Του Μάριου Αποστόλου
HVOB σημαίνει “Her Voice Over Boys” και δεν θα υπήρχε καλύτερο punchline να υπογραμμίσει την αίσθηση που αφήνει μια πρώτη ακρόαση της μουσικής του Αυστριακού ντούο, από απαίδευτο αυτί. Η ταλαντούχα performer και τραγουδίστρια Anna Müller και ο επίσης υπερταλαντούχος μουσικός παραγωγός Paul Wallner φέρνουν στις 8 Απριλίου την χορευτικοργανική emotional house/techno-fueled electro-pop τους στη σκηνή του Gagarin 205 κι έτσι δραττόμεθα τής ευκαιρίας να κάνουμε μια αναδρομή στην δισκογραφία τους. Αποτελούμενος από 5 πραγματικά διαμάντια, ο κατάλογος των HVOB, εξηγεί και εξιστορεί -εν μέσω της σειριακής ακρόασής του- την άνοδο του σχήματος, από την bottom-up αναγνώριση, σε ένα μοιραίο τρεντάρισμα των Soundcloud uploads τους, εκείνο τον Απρίλιο του 2012, έως το πάνθεον του ηλεκτρονικού ήχου. Το μέλλον τους ανήκει!
HVOB (Still Vor Talent, 2013)
Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ των HVOB, κυκλοφόρησε το 2013 και συχνά λαμβάνει τον χαρακτηρισμό deep house, ενώ θα ήταν πιο ακριβές να πούμε πως σε αυτό, το ντούο επιδίδεται σε μία minimal house, με διαυγή ήχο και απογυμνωμένες ενορχηστρώσεις, κάτι αρκετά τυπικό για το είδος. Η εθιστική επαναληπτικότητά του, το καθιστά δίχως άλλο ένα dancefloor favorite! Από τότε κιόλας, το focus των Αυστριακών μοιάζει να είναι η δημιουργία pop τραγουδιών, κάτι που γίνεται ακόμη πιο έντονο χάρη στα ψιθυριστά φωνητικά της Anna Müller που παραδίδει κάποιες εξαιρετικές ερμηνείες. Τα ψυχρά ηχοχρώματα, η θλιμμένη κεντροευρωπαϊκή τραγουδοποιεία, αλλά και κάποιες πιο φωτεινές αισιόδοξες στιγμές, βάζουν το album από νωρίς σε ράγες, ενώ κατά την πρόοδο της ακρόασης, οι εντάσεις ανεβαίνουν, τα συναισθήματα κορυφώνονται και η χορευτική διάθεση γίνεται όλο και πιο έντονη. Συνίσταται ανεπιφύλακτα για τους λάτρεις της dancefloor ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά για τους HVOB ήταν μόνο η αρχή!
Trialog (Still Vor Talent, 2015)
Το δεύτερο σε σειρά “Trialog”, δείχνει τα δόντια του ντούο από τηγ Βιέννη, αποτελώντας ένα διεπιστημονικό έργο τέχνης που εξερευνά δέκα φυσικές διαδικασίες μέσω διαδραστικών installations, εικαστικών και ήχων. Οι HVOB εδώ συνεργάζονται με τον εικαστικό Clemens Wolf και τους VJs lichterloh. Ο χαρακτηριστικός ήχος τους είναι ακόμα παρών, αλλά με μια πιο σκοτεινή απόχρωση που ρέπει έντονα προς την techno. Κάθε ένα από τα δέκα κομμάτια του άλμπουμ ακολουθεί την ατομική του δραματουργία, εξερευνώντας τη διενέργεια φυσικών διαδικασιών όπως το σκίσιμο, η μίξη, η τήξη και η πυράκτωση. Το opening track, “Azrael”, εκρήγνυται εν μέσω μιας κρουστικής έντασης, ενώ το "Clap Eyes" ηχεί γοητευτικά εύθραυστο και το "The Anxiety to Please" συρρικνώνεται δημιουργώντας εσωτερικές εκρήξεις. Εδώ έχουμε ένα album που αποτελεί ένα εξαιρετικά περίπλοκο και πλήρες έργο τέχνης με αναφορές, εμπνεύσεις και συσχετισμούς ανάμεσα σε υλικά, διαδικασίες και ποικίλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Οι HVOB απογειώνονται σε ένα σύμπαν έμπνευσης, ταλέντου και εξέλιξης.
Silk (Tragen Records, 2017)
Στο πειραματικό “Silk”, Το βιεννέζικο ντούο συνεργάζεται με τον κιθαρίστα των Mumford & Sons, Winston Marshall, και παραδίδει ένα λεπτεπίλεπτο, μα απύθμενα οικείο ηχόχρωμα. Το άλμπουμ ανοίγει με το πρώτο του single, "The Blame Game", που επιδεικνύει τις ηχητικές αλλαγές που έχει υποστεί το συγκρότημα, με το synth να συνοδεύει το απαλό arpeggio της κιθάρας και τη φωνή του Marshall, στην οποία η Müller απαντά με την πλέον εμβληματική χροιά της. Το “Torrid Soul” βασίζεται στη φωνή και την κιθάρα του Marshall, προτείνοντας κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι μας έχουν δώσει μέχρι στιγμής, ενώ η είσοδος της φωνής της Müller, καταλήγει σε ένα μελαγχολικό ντουέτο που κολλάει το χέρι στο repeat. Το “Disguise” οδηγεί τον ακροατή σε πιο σκοτεινούς, δραματικούς κόσμους, με τη φωνή της Müller να αγγίζει peak levels συναισθηματικών εξάρσεων, ενώ το “Astra” και το “Deus” έρχονται να εκτονώσουν την μέχρι στιγμής ένταση, σε μία συναισθηματική ανακούφιση με διαυγή beats και υπέρ του δέοντος λιτές ενορχηστρώσεις. Το "Hands Away" που κλείνει το άλμπουμ έχει μια υπέρμετρα μελαγχολική απόχρωση, αφήνοντας στο πέραν της ακρόασης, μία ονειρική γεύση, σαν εκείνη ενός περιπετειώδους love story που τελείωσε. Ένα άκρως πρωτότυπο έργο, αισθησιακών vibes και ενός ιδιαίτερου poppy smoothness, που ενώ σε καμία περίτπωση δεν αποτελεί το magnum opus των HVOB, είναι ένα τολμηρό βήμα προς την καλλιτεχνική ολοκλήρωση και την παγκόσμια επιτυχία.
Rocco ([PIAS] Recordings, 2019)
Η electro-pop έχει γίνει συχνά στο παρελθόν αποδέκτης αρνητικών αντιδράσεων από τους πουρίστες που τη συνδέουν με ρηχούς δημιουργούς επιτυχιών όπως ο Calvin Harris και οι The Chainsmokers. Ωστόσο, το τρίτο άλμπουμ των HVOB, "Rocco", αψηφά αυτή την υπόθεση χάρη στο βάθος και την καλώς εννοούμενη πολυπλοκότητά του. Το άλμπουμ παραδίδει μια ευρεία παλέττα συναισθημάτων, διατηρώντας τα χορευτικά vibes των HVOB, με emotional synthesizers, κλαμπίστικα beats και τα κλασικά πλέον ονειρικά φωνητικά της Anna Müller. Σε αντίθεση με άλλους καλλιτέχνες που μαρκετάρουν τους εαυτούς τους με βάση μια χαρακτηριστική μουσική διάθεση, οι HVOB προσφέρουν -και πάλι- μια τεράστια γκάμα συναισθημάτων, από το δύστροπο ακατέργαστο synth στο χορευτικό "Twyker" έως τη μελωδική απαλότητα των "Zinc" και "Shinici". Το “Rocco” όχι μόνο εξερευνά τα συναισθήματα αλλά λειτουργεί και ως μία θεματική δήλωση ενάντια στην υπερκατανάλωση της ηλεκτρονικής μουσικής. Δημιουργημένο μέσα από πολυετείς διαδικασίες και sessions, ξεφεύγει περίτεχνα από την fast-food νοοτροπία των βολεμένων καλλιτεχνών και με αυτοπεποίθηση ξεπερνάει τα εμπορικά πρότυπα της electro-pop νόρμας. Με όπλα το ταλέντο, την έμπνευση και την σκληρή δουλειά, οι HVOB δημιουργούν κάτι ακόμη μεγαλύτερο, μέχρι το επόμενο! Αριστούργημα!
TOO ([PIAS] Recordings, 2022)
Τα τραγούδια του τελευταίου album των HVOB, με τίτλο "TOO", κυκλοφόρησαν ως singles, ένα προς ένα, αρχής γενομένης από τον Νοέμβριο του 2021. Το πρόσφατο δημιούργημα των Αυστριακών είναι ίσως το πιο πολυποίκιλο ηχητικά, με μία παλέττα που εκτείνεται από από επιβλητική big-room techno έως συναισθηματική πιανοκεντρική electronica. Ο τίτλος του άλμπουμ αντικατοπτρίζει τη χαμαιλεοντική προσέγγιση τους στη μουσική, ενώ η φωνή της Müller, που είναι το κέντρο βάρους των συνθέσεων για άλλη μια φορά, εδώ εφαρμόζεται απρόσκοπτα σε ήχους και ιδέες πέρα από τη συνηθισμένη τους οπτική. Το album όχι μόνο επιδεικνύει τη μαεστρία του σχήματος σε μία ηχητική ταυτότητα που οι ίδιοι λάξευσαν, αλλά αφήνει και τον ακροατή με μια αίσθηση ανικανοποίητου, καθώς στα τραγούδια της ολοκλήρωσής του, το ντούο ξεκινάει μια πρώτη εξερεύνση σε new wave και post-punk ηχοχρώματα, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Το "TOO" είναι το album που αποδεικνύει περισσότερο από ποτέ ότι οι HVOB καθορίζουν τις τάσεις και τις μόδες αντί να τις ακολουθούν και πλέον τους καθίζει στον θρόνο ενός εκ των καταλυτών για το μέλλον της μελωδικής tech-house.
Υ.Γ.: Πλην των πλήρων στουντιακών δισκογραφικών κυκλοφοριών τους, οι HVOB έχουν κυκλοφορήσει και το “Live In London” (Tragen Records, 2021) που ηχογραφήθηκε ζωντανά κατά το sold-out show τους στο Electric Brixton του Λονδίνου, τον Απρίλιο του 2019, καθώς και μία σειρά από εξαιρετικά EPs, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει εμφατικά το "Eraser/Zinc" του 2018.
Οι HVOB εμφανίζονται ζωντανά, με opening act τους Lip Forensics, το Σάββατο 8 Απριλίου στο Gagarin 205, σε full band formation, με την παρουσία live τυμπάνων και όλου του stage show της περιοδείας του “TOO”. Περισσότερα εδώ.
