Fake Plastic Bands

Με ψήνει που η Zola Jesus, όποτε αποφασίζει να γράψει στο Twitter της, δίνει στεγνά τις απάτες και τις αλήθειες της μουσικής βιομηχανίας. Δεν κάνει τόσο self-promo, αλλά έχει πάντα κάτι για να προβληματίσει την indie κοινότητα. Πρώτη του Μάρτη, λοιπόν, γράφει ότι άνοιξε ύστερα από καιρό το Spotify και έπεσε πάνω σε μια μπάντα με το όνομα Jan Thiel κι ένα κομμάτι τους που είχε 1,5 εκατομμύρια streams. Τους έψαξε λίγο στο Google, μα δεν εμφανίστηκε τίποτα γι' αυτούς. Σαν να μην υπήρχαν· είχαν όμως μερικά τραγούδια με πάνω από 1 μύριο streams στο Spotify.

Τα τσακάλια που την ακολουθούν ξεκίνησαν λοιπόν στα comments να ποστάρουν άρθρα από το Rolling Stone μέχρι το Music Business Worldwide, τα οποία υποδείκνυαν την απάτη με τα ψεύτικα συγκροτήματα που το Spotify στρατηγικά τοποθετεί σε playlists οι οποίες θυμίζουν ...πανδημία (Ambient Chill, Peacefull Piano, Music For Concentration) και ανυποψίαστοι ακροατές – τουρίστες της μουσικής– φροντίζουν να ακολουθούν, ώστε να ανακυκλώνονται τα λεφτά της πλατφόρμας.

Οι πιο διαβασμένοι το ξέρουμε βέβαια, καθώς είναι γνωστό ότι το 80% των Spotify μετοχών ανήκει στις πολυεθνικές της δισκογραφίας. Ή έστω το υποθέτουμε, όταν βλέπεις εμβληματικές playlists τύπου «1990s alternative» να γεμίζουν από μπάντες της Sony ή της EMI από εκείνες τις εποχές. Σαν να λέμε να γυρνάει το χρήμα στους μεγάλους και άσε τους ανεξάρτητους να περιοδεύουν για πάντα, μαζεύοντας streams με το σταγονόμετρο.

FYI, το BandCamp μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε γεμάτη συνοχή παγκόσμια κοινότητα, με podcasts, συνεντεύξεις, νέα, την ίδια στιγμή που το Mixcloud λανσάρει την νέα εποχή του. Επιτέλους αποδίδει δηλαδή κάποια streams στους καλλιτέχνες και στους μουσικούς επιμελητές, ενώ η σχέση του με προοδευτικά web radios όπως το WorldWide FM του Gilles Peterson και το NTS έχουν από καιρό συστήσει την υπηρεσία όπου, παράλληλα με το live streaming, μπορείς να ξανακούσεις όσες εκπομπές έχεις χάσει. Εκμεταλλεύονται μάλιστα το streaming και για πιο κλασικές εκπομπές, όπως π.χ. την πρώτη ever του Andrew Weatherall.

3 singles

1. Brodinski x Low Jack - BZH009 (Les Disques De La Bretagne)

Ωχ, αμάν! Πλέον ο Brodinski μένει στην Aτλάντα και παράγει beats για το νέο trap κύμα της πόλης, ενώ ο Low Jack κρατάει ψηλά τη σημαία του σκοτεινού μπάσου στη Γαλλία και στην Ευρώπη.

Όταν αυτοί οι δύο φουτουριστικοί εγκέφαλοι συνεργάζονται στην πρώτη κυκλοφορία της Les Disques De La Bretagne για το 2020, το αποτέλεσμα σηκώνει μόνο ράπερς επιπέδου Pusha-T και πάνω για φωνητικά. Κυριολεκτικά πρωτοκλασάτο beatmaking, με μπάσα ικανά να γονατίσουν τα μισά ηχοσυστήματα της χώρας. Tα 4 ορχηστρικά beats που περιλαμβάνει το "BZH009" το κάνουν βαρύ, ψυχεδελικό και ασήκωτο.

https://editions-gravats.bandcamp.com/album/bzh009 

2. El Michel's Affair - Rubix (Big Crown Records)

Το απίστευτο Tiny Desk Session με τους El Michel’s Affair να σιγοντάρουν τον Madlib και τον Freddie Gibbs στα τέλη του 2019, μας είχε προετοιμάσει για την επιστροφή της μπάντας του Leon Michels. Τώρα γίνεται επίσημα, λοιπόν, με το πρώτο single "Rubix" να προϊδεάζει για το άλμπουμ Αdult Themes, το οποίο έρχεται στη νεοϋορκέζικη Big Crown Records.

Σοβαρά γαλλο-ιταλικά library θέματα, που για μία ακόμη φορά, από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις, αναγνωρίζει κανείς σαν μεγάλη, ιδιαίτερη μουσική. Κάνοντας συνειρμούς με δημιουργίες από τιτάνες του είδους, όπως ο Εnnio Morricone. Απολαύστε υπεύθυνα.

{youtube}XmtHm_9UttA{/youtube}

3. Michael The Lion x Amy Douglas - Drink You Up / Find A Way EP (Soul Clap Records)

Όταν με το καλό ανοίξει ο καιρός, βγάζει απόλυτο νόημα να περάσουμε στα feelgood BBQ jams. Με άρωμα Νέας Υόρκης και έκδοση στην πάλαι ποτέ αγαπημένη μου Soul Clap Records, οι Michael The Lion x Amy Douglas κυκλοφορούν physical στις 13/3 και digital στις 3 Απρίλη το πιο disco funk EP της μέχρι τώρα συνεργασίας τους.

Ο John Morales υπογράφει τα remixes, ενώ, πέρα από τα δύο βασικά singles (το "Find A Way" έχει ήδη τσιμπήσει ένα 9/10 από το Mixmag), υπάρχουν άλλα 3 κομμάτια, τα οποία σερβίρουν από gospel pop, μέχρι ευφορικά Paradise garage vibes.

https://michaelthelion.bandcamp.com/album/michael-the-lion-x-amy-douglas-2 

The Album

Caribou – Suddenly (City Slang/Rockarolla)

Μέσα στη δεκαετία των '00s, πρέπει να υπήρξε μία στιγμή ανάμεσα στις αμέτρητες ώρες μεταξύ στούντιο και live, όπου ο Dan Snaith μετατράπηκε σε γκουρού της ηλεκτρονικής ψυχεδέλειας. Πλέον, χωρίς τίποτα να μπορεί να τον αγγίξει, παραδίδει το ένα υποδειγματικό άλμπουμ πίσω από το άλλο.

Τη στιγμή αυτή την εντοπίζω κάπου εκεί στο 2003 και στο άλμπουμ Up In Flames, για τη Leaf Records. Εκεί δηλαδή που τον αναγκάζουν να μετονομαστεί από Manitoba σε Caribou, αφήνοντας πίσω κόπους μιας τριετίας· εκείνος ωστόσο συνεχίζει ατάραχος, έχοντας απόλυτη πίστη στο υπερηχητικό του όραμα, αλλά και στην ευγένεια με την οποία θα ρετουσάρει τις παραγωγές του ώστε να κερδίζουν για πάντα τη μάχη με τον χρόνο.

Ναι, και δεν περιμένατε εμάς, ελπίζουμε. Έχετε ήδη άποψη για το πόσο καλός είναι ο καινούριος δίσκος του Caribou. Φρέσκος, με την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στο sampling, στα πιτσαρισμένα φωνητικά και στις μεγάλες μελωδίες. Το "Never Come Back" στέκει εκεί ψηλά στη λίστα με τα υπόλοιπα classics –όπως λ.χ. το "Can't Do Without You" ή το "Odessa"– και είναι να απορείς πόσες φορές δείχνει ικανός να σου ξυπνάει τα ίδια συναισθήματα, ακόμα και αν πρόκειται για τελείως διαφορετική σύνθεση. Η λέξη genius είναι αυτή που ψάχνουμε και πιθανόν να τη μοιράζεται μόνο με τον αδερφικό του φίλο Kieran Hebden aka Four Tet, του οποίου το νέο άλμπουμ βρίσκεται επίσης στη γωνία.

Το Suddenly κυκλοφορεί και στη χώρα μας, σε διανομή Rockarolla. Ο Caribou εντωμεταξύ θα βρεθεί και στην Αθήνα στις 24 Ιουνίου, καθώς θα παίξει στο φετινό Summer Nostos Festival, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

{youtube}I3hDvOL7E7Y{/youtube}