To δικό σου drum beat.
Συνέχιζε να χτίζεις πάνω σε αυτό, χωρίς να ακούς και να επηρεάζεσαι από τους άλλους. Είναι το καλύτερο που έχεις να κάνεις, όταν ο κόσμος βγαίνει από δύο χρόνια εσωστρέφειας.
Ακόμη δεν έχουν απασφαλίσει τα γνωστά ονόματα της εγχώριας εναλλακτικής μουσικής -γιατί μάλλον δεν έχουν λάβει το αναμενόμενο ενδιαφέρον από τους διοργανωτές συναυλιών- αλλά οι πάντα πολυπράγμονες ντράμερ της σκηνής έχουν αρχίσει και παίρνουν την εκδίκηση τους -για τα τόσα ανέκδοτα-, αφήνοντας το σημάδι τους.
Μέσα στην ίδια εβδομάδα πέρασα τα πιο απολαυστικά 6μιση λεπτά με το φιλμ Melting Pot του Daniel Paleodimos. Γυρισμένο σε διαφορετικές και απίστευτα γραφικές τοποθεσίες της χώρας, ένας νεαρός επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον ρυθμό, την παράδοση, την ομορφιά του τόπου μας και τα συνδέει με την γενικότερη έννοια της jazz. Δεν θες απλά να το δεις, θες να έχεις τις εικόνες και τους ήχους του background στα ξέγνοιαστα καλοκαιρινά απογεύματα που περιμένεις. Φρέσκο και συνάμα καινοτόμο, καταγράφει ένα από τα πολλά concept που μπορεί να στροβιλίζονται στο μυαλό ενός ντράμερ, ειδικά όταν έχει μεγαλώσει σε αυτό το ενδιαφέρον σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής που είναι η χώρα μας.
Daniel Paleodimos - 'Melting Pot' from Daniel Paleodimos on Vimeo.
Επιπλέον, επιτέλους συνομίλησα δια ζώσης με τον ντράμερ, συνθέτη Γιαν Βαν σχετικά με το εξαιρετικό νέο άλμπουμ Streams που κυκλοφόρησε μόλις η Teranga Beat.
Ένας από τους πιο δραστήριους ντράμερ της χώρας, μετά από περιπλανήσεις χρόνων σε πολλά και διαφορετικά μουσικά μέτωπα, αποφασίζει να φέρει τον ήχο του και την μπάντα του «σπίτι». Σε ένα οικείο και πλούσιο από εγχώριες μουσικές αναφορές περιβάλλον, παιχταράδες όπως ο Φώτης Σιώτας, ο Παρασκευάς Κίτσος και ο Βαγγέλης Στεφανόπουλος ηχογράφησαν τα δικά τους αβίαστα οργανικά jams, δίνοντας νέα ζωή στον κύκλο μουσικής που σφραγίζει τη φιλία τους.
Ακούστε εδώ την κουβέντα μας με τον Γιαν Βαν:
Τέλος, συνεχίζει με άναρχο αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρον τρόπο η αντεπίθεση που κάνει η νέα jazz-funk φρουρά της πόλης. Με αιχμή του δόρατος την πρόσφατη κυκλοφορία του ντράμερ Παναγιώτη Κωστόπουλου με το όνομα Kaua'i 'ō'ō...
...έρχεται στην επιφάνεια ολόκληρη η δράση της παρέας που συνδέεται με το μουσικό πανεπιστήμιο της Κέρκυρας. Τσεκάρετε το dreamy album του Teleferik...
...και το side project Toka Lili με το single "Caleo".
Κοινώς, σε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές για την εναλλακτική μουσική της χώρας, στο μούδιασμα μετά την πανδημία, είναι οι ντράμερ και ο ρυθμός (ή καλύτερα το όραμα) που πάντα είχαν στο κεφάλι τους, που δείχνουν τον δρόμο.
Καθόλου τυχαίο ότι η φράση “march to the beat of your own drum” μπορεί να γίνει το μότο της νέας μουσικής εποχής.
Bonus κανονάκι 3 δίσκοι που μπαίνουν με φόρα στην λίστα με τα καλύτερα του πρώτου εξαμήνου (αναλυτικά στο επόμενο Incoming):
Mustafa - When Smoke Rises (XL)
Eδώ έχουμε σοβαρή υποψηφιότητα για τον δίσκο της χρονιάς με φωνητικά και συμβατή δομή, εννοώντας πως ο βαρύς τίτλος Album Of The Year έχει καπαρωθεί από τον Floating Points.
Αν έχεις ζήσει έστω και λίγο τον σοβινισμό που διακρίνει τις μεγάλες μουσικές αγορές (όπως Αγγλία, Γαλλία, Καναδάς, ΗΠΑ, Αυστραλία), καταλαβαίνεις πως οι στίχοι όπως “Swear I wasn't looking for no beef, I got a family to feed, There’s room for everyone to eat, I was all about the peace” έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, ειδικά όταν έρχονται από την βελούδινη φωνή ενός μαύρου μουσουλμάνου με καταγωγή από τις εργατικές συνοικίες του Τορόντο, που είναι μόλις 24 και έχει χάσει ήδη ένα μέλος της Halal Gang μουσικής του παρέας. Ακόμα και αν τώρα έχει την άνεση του «ποιητή» σε στίχους που έχουν τραγουδήσει από την Camilla Cambelo μέχρι τον συντοπίτη του Weeknd, ο τρόπος που παρουσιάζει τις μόλις 8 συνθέσεις του στο ντεμπούτο When Smoke Rises για την XL είναι τόσο αντισυμβατικός όσο και το background στο οποίο μεγάλωσε.
Η βάση είναι η ακουστική κιθάρα και το γιουκαλίλι ή σε διάφορες folk εκδοχές. Έπειτα έρχεται η ποίηση και η λυρικότητα των στίχων αλλά κυρίως είναι οι ιστορίες μιας ολόκληρης ζωής που κάνουν την διαφορά. Αλίμονο αν η Young (πρώην Young Turks) και η XL δεν έχουν κάνει τόνους συμβουλευτικής σε αυτή την παραγωγή, δείχνοντας νέους δρόμους για τους singers / songwriters που συνθέτουν σε μια κιθάρα αλλά συνήθως γυαλίζουν τον ήχο της. Αντιθέτως, εδώ είναι η θολούρα που υπηρετεί το κονσεπτ «βιωματικό» άλμπουμ και κάθε κομμάτι γεμίζει εικόνες.
Conclave - Conclave (Love Injection Records -κυκλοφορεί 18 Ιουνίου)
Το πιο cool, ζωντανό, ρυθμικό και χειροποίητο παραμύθι που μπορούσαν να σκαρώσουν οι πολυεθνικοί δρόμοι της Νέας Υόρκης είναι εδώ. Το πολύχρωμο και πολυπολιτισμικό ταξίδι του project Conclave, μας συστήθηκε πριν τρείς μήνες με τις ευλογίες του Little Louie Vega στο remix του Perdon και τώρα επιστρέφει (για την ακρίβεια στις 18/6) με την άλμπουμ εκδοχή του. Ένας δίσκος 11 τραγουδιών που υμνούν τη χορευτική soul ονομάτων όπως Theo Parish, Osunlade, Nuyorican Soul. O Conclave είναι ο Cesar Toribio που μεταξύ άλλων τραγουδά αρκετά στο άλμπουμ και το γεγονός ότι μεγάλωσε στην Φλόριντα και έχει ρίζες στην Δομινικανή Δημοκρατία δικαιολογούν αρκετά την afro ρυθμολογία και τις ζεστές «μαύρες» μελωδίες. Το γεγονός ότι κυκλοφορεί από τον νεοϋρκέζικο οργανισμό Love Injection που συνήθιζε να τρέχει ένα από τα πιο φροντισμένα φανζιν για τη χορευτική σκηνή της πόλης, προσθέτει επιπλέον αξία σε έναν δίσκο που μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες αποφασίζει να τιμήσει έννοιες όπως η κοινότητα, η παράδοση και η κληρονομία. Eclectic AF.
VEPS - Open The Door (Kanine Records)
Τέσσερα 17χρονα κορίτσια από το Όσλο της Νορβηγίας, των οποίων το όνομα στη γλώσσα τους σημαίνει σφήκα, παραδίδουν μαθήματα indie κοσμικής αγάπης και υπογράφουν στην επιδραστική Kanine Records από το Μπρούκλιν. Θα αναρωτηθεί κάποιος αν η έννοια cosmic περνάει μέσα από τις κιθάρες και η απάντηση είναι ναι, ειδικά αν γίνεται με αυτόν τον τρυφερό και τόσο ειλικρινή τρόπο. Κιθάρα, μπάσο, τύμπανα και πλήκτρα είναι όσα χρειάζεται να ακούς πάνω σε στίχους όπως “Do You Really Wanna Be Like The Girl On TV”.
Μοιραία τις επόμενες μέρες με την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ των Kings Of Convenience η παγκόσμια μουσική κοινότητα θα στρέψει ξανά το βλέμμα της στη Νορβηγία. Ας ελπίσουμε ότι παράλληλα θα ανακαλύψει και το επόμενο μεγάλο πράγμα στην κιθαριστική indie.
Αν είσαι ή νιώθεις teenager αυτό το ep 6 κομματιών σε χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά.
