Εκτάκτως προγραμματίστηκαν δύο επιπλέον Incoming για τον μήνα Μάιο. Βλέπετε, η στοίβα με τους δίσκους που κυκλοφορούν μέσα στον μήνα φαντάζει ατελείωτη και το νιώθουμε πλέον κάτι παραπάνω από υποχρέωση να παρουσιαστούν –έστω και σύντομα– οι πιο σημαντικοί από αυτούς. Special thanx σε όσους παρευρέθησαν το περασμένο Σάββατο στο ΤΩΡΑ Κ44 για το σετ μας με τον Leon Segka και τη Mary, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για αυτό το Σάββατο με τον κο. Κ (γείτονας του Sillyboy) σε μεγάλα κέφια. Στα της δουλειάς τώρα...
5 ALBUMS OF THE WEEK
1. In Flagranti: Worse For Wear [Codek]
Ξεκίνησαν να γίνονται ευρέως γνωστοί το 2006, με το φοβερό mixtape Wronger Than Anyone Else, το 2009 μας συστήθηκαν με το ντεμπούτο τους Brash & Vulgar και φέτος, ορμώμενοι από διαφορετικές πόλεις, οι disco μαέστροι Sasa Crnobrnja (Λονδίνο) και Alex Gloor (Βασιλεία) επιστρέφουν με το πιο εντυπωσιακό τους μέχρι σήμερα δισκογραφικό εγχείρημα. Τα 10 κομμάτια του Worse For Wear είναι «ταμάμ» για τα disco DJ σετ των hipsters της (βρετανικής κυρίως) dance σκηνής και καθόλου τυχαία δυναμίτες όπως το ομώνυμο ή το "Hallow Discourse" βρίσκονται στις λίστες κορυφαίων ή ανερχόμενων jockeys (Erol Alkan, Rory Philips, Stop Making Me). Η μόνιμη πλέον μετακόμιση του Crnobrnja στο Λονδίνο και οι καλές συναναστροφές του με κάποιους από τους προαναφερθέντες –σε συνδυασμό με τις εμμονές του Gloor για τη Νέα Υόρκη της χρυσής disco vintage εποχής (1970-1980)– δημιουργούν για μία ακόμη φορά το βρώμικο και funky disco κολλάζ του ήχου τους. Υπερηχητική αισθητική, λούπες φωνητικών από παλαιότερες και αχρησιμοποίητες ηχογραφήσεις και μια μικρή στροφή σε μια πιο εύκολη ενορχήστρωση σε κομμάτια όπως το "Anglo- Saxon Pragmatism", ώστε να κερδίσουν χώρο οι δυνατές μελωδίες. Το τελευταίο θα κόλαζε ακόμα και τον πολύ κο. Harvey, χάρη στην cosmic ψυχεδέλειά του.
Δείτε εδώ το promo video του άλμπουμ:
http://www.youtube.com/watch?v=ALuC9q9Ifwc
2. Who Made Who: Knee Deep [Kompakt]
Οι Tomas Barfod, Tomas Hoffding και Jeppe Kjellberg βρίσκονται πίσω από το πάλαι ποτέ electro disco punk τρίο των Who Made Who, που σε αυτό το νέο τους μίνι άλμπουμ 8 κομματιών αποφασίζουν ότι η μελαγχολία, η ψυχεδέλεια, τα synths και μια λίγο πιο κιθαριστική και συμβατική ποπ κατεύθυνση είναι κάτι που τους εκφράζει πλέον καλύτερα. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην ηχεί όσο ξεσηκωτικό και DJ friendly όσο οι προηγούμενες κυκλοφορίες τους, αλλά δεν θα δυσκολευτεί να σας κερδίσει αν το προσεγγίσετε με synth pop προδιάθεση. Με δεδομένα μάλιστα τα ιδιαίτερα concepts που σχεδόν επιβάλλει στους καλλιτέχνες της η Kompakt, το Knee Deep θα πρέπει να τους προέκυψε όπως ακριβώς θα το φαντάζονταν. Ηχογραφημένο σε πολλά μικρά και διαφορετικά δωμάτια ενός ανολοκλήρωτου ξενοδοχείου λίγο έξω από την πόλη τους (Κοπεγχάγη), το τρίο παντρεύει έξυπνα το ηλεκτρονικό παρελθόν του με την πρόσφατη αναβίωση του ψυχεδελικού ήχου. Δίνουν περισσότερο χώρο στα φωνητικά και ενορχηστρώνουν με βάση τις μελωδικές γραμμές αυτών, στήνοντας παράλληλα ένα σκοτεινό ηχητικό φόντο, το οποίο έχει σαν σημείο αναφοράς τα θέματα των Moroder και Carpenter. Ξεκινώντας από την αργόσυρτη underground pop (όρο που έχει επινοήσει ο Seth Troxler για να υποστηρίξει το single των Footprintz στην εταιρεία του Visionquest) του "Τhere's No Answer" και κορυφώνοντας με το φασαριόζικο "Τwo Feet Of Ground" και με τη shoegaze disco των "Checkers" και "We're Alive, It's A Miracle", οι Who Made Who δείχνουν εδώ τον δρόμο για τη μελλοντική πορεία της ευρωπαικής ηλεκτρονικής ποπ.
3. Bullion: Drive Me To Plastic [Young Turks]
Παραδέξου το, αν έφτανε στο γραμματοκιβώτιό σου ένα promo της Young Turks (η εταιρεία που ανακάλυψε τους XX) και συνοδευόταν από ένα διθυραμβικό δελτίο τύπου για το ντεμπούτο άλμπουμ (συνολικής διάρκειας μόλις 21 λεπτών) ενός ελπιδοφόρου νέου παραγωγού με το όνομα Bullion, θα ψάρωνες και θα έφευγες κακήν κακώς από τον πρωινό καφέ για να επιστρέψεις σπίτι και να το ρίξεις στην ακρόαση. Υπερβολή; Αν πάντως σου τύχει αντίστοιχο σκηνικό, μην αφήσεις στη μέση τον καφέ... Ο δίσκος είναι ιδιαίτερα καλός, τηρουμένων των αναλογιών, αλλά δύσκολα τον λες «next big thing». Είναι φτιαγμένος βέβαια με αρκετά έξυπνο τρόπο. Επηρεασμένος από ονόματα-θρύλους της σύγχρονης cut/paste, sample-based μουσικής (Κοοl Kerc, Grandmaster Flash, DJ Shadow, J. Dilla), ο Bullion αφήνει να φανεί το συνθετικό του ταλέντο, του λείπει ωστόσο η φαντασία που κατέστησε must ένα άλμπουμ σαν το Since I Left You των Avalances. Πιασάρικη μελωδία στα πνευστά του εναρκτήριου "Slight In The Sky", εντυπωσιακή η παρουσία των φωνητικών της Laurie Anderson (μέσω sample του "Oh Superman") στο "Τoo Right" και λίγη αέρινη disco για το φινάλε, ώστε να κολλήσουν και οι funk-soul αναφορές. Ιδιαίτερο στις δύο πρώτες ακροάσεις, συμπαθητικότατο στην τρίτη, σε βαθμό που μπερδεύεσαι τελικά για το ποιος προσθέτει πόντους σε ποιον. O Bullion στη Young Turks ή μήπως το αντίστροφο;
Κοντός ψαλμός αλληλούια, άκουσε στο blog του όλο το άλμπουμ να πάρεις μια γεύση:
http://bullion.bandcamp.com/album/you-drive-me-to-plastic-non-lp
4. Nakion: Oh Ah! [Tigersushi]
Η Νάκιον πρέπει να είναι από αυτές τις άκρως συμπαθητικές Κορεάτισες οι οποίες μεγάλωσαν με τη Δυτική κουλτούρα και τον διακαή πόθο να κυκλοφορήσουν σε ένα ευρωπαϊκό label τη μουσική που σκάλιζαν στους υπολογιστές τους από την εφηβεία τους και μετά. Η computerized pop που γοήτευσε τον Joakim Bouaziz, ιδιοκτήτη της παριζιάνικης Tigersushi, έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να τη συμπαθήσει κάποιος και για να συνεχίσει ιδανικά τη ροή φευγάτων ηλεκτρονικών κυκλοφοριών του label. Στο Oh Ah! έχεις την αίσθηση ότι σχεδόν τα πάντα συμβαίνουν κατά τύχη και οι περίεργες μελωδίες από διαφόρων ειδών synths κάθονται επίσης σχεδόν συμπτωματικά πάνω στα χαοτικά beats. Το «σχεδόν» το δικαιολογείς μάλιστα ακόμη καλύτερα διαβάζοντας το συνοδευτικό δελτίο τύπου, το οποίο κάνει λόγο για μια ζωγράφο που χρησιμοποίησε τη μουσική σαν μοναδική διέξοδο από τους περιορισμούς που συναντούσε η καλλιτεχνική της έκφραση μέσω της ζωγραφικής. Οπαδός του κινήματος «κατά βάθος μένουμε πάντα παιδιά» το άλμπουμ είναι γεμάτο κοφτερές γωνίες. Δυσκολεύεται να ισορροπήσει ανάμεσα στην εφηβική ενέργεια μιας νέας και γεμάτη από φρέσκιες ιδέες δημιουργού και τη μινιμαλιστική ματιά μιας ώριμης στο σύνολο καλλιτέχνιδας, η οποία έχει μάθει να κάνει τον θόρυβο τέχνη και να γεμίζει την καθημερινότητά της με ασκήσεις ύφους για το πόσο εκκεντρική μπορεί να γίνεται από μέρα σε μέρα. Οι Yellow Magic Orchestra, Art Of Noise και Aphex Twin βρίσκονται προφανέστατα στη λίστα με τις επιρροές της και, αν σου αρέσουν τα 1980s Manga, είναι πολύ πιθανό αυτός ο δίσκος να σου κάνει.
5. Various Artists: Hot Waves [Hot Creations]
Τα έχουμε ξαναπεί και οι πιο μυημένοι ίσως έχουν βαρεθεί να το διαβάζουν, αλλά πάμε άλλη μία. H Hot Creations είναι το label της νέας γενιάς superstar DJs, των Lee Foss και Jamie Jones (aka Hot Natured). Οι δυο τους, μαζί με την παρέα των Visionquest και των Wolf + Lamb, υπήρξαν οι κύριοι υπεύθυνoι για την παγκόσμια αναβίωση του deep underground house ήχου. Στον απόηχο του περσινού πετυχημένου λανσαρίσματος του label, έρχονται φέτος να προσθέσουν μια ανοιξιάτικη συλλογή, με τίτλο Hot Waves και περιεχόμενο τα που το δίδυμο απολαμβάνει να παίζει περισσότερο συχνά στα σετ του ανά τον κόσμο –τα οποία συνήθως προέρχονται από φίλους τους παραγωγούς ή τους ίδιους. Το πρώτο νούμερο της σειράς περιλαμβάνει λοιπόν μια καυτή 12άδα με funky, acid και deep disco house θέματα από ονόματα όπως Maceo Plex, Marc Ashken, Clive Henry, Alex Arnout και ασφαλώς το Hot Natured δίδυμο, τόσο σε ατομική όσο και σε ομαδική δράση. Καλό είναι, αν έχεις κλείσει μερικά cool DJ σετ σε ωραίες τοποθεσίες για το καλοκαίρι, να μην φύγεις χωρίς αυτό στις αποσκευές σου! Αυτοί οι τύποι ανεβοκατεβάζουν μόδες πλέον στην ηλεκτρονική μουσική και ακούγοντας τη συλλογή τους δίνεις ένα μικρό (έως πολύ μεγάλο) δίκιο.
5 SINGLES OF THE WEEK
1. Kenton Slash Demon: Daemon EP [Tartelet]
Το τρίτο και πιο ποπ ίσως EP που συμπληρώνει την τριλογία The Schwarzschild Solution του Kenton Slash Demon για την αξιόλογη Tartelet συνοδεύεται από remixes του Axel Boman. Εύκολα μπαίνει κι αυτό στην προαναφερθείσα κατηγορία underground dance pop, με τα φωνητικά εδώ να έρχονται από τον John Philpot, συμπαίκτη του Demon στους When Saints Go Machine και πιθανόν γνωστό σας από τους μπρούκληδες (έτσι λέμε στην παρέα αυτούς που είναι από το Μπρούκλιν) Bear In Heaven. Κολλημένο στα σετ μου τελευταία.
2. O/V/R: Post-Traumatic Son (Marcel Dettmann Mixes) [Blueprint]
Μετά τους Ben Klock και Robert Hood, ήρθε η ώρα του Μarcel Dettman να δοκιμάσει την τύχη του με τρεις διαφορετικές μίξεις στο “Post-Traumatic Son” των Ο/V/R. Υπνωτικό techno για προχωρημένες ώρες και στο τελικό “MDR Version” ιδανικό punch για big room techno σετ.
3. ZZT: ZZAfrika Remixes [Turbo]
Wow! Αυτό κι αν είναι επικό πακέτο για να γιoρτάσεις το εκατοστό νούμερο της εταιρείας σου. Δες το line-up των remixers για το περσινό electro banger του ZZT και βγάλε συμπέρασμα. Εγώ ψηφίζω Julio Bashmore.
ZZT ZZΑfrika remixes
Digital tracklist(s) * all released May 31st
01. ZZT: ZZΑfrika (Julio Bashmore Remix)
02. ZZT: ZZΑfrika (Crowdpleaser Dub)
03. ZZT: ZZΑfrika (Plein Soleil Remix)
04. ZZT: ZZΑfrika (Tomas Andersson Remix)
05. ZZT: ZZΑfrika (Gesaffelstein Remix)
06. ZZT: ZZΑfrika (Light Year and The Finger Prince Remix)
07. ZZT: ZZΑfrika (Clouds Remix)
08. ZZT: ZZΑfrika (Sound Of Stereo Remix)
09. ZZT: ZZΑfrika (Marseille Remix)
Beatport exclusive:
10. ZZT: ZZΑfrika (Afrojack Rework)
Juno exclusive:
10. ZZT: ZZΑfrika (Crowdpleaser Drums Remix)
4. Lee Burridge: Here's Johnny EP [Leftroom]
Βετεράνος πια της βρετανικής house σκηνής, o Lee Burridge δεν ξέφυγε ποτέ από τον deep και ενίοτε progressive (με την καλή έννοια) house ήχο του. Μεγάλα kicks στα ρυθμικά μέρη και μια επιβλητική wobbling μπασογραμμή χαρακτηρίζουν το κομμάτι που ξαναβάζει τον Burridge στο παιχνίδι (αν και αμφιβάλλω αν είχε μείνει ποτέ εκτός). Βαθύ και ατμοσφαιρικό όπως άλλωστε και οι περισσότερες από τις κυκλοφορίες της Leftroom. Τα remixes του Lazaro Casanova δεν μου κάνουν.
5. Golden Bug: Magia Potagia EP (feat. Dakar) [Gomma]
Ο Golden Bug απο το Παρίσι επιστρέφει στις Gomma κυκλοφορίες με νέο EP και νέο συνεργάτη. Στο Magia Potagia συμμετέχει ο Βερολινέζος Dakar και τα τέσσερα νέα κομμάτια χαρακτηρίζονται από ένα άκρως χορευτικό funk disco χαρμάνι, με ήχους που αμφότεροι οι Mr. Oizo και Tame Impala θα ήθελαν να έχουν στα επόμενα κομμάτια τους. Στο πακέτο συμπεριλαμβάνονται remixes από Mustang και Ladyboy.
