδρέζου τραγουδοποιού.
7/10

{youtube}kMP704Kec8c{/youtube}

Kiwi Jr. – Football Money

Καναδικό indie rock κλασικής κοπής, με άγουρη φρεσκάδα που αρμόζει σε ένα ντεμπούτο και με hooks ικανά να μαγνητίσουν την προσοχή. Αξιομνημόνευτες στιγμές εδώ κι εκεί, με μάλλον κορυφαία όλων το “Salary Man”, το οποίο θυμίζει κάτι από την αίγλη που είχε το είδος στις καλές του εποχές.
6.5/10

{youtube}A7B2-2pYqfs{/youtube}

Andy Shauf – The Neon Skyline

Ένας ακόμη δίσκος αποψάτης indie pop από τον Καναδό τραγουδοποιό, ο οποίος επιστρέφει στη δισκογραφία έπειτα από 4 χρόνια. Η γραφή του είναι για μία ακόμη φορά προσεγγίσιμη, μελωδική, αφηγηματική και με ορισμένες σπιρτόζικες στιγμές. Δεν κάνει την έκπληξη, διατηρεί όμως το στάτους του αλώβητο.
6.5/10

{youtube}Ao22GlYHBqU{/youtube}