Υπάρχουν τα τραγούδια επανάστασης και υπάρχουν και τα τραγούδια αγάπης κι ο Bob Marley ήταν ξεχωριστός και στα δύο. Είτε τραγουδούσε για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και τον ξεσηκωμό, είτε συνέθετε ελαφριά και ευάερα rocksteady τραγούδια για τον εφηβικό ρομαντισμό και εκρηκτικές reggae μπαλάντες για την ώριμη αγάπη, ο Bob Marley υμνούσε τον έρωτα, τη φύση, τον άνθρωπο, τη ζωή κι εμείς σχεδόν μισό αιώνα μετά ανυπομονούμε να γνωρίσουμε τον τραγουδοποιό που τα κατάφερε και έτσι και αλλιώς. Τα 20 πιο επιδραστικά κομμάτια του για προθέρμανση και εισαγωγή λίγο πριν απολαύσουμε το Bob Marley:One Love στη μεγάλη οθόνη.
20. Satisfy My Soul (1978)
Ένα από τα πολλά concept του Bob Marley και αυτό, η συγγραφή κομματιών με τον στίχο "satisfy my soul" στο ρεφρέν. "Satisfy My Soul Jah Jah" και "Satisfy My Soul Babe" μέχρι το απόλυτο hit του 1978 "Satisfy My Soul", γνωστό αρχικά ως “Don’t Rock The Boat” (1970) πριν την ηχογράφηση του 1977 και του 1978 για το Kaya. Ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του Marley, ανάμεσα στα πιο αγαπημένα του κοινού, κραυγή κόντρα στην ματαιότητα των υλικών απολαύσεων, ύμνος στην αληθινή ευτυχία στη ζωή.
19. War (1976)
Ως ρασταφάρι ο Marley λάτρευε τον εν ζωή «Θεό» της Αιθιοπίας, αυτοκράτορα Haile Selassie. Το "War", δυνατή έκκληση για ειρήνη, αξιοπρέπεια και το τέλος της καταπίεσης, περιλαμβάνει αυτούσια τα λόγια του από την ομιλία του στην Νέα Υόρκη πριν την γενική συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τον Οκτώβριο του 1963 και θα το βρείτε στο Rastaman Vibration του 1976, ένα album ξεχωριστής σημασίας.
18. Small Axe (1973)
Είτε μεταφορικό με θέμα την αποικιοκρατία, είτε κυριολεκτικό με θέμα την εκρηκτική σχέση των The Wailers με την μουσική βιομηχανία στην Τζαμάικα στα ‘70s (εποχή που μεσουρανούσε η σύμπραξη των Coxsone Dodd, Duke Reid και Prince Buster στην Big Tree Records εξ ου και ο στίχος “If you are a big tree, then we are the small axe aiming to cut you down") το “Small Axe” είναι ο στίχος "we the people must take what is ours". Στο Burnin’ μια δεύτερη ηχογράφηση, πιο αργόσυρτη από την αρχική του Lee Perry, με τη σύμπραξη του αγαπημένου Peter Tosh στα φωνητικά.
17. Could You Be Loved? (1980)
Η στιγμή που το οξύ pop ένστικτο του Bob Marley συναντά την Disco και τα φωνητικά των I-Threes, είναι η στιγμή που γεννιέται το "Could You Be Loved", κομμάτι που παραμένει επίκαιρο και φρέσκο μέχρι σήμερα και αποδεικνύει το πόσο ανοιχτόμυαλοι μουσικά ήταν πάντα οι The Wailers (να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στα ‘60s διασκεύασαν από Bacharach και David μέχρι το "Sugar Sugar" των Archies, ενώ στο Lick Samba του 1971 πειραματίστηκαν με την αμερικανική latin).
16. Buffalo Soldier (1983)
"Buffalo Soldiers" ονόμαζαν οι Αμερικάνοι τους μαύρους ιππείς ενάντια στους οποίους πολεμούσαν κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Ο Bob Marley συμπεριέλαβε στον όρο τον αγώνα των μαύρων να επιβιώσουν στην Αμερική και την Καραϊβική ως παιδιά σκλάβων. Εκτός από Bob Marley, King Sporty στα φωνητικά και πρώτη φορά το Buffalo Soldier ακούστηκε μετά τον θάνατο του τραγουδοποιού στο album "Confrontation", ενώ κατάφερε και σκαρφάλωσε στο No.4 των UK Charts.
15. Lively Up Yourself (1974)
To Natty Dread του 1974 ξεκινά ακριβώς με το κομμάτι αυτό που ακούγεται σαν το "Rock and Roll Is Here to Stay" της reggae σκηνής. H Island Records είναι αυτή που συστήνει στο «λευκό» κοινό τον Bob Marley και την reggae και σκοπός της η αποδοχή του είδους. Σκοπός που επιτυγχάνεται και εκφράζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην Live! version του "Lively Up Yourself" το 1975, οπότε το κοινό ενώνει τη φωνή του σε μια αμοιβαία έκρηξη ευτυχίας.
14. Turn Your Lights Down Low (1977)
Πώς κατάφερε ο Bob Marley την γυναίκα του, Rita, να κάνει backing vocals σε ένα κομμάτι γραμμένο για την ερωμένη του Cindy Breakspeare παραμένει άγνωστο, το "Turn Your Lights Down Low", ωστόσο παραμένει ένα ξεχωριστό τραγούδι αγάπης που αιωρείται ανάμεσα σε ένα reggae κλασικό κομμάτι και μια soul μπαλάντα με κιθάρες που γλιστρούν γλυκά και όμορφα φωνητικά. To 1999 κυκλοφόρησε μια διασκευή του κομματιού με τη φωνή της Lauryn Hill.
13. One Love/People Get Ready (1977)
Πρώτη ηχογράφηση για το "One Love" το 1965 στο Studio One με πρωταγωνιστή τον ska ρυθμό, αλλά όταν ο Marley επιστρέφει σε αυτό το 1977, αναγνωρίζει την επιρροή του "People Get Ready" του Curtis Mayfield στους στίχους και την πρόθεσή του, κι έτσι αυτή η reggae version που ακολουθεί και συμπεριλαμβάνεται στο Exodus είναι και η καθοριστική. Αναζητείστε το πρώτο του video clip (1984) -σκηνοθετημένο από τον Don Letts- για τις cameo εμφανίσεις.
12. Slave Driver (1973)
Από τους στίχους του "Slave Driver" παίρνει τον τίτλο του το ντεμπούτο άλμπουμ των The Wailers στην Island Records, Catch A Fire, και μας ταξιδεύει πίσω στην εποχή της δουλείας με έναν τρόπο που μόνο η Rasta reggae τολμά. Επιδραστικό ακόμη και σήμερα ανοίγει με τα γλυκά φωνητικά των The Wailers και σκορπά έναν σκοπό σε κάθε του σημείο. "Every time I hear a crack of a whip, my blood runs cold", τραγουδά ο Marley και παρόλη τη σκληρότητα των στίχων και τον θυμό, το Slave Driver παραμένει ψύχραιμο με τη σιγουριά ότι τα πράγματα άλλαξαν και οι υπεύθυνοι είναι στην κόλαση.
11. I Shot the Sheriff (1973)
Η διασκευή του Eric Clapton μάλλον συγκέντρωσε μεγαλύτερη προσοχή, αλλά τίποτε δεν ξεπερνά την αρχική -προκλητική για την αστυνομία -ηχογράφηση των The Wailers με τη φωνή φαλσέτο, τη funky ενορχήστρωση και το υπέροχο ξέσπασμα στον στίχο που αντηχεί "If I am guilty I must pay!".
10. Natural Mystic (1977)
Εναρκτήριο άσμα στο Exodus, μαγικό, σχεδόν μυστηριακό με αναφορές στην Αποκάλυψη, την Παλαιά Διαθήκη, την Αφρική, την αιωνιότητα κι όλα αυτά τραγουδώντας ο Marley το πέρασμα του χρόνου στην μεθυστική τζαμαϊκανή εξοχή.
9. Waiting In Vain (1977)
Την αναμονή χωρίς ανταπόκριση είχαν τραγουδήσει ξανά οι The Wailers το 1966 στο "I’m Still Waiting" του Bob Marley κλασικό κομμάτι με πολλές πολλές διασκευές. Έντεκα χρόνια μετά ο Bob Marley απογειώνει το θέμα με το ένδοξο "Waiting In Vain" και τις γνώμες και τις φήμες να διίστανται για το για ποια ακριβώς γυναίκα υπήρξε αυτή η μεγάλη αναμονή, ανάμεσα στην ερωμένη του Bob Marley Cindy Breakspeare, μητέρα του Damian Marley και τη σύζυγό του Rita Marley, πριν ενδώσει βεβαίως στον έρωτα του Marley.
8. Jamming (1977)
Όταν ο Bob Marley χρησιμοποιούσε το ρήμα “jam” σίγουρα εννοούσε κάτι παραπάνω από συνάντηση μουσικών και αυτοσχεδιασμό. Εννοούσε αγάπη και ενότητα και για τον λόγο αυτό το "Jamming" έδωσε το 1977 το απόλυτο μήνυμα για τον πιο όμορφο ύμνο του 1977. Τσεκάρετε την instrumental και dub version στην deluxe έκδοση του Exodus, για να καταλάβετε για ποιον εκπληκτικό ήχο μπορούσαν οι The Wailers να καμαρώνουν.
7. Is This Love? (1978)
To Kaya είναι ίσως το πιο υποτιμημένο από τα άλμπουμ που κυκλοφόρησε ο Bob Marley τη δεκαετία του ‘70, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί ένα light γέμισμα-μετάβαση ανάμεσα στο γεμάτο κορυφαία singles που έγιναν μεγάλες επιτυχίες Exodus και το εκρηκτικό Survival. Είναι, όμως, επίσης αυτό που περιλαμβάνει το ακαταμάχητο "Is This Love" που φανερώνει μια ακόμα δεξιότητα του Marley που δεν δοξάστηκε αρκούντως: αυτή του τεχνίτη που ξέρει να συνθέτει ξεχωριστές pop μελωδίες.
6. Trenchtown Rock (1971)
Ένας από τους ωραιότερους εναρκτήριους στίχους "One good thing about music, when it hits you feel no pain", ένα από τα 24 singles που κυκλοφόρησαν οι The Wailers το 1971, ακούστηκε ως ένα δυνατό κι ενθουσιώδες «ζήτω» στο Kingston, γειτονιά που γέννησε τη reggae. Παρέμεινε στις setlist του Marley σε κάθε live set μέχρι το τέλος της καριέρας του.
5. Three Little Birds (1980)
"This is my message to you": Αισιόδοξο, άμεσο, μήνυμα τύπου «άκου τη φύση και όλα θα πάνε καλά». Πολλές οι απόψεις για το ποια ήταν η έμπνευση -τα πουλιά που επισκέπτονταν το σπίτι του Marley , ο τρόπος που οι Τζαμαϊκανοί καλλιεργούν την κάνναβη ή μια γυναικεία μπάντα με τρεις τραγουδίστριες με τις οποίες ο Bob Marley έδινε συχνά shows-, μία η κοινή παραδοχή: η αισιόδοξη διάθεση αυτού του κομματιού απλώθηκε στην υφήλιο κι έκανε τον κόσμο χαρούμενο.
4. Stir It Up (1973)
Κομμάτι που πούλησε ο Bob Marley -το είχε ήδη ηχογραφήσει το 1967- στον αμερικανό R&B τραγουδιστή Johnny Nash, όταν ο πρώτος ήταν ήδη αρκετά γνωστός κι ο δεύτερος θέλησε να βάλει μια reggae πινελιά στον δίσκο του στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Μεγάλη επιτυχία για τον Nash το 1972, ένα χρόνο, όμως, μετά οι The Wailers το ηχογραφούν ξανά δίνοντας μια βαθύτερη και πιο «αλήτικη» εκδοχή του κομματιού. Στο πρώτο album που ηχογραφούν στην Island Records , Catch A Fire θα το βρείτε και είναι το πρώτο κομμάτι που γράφηκε από τον Marley και έγινε γνωστό εκτός Jamaica.
3. Redemption Song (1980)
Ίσως το πιο συγκινητικό τραγούδι του Marley, περισσότερο folk παρά reggae, ανατριχιαστικό στην ωμή ακουστική εκδοχή του, ηχογραφήθηκε λίγο πριν τον θάνατο του Marley, ενώ αυτός γνώριζε ότι πλησιάζει όπως αναφέρει η σύζυγός του Rita, μελαγχολικό και πανηγυρικό μαζί, συμπεριλήφθηκε στο κύκνειο album του Uprising, εξόδιο άσμα ενός μουσικού θρύλου όπως του έπρεπε. Μια ακόμα πιο συγκινητική version του κομματιού, μπορείτε να βρείτε στο Songs Of Freedom box set με τον Bob βαριά άρρωστο στο τελευταίο gig της ζωής του να παραδίδει μαθήματα θέλησης και κουράγιου.
2. Get Up Stand Up (1973)
Διαχρονικό, πεισματάρικο, ύμνος στη ζωή των φτωχών και βασανισμένων, συγκινητικό, εμψυχωτικό, καλεί σε δράση από τότε μέχρι σήμερα, κι αν είναι να θυμόμαστε τον Bob Marley για κάτι ας μην τον θυμόμαστε για την κάνναβη και τα beach bar, με τα οποία συνέδεσε το όνομά του, αλλά για το ότι υπήρξε συν-στιχουργός σε αυτή την κορυφαία σύνθεση, το "Get Up Stand Up" που τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Πρώτη ηχογράφηση το 1974 για το αριστουργηματικό Natty Dread και αμέσως επόμενη, από εκείνη τη φορτισμένη βραδιά στο Lyceum Theatre για το Live!, που τον απογείωσε.
1. No Woman No Cry (1975)
Ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια του Bob Marley και ίσως ένα από τα πιο ρομαντικά του. Πρόκειται για μια ώριμη ιστορία αγάπης, μια ιστορία δύο ανθρώπων που υπέφεραν και πέτυχαν μαζί. Το "No Woman, No Cry" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο Natty Dread του 1974, αλλά η καθηλωτική έκδοση -πιο μεγάλη σε διάρκεια, πιο μελαγχολική, με τη συγκινητική συμμετοχή του κοινού και το μαγευτικό παίξιμο του Carlton Barrett- στο Live ! άλμπουμ από το γνωστό live στο Lyceum Theater του Λονδίνου το 1975 είναι η γνωστή. Αν και οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο Marley έγραψε το τραγούδι, υπάρχει και η φήμη ότι ο αληθινός δημιουργός υπήρξε ο Vincent Ford, φίλος του Marley, ο οποίος «έτρεχε» μια κουζίνα με σούπες στο γκέτο του Trenchtown. Και για την ιστορία του πράγματος, επειδή οι εκτός Τζαμάικα παρερμηνεύουν συχνά το refrain, “No woman, no Cry” σημαίνει "Woman, don’t cry”.
Η ταινία Bob Marley: One Love έρχεται στις ελληνικές αίθουσες στις 15 Φεβρουαρίου, από τη Feelgood.
