Στο Μπράιτον ξέρουμε ότι ξέρουν από χορευτικές μπασογραμμές δεκαετίες τώρα, αλλά η Jalapeño Records φέτος, αφενός γιόρτασε τα εικοστά της γενέθλια και αφετέρου, έχει ίσως την πιο παραγωγική και επιτυχημένη χρονιά της μέχρι σήμερα. Η συνταγή της επιτυχίας και το μότο τους; "We got the funk”, πιο απλό δεν γίνεται. Και τους πιστεύουμε απόλυτα, δεδομένου ότι κανένα άλλο label στην Ευρώπη δεν υπηρετεί τόσο συνειδητά και στοχευμένα σχεδόν όλες τις φόρμες που μπορεί να πάρει αυτό το χορευτικό είδος.
Σε επίπεδο δισκογραφίας, αιχμή του δόρατος για την επιστροφή της Jalapeño στην επικαιρότητα είναι τα δύο πρόσφατα εξαιρετικά album των Smoove & Turrell (μάλιστα με τον άκρως balaeric τίτλο Stratos Bleu) και το οργανικό νέο φανκ των Allergies που σαρώνουν στις playlist του BBC αυτή την εποχή.
Σε ένα από τα πολλά ηλιόλουστα πρωινά του Σεπτέμβρη συνομίλησα με τον Trevor McNamee. Απόσπασμα της κουβέντας μας μέσω Zoom ακολουθεί παρακάτω, ενώ η γεμάτη εκδοχή της θα ανέβει μαζί με το συνοδευτικό μιξ των Smoove & Turrell στο mixcloud του avopolisradio.gr.
Trevor, το ξέρω ότι δεν περίμενες να γιορτάσετε έτσι τα 20 χρόνια σας. Πως τα περνάτε φέτος εκεί στο Μπράιτον; Δεδομένων των συνθηκών, νομίζω τα καταφέρνουμε μια χαρά. Είχαμε μερικές πρωτιές όπως αυτή των Smoove & Turrell στο official dance chart της Μεγάλης Βρετανίας με το Stratos Blue μέσα στο καλοκαίρι, τώρα κυκλοφορούμε την remix εκδοχή του δίσκου και παράλληλα, αυτή την εποχή οι Allergies είναι στην Hot List του BBC Radio 6. Αν εξαιρέσεις ότι για την συμπλήρωση 20 χρόνων είχαμε προγραμματίσει μεγάλα parties στην Ιμπίθα καθώς και επετειακό UK tour των βασικών μας συγκροτημάτων αλλά όλα ακυρώθηκαν λόγω Covid-19, εξακολουθούμε να είμαστε αισιόδοξοι και ευγνώμονες για την χρονιά που διανύουμε.
Είκοσι χρόνια, λοιπόν κι αναρωτιέμαι, θυμάσαι πώς ξεκινήσατε; Για την ακρίβεια δεν ξεκινήσαμε εμείς το label. Υπάρχει η εξής ωραία ιστορία. Θυμάσαι ή γνωρίζεις τους Skeewiff; (σ.σ. ασφαλώς είναι οι τύποι που ρεμίξαραν απίστευτα από το "Man Of Constant Sorrow”) Αυτοί ξεκίνησαν την Jalapeño το 2000, ακριβώς την εποχή που τους άφησε ελεύθερους η Ministry Of Sound, δίνοντάς τους πίσω τα κομμάτια που προορίζονταν για το πρώτο τους άλμπουμ. Και μαζί 1000 κόπιες από το επόμενο single τους. To single ήταν το “Mucho Mambo” μετά το αρχικό underground buzz το υπέγραψαν στην πολυεθνική Universal, εκτοξεύθηκε στα παγκόσμια τσαρτ, πιάσανε την καλή και δεδομένου ότι γνωριζόμασταν από το πανεπιστήμιο του Μπράιτον, μου ζήτησαν να μπω στην Jalapeño για να τους βοηθήσω με τα λειτουργικά. Στην αρχή βγάζαμε μόνο funky breaks από όλα τα είδη, house, disco, drum n bass, οτιδήποτε, αρκεί να ήταν funky. Έκανα αρχικά το business κομμάτι και όταν οι Skeewiff εστίασαν στην δημιουργία μουσικής στο στούντιο και ξεκίνησαν να κάνουν και μουσική για φιλμ, ανέλαβα το μεγαλύτερο μέρος του label. Συνεχίζοντας να τους μανατζάρω, σύντομα μπήκαμε και στο publishing.
Ακριβώς, έχετε το δικό σας publishing label; Ναι, γιατί, ξέρεις, αρχικά με τους Skeewiff πουλούσαμε την άδεια πνευματικής ιδιοκτησίας σε μεγαλύτερα label όπως η Universal για να συγχρονίζουν την μουσική μας σε ταινίες, διαφημιστικά, τηλεόραση, αλλά όταν είδαμε πόσο κερδίζουμε αν το κάνουμε μόνοι μας, χωρίς μεσάζοντα, αποφασίσαμε ότι δεν υπήρχε λόγος να μοιράζουμε ποσοστά σε ενδιάμεσους.
Προφανώς και το βινύλιο είναι το φορμάτ που υποστηρίζετε, τα πάτε εξίσου καλά τελευταία και στα streams και αναρωτιέμαι αν είναι μόνο η Αγγλία η αγορά σας. Ένας από τους business partners μας, ο Elliot Ireland, ζει στο Βέλγιο και ξέραμε από την αρχή πόσο σημαντικό είναι να μην μείνουμε μόνο στη βρετανική αγορά. Για αυτό το λόγο, κάνουμε και αρκετή δουλειά στην διεθνή προώθηση των δίσκων. Σε κάθε νέα κυκλοφορία έχουμε διαφορετικά promo agencies να δουλεύουν στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ισπανία και ακόμα και στην Ελλάδα. Συνηθίζαμε να κάνουμε κατευθείαν δουλειές με την αγορά σας. Μπορώ να θυμηθώ τους Kraak & Smaak να κάνουν καλές πωλήσεις στις αρχές των 00s. Μετά ήρθε το digital και έπεσαν οι φυσικές πωλήσεις, τώρα σιγά σιγά ξανανεβαίνουν και ασφαλώς, είναι πλέον πολύ σημαντικό να μπορούν να περιοδεύουν οι μουσικοί μας για να πουλάνε επί τόπου και να μεγαλώνουν το ενδιαφέρον στην ευρωπαϊκή αγορά.
Έχετε αυξημένη ροή κυκλοφοριών πάρα την πανδημία φέτος, πώς και έτσι; Άρχικα, υπολογίζαμε στα 20 χρόνια και μάλιστα, έχουμε ετοιμάσει και τη σχετική συλλογή μας που θα βγει στο τέλος της χρονιάς, αλλά, περιέργως, ο κύκλος δημιουργίας αρκετών καλλιτεχνών μας συνέπεσε. Από τον Νοέμβρη του ’19 μέχρι τον Ιούλιο είχαμε κυκλοφορίες από σημαντικά ονόματα του καταλόγου μας. Οι Ephemerals κυκλοφόρησαν το 4ο album τους The Third Eye, ο Dr. Rubberfunk έβγαλε το δεύτερο album του για εμάς, οι Allergies επίσης το τέταρτό τους άλμπουμ και ασφαλώς, οι Smoove & Turrell. Σχεδόν όλο το ρόστερ που έχουμε με συμβόλαια για ολοκληρωμένους δίσκους, φέτος είχε κυκλοφορίες. Και μέσα στην πανδημία φαντάσου ότι έχουμε ήδη του Allergies να δουλεύουν νέα μουσική και την Gizelle Smith να ετοιμάζει το δεύτερο άλμπουμ της για εμάς. Νομίζω, το κλειδί στην ασταμάτητη ροή κυκλοφοριών είναι το γεγονός ότι έχουμε αφήσει και τους καλλιτέχνες στην ελευθερία τους να δημιουργούν. Δεν κάνουμε το A&R που θα υποδείξει σε κάποιον πώς να φτιάξει το hi hat ή να κάνει παραγωγή. Εννοείται ότι έχουμε εξασφαλίσει για αυτούς το περιβάλλον και ό,τι βοήθειες χρειαστούν από ομάδες παραγωγών, στούντιο, designers, μέχρι ομάδα προώθησης και booking agents, αλλά, στην παραγωγική διαδικασία, απλά απολαμβάνουμε την τελική δουλειά που μας παρουσιάζουν.
Και φροντίζετε να δουλεύετε σωστά και με δυνατά ονόματα τα remix πακέτα κυκλοφοριών. Ναι, τα remixes είναι το πιο διασκεδαστικό κομμάτι της δουλειάς για μένα, ειδικά με αυτό το remix album που κυκλοφορούμε τώρα για τους Smoove & Turrell. H club κουλτούρα είναι που μας μεγάλωσε, μαζί με το funk και την soul -έχουμε άλλωστε την ιστορία μας με φοβερές βραδιές που στήναμε στα τέλη των 80s στο Λονδίνο. Guest djs και φίλοι μας παίζανε rare groove σε αποθήκες και έπειτα συνεχίσαμε με house parties και έπειτα επιστρέψαμε στο funk και δεθήκαμε και με ονόματα όπως οι Kraak & Smaak με τους οποίους δουλέψαμε για 5 άλμπουμ και τώρα τους βοηθάμε να τρέξουν το δικό τους dance label, Boogie Angst. Η ουσία, πάντως, είναι πως, όταν έχουμε ένα καλό άλμπουμ, πλέον έχουμε τις επαφές να του δώσουμε δεύτερη ζωή μέσα από τα remixes φίλων και συνεργατών.
Οπότε, φαντάζομαι, όλο αυτό το δίκτυο μουσικών αλλά και οι φίλοι τους είναι που τροφοδοτούν το label με νέα μουσική. Ακριβώς. Ο Dimitri From Paris, για παράδειγμα, έκανε remix στο “Dust” της Gizelle Smith και λίγο αργότερα εργάστηκε σαν παραγωγός σε κάποια άλλη κυκλοφορία μας. Κάπως έτσι φτιάχνουμε το δίκτυο μας.
Για το τέλος, πάμε πίσω στην αρχή. Ποια label σας επηρέασαν; Η Ninja Tune, αναμφισβήτητα. Νομίζω πάντα αυτοί θα είναι το πρότυπο και οι υγιείς ανταγωνιστές μας. Κατάφεραν μέσα στα χρόνια να γιγαντωθούν, μένοντας πάντοτε ανεξάρτητοι. Επίσης, οι φίλοι μας στην Tru Thoughts και αυτή από το Μπράιτον. Ξεκίνησαμε σχεδόν μαζί πίσω στο 2000, αλλά αναγνωρίστηκαν παγκόσμια πολύ πιο γρήγορα από εμάς. Και ασφαλώς μεγάλη εκτίμηση και υποστήριξη τρέφουμε για κάποια από τα sub labels μας όπως η Illegal Beats του Kid Creme, η Floor Play των Prok & Fitch, η Lost Tribe με τους Ambassadeurs. O λόγος που τρέχουν αυτά τα sub labels είναι γιατί θέλουμε να κρατήσουμε αληθινό τον ήχο της Jalapeño Records και να υπενθυμίζουμε σε όλους ότι έχουμε το φανκ!
Ακούστε ολόκληρη την συνέντευξη του Trevor Mcnamee καθώς και το mixtape 30 λεπτών των Smoove and Turrell με τα πιο χαρακτηριστικά remixes από το album τους Stratos Blue εδώ.
Περισσότερη Jalapeño Records εδώ.
