H θερινή ραστώνη και οι επιπτώσεις της σε επίπεδο εγχώριας μουσικής βιοτεχνίας. Απλά την λατρεύω. Με τα ραδιόφωνα -που δεν ακούει κανείς- να κλείνουν τις λίστες για καλοκαίρι από τις αρχές Ιουλίου και τις εναπομείναντες δισκογραφικές να τρέχουν να προλάβουν τις τελευταίες προσθήκες. Στην Ελλάδα, το καλοκαίρι η μουσική ακούγεται ξώφαλτσα, αν το παρατηρήσετε. Από τις Spotify λίστες που αφήνουν τα καφέ ή ό,τι πιάσει το αυτί μας από αυτά παίζει o DJ στην βραδινή βόλτα. Ο τελευταίος υποθετικά είναι ένας συνδετικός κρίκος ή ένας δίαυλος για την επικοινωνία της βιοτεχνίας με τον ακροατή, αλλά, αλήθεια τώρα, πόσους DJs ξέρετε να συγχρονίζονται στον ρυθμό των εδώ δισκογραφικών; Το παράνομο download ή τα YouTube ριπαρίσματα σώζουν την παρτίδα, ενώ οι πιο δικτυωμένοι κάνουν τη φάση με την οποία ταυτίζονται μουσικά. Δηλαδή, τα σχετικά γνωστά ονόματα DJs θα παίξουν τα πρόμο από τα labels που θέλουν να προωθήσουν ή που έχουν καλές σχέσεις (και ευτυχώς χρόνια τώρα η dance έχει φτιάξει τα παγκόσμια δίκτυά της), ενώ οι καθημερινοί DJs μιξάρουν κάθε βράδυ περίπου τα ίδια κομμάτια από τις λίστες που έπαιζε το καφέ-μπαρ το πρωί, μόνο που τα έχουν αποκτήσει σε φτηνή download ποιότητα.
Στον παραπάνω φαύλο κύκλο είναι σχεδόν ανύπαρκτος ο ρόλος των δισκογραφικών, οι οποίες προσπαθούν να τα έχουν καλά με τα ραδιόφωνα -τα οποία κάπως χειραγωγούν- αλλά προφανώς και η «καλή μουσική» για τον απαιτητικό ακροατή χάνεται κάπου στην μετάφραση. Έτσι, προκύπτουν οι τάσεις που καταγράφει το Shazam. Στο μπαρ, το βραδάκι αν πετύχεις λίγο πιο ψαγμένο δισκοθέτη και παίξει το κομματάκι που σου κάνει (και ακούγεται έστω λίγο διαφορετικό από τις λίστες του καφέ της ημέρας) σηκώνεις Shazam, το βρίσκεις στο Spotify και το μοιράζεις στο Insta ή ακόμα καλύτερα, τραβάς βίντεο από την παρέα να το ακούει και να γουστάρει. Job done. Ειδικά αν έχεις πάνω από 2K followers, την επόμενη μέρα το τραγούδι ή το μέρος της μουσικής που ανέβασες θα συζητηθεί στην παραλία, θα ακουστεί στο αμάξι της επιστροφής και θα ζητηθεί από τον Instagram κύκλο στον επόμενο DJ που μοιραία θα το μάθει από σπόντα.
Αν σε όλο το προηγούμενο νιώσατε ότι κάπου χρειάστηκε η εταιρεία, το ράδιο ή η προώθηση, είμαι στην διάθεσή σας για να απαριθμήσω όλες τις φορές που το έχω δει να συμβαίνει και να μεγαλώνουν καλοκαιρινά χιτ χωρίς τις εδώ δισκογραφικές. Οι οποίες, για να μην ξεχνιόμαστε και μέρες που είναι, έχουν κλείσει ήδη, καθότι, όπως προαναφέρθηκε, έκλεισαν νωρίς και οι λίστες των ραδιοφώνων.
Τι σημασία έχει αν παγκοσμίως ο Kanye West ετοιμάζεται να ντροπάρει το Donda, ο Mark Ronson μαζί με τον Questlove κάνουν παραγωγή στην Yebba και η τριάδα από το μέλλον, Billie Eilish, Lil Nas X και Lorde βγάζουν ασταμάτητα νέα μουσική; Αυτό ελάχιστα ενδιαφέρει τους (ελάχιστους) εν Ελλάδα εργαζόμενους της μουσικής βιοτεχνίας.
Η καλοκαιρινή μας νοοτροπία είναι προφανώς «πάμε να ξεσκάσουμε με λίγο 90s, λίγα ελληνικά και κανένα από τα αγαπημένα του χειμώνα και από Σεπτέμβρη τσεκάρουμε αν αξίζει τίποτα από αυτά που βγάλανε οι μεγάλοι για να τα βάλουμε σε καμία ραδιοφωνική playlist». Και κάπως έτσι, μας μάθανε πως αφού στην Ελλάδα τον Αύγουστο δεν μας ενδιαφέρουν καν οι ειδήσεις, σίγα μην ιδρώσει το αυτί μας για νέα μουσική.
Αντί για νέες κυκλοφορίες και εν όψει του όποιου καλοκαιρινού break, αφήνω εδώ μαζί με το σχετικό σημείωμα, το mix που επαναπροσδιόρισε την σχέση μου με τη house.
«Η πανδημία τσάκισε σχεδόν κάθε εκδοχή χορευτικής μουσικής. Και σχεδόν κάθε Π/Σ/Κ στα bar-open air είναι πιο δύσκολο από το προηγούμενο. Στον απόηχο 2 χρόνων χωρίς μουσική για χορό και με τo dancefloor να στεγνώνει, σιγά-σιγά σχηματίζεται ο νέος ήχος που πρώτα ξορκίζει τη μελαγχολία και έπειτα, χωρίς να πιέζει το σώμα, το αφήνει πρώτα να ξεμουδιάσει και μετά να ακολουθήσει. Είχα χρόνια να νιώσω τόσο οικεία με τη house μουσική (ίσως από την εποχή των W+L, για όσους με ξέρουν) και μερικές βδομάδες τώρα, σχεδόν την ευχαριστιέμαι περισσότερο από ποτέ. Aυτό είναι ένα mix ηχογραφημένο ζωντανά με όλα τα κομμάτια που απολαμβάνω να παίζω περισσότερο τα guest διήμερα. Call it melodic, cheesy, Tulum, desert, mainstream, deep, whatever... O κόσμος νιώθει ξανά τη house και αυτό είναι που μετράει για να το πιάσουμε από την αρχή».
