 |
Χθες έλαβε χώρα η πρώτη εκ των δύο ημερών του Athens Music Forum, της πολύ σημαντικής πρωτοβουλίας του Mad TV να φέρει κοντά τον κόσμο της μουσικής βιομηχανίας, επιδιώκοντας την εξαγωγή σημαντικών συμπερασμάτων για την πειρατεία, τις νέες τεχνολογίες, το μουσικό marketing, το ραδιόφωνο και την εικόνα. Παρευρεθήκαμε στην πρώτη μέρα που ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στη μάστιγα της μουσικής βιομηχανίας, την παράνομη διακίνηση ηχογραφημάτων, αλλά έχουμε την εντύπωση ότι σήμερα το ουσιαστικό ενδιαφέρον θα είναι μεγαλύτερο και ίσως η προσέλευση επίσης πιο μαζική. Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν βρήκαμε πολύ ενδιαφέροντα μέρη, όπως την τοποθέτηση της κυρίας Δήμητρας Γαλάνη, με την ιδιότητα της προέδρου του οργανισμού των ελλήνων τραγουδιστών "Ερατώ", η οποία απέφυγε να διαβάσει ήδη γραμμένους λόγους, αλλά μίλησε ζωντανά και με γλαφυρό και πειστικό τρόπο περιέγραψε τόσο το πόσο έχουν αποθρασυνθεί οι παράνομοι πωλητές, όσο και το ποιοι πραγματικά θα έχουν το πρόβλημα από την συρρίκνωση των ελληνικών παραγωγών που είναι πλέον κάτι παραπάνω από ευδιάκριτη. Η κυρία Γαλάνη τοποθέτησε το πρόβλημα στην ιστορική του βάση, λέγοντας ότι έχει διαμορφωθεί σταδιακά μια συγκεκριμένη νοοτροπία εντός των ελληνικών συνόρων. Παράλληλα, όμως, ήταν αρκετά σκληρή και με τη δισκογραφία, τις εταιρίες που έπραξαν σωρεία λαθών τα τελευταία χρόνια, τους ίδιους τους καλλιτέχνες (μην εξαιρώντας τον εαυτό της), αλλά και με την πολιτεία που θεώρησε απούσα.
Στους ομιλητές του συνεδρίου συναντήσαμε τον κύριο Ανδρέα Κουρή, πρόεδρο του MAD TV, ο οποίος έβαλε τον εαυτό του στη θέση εκείνου που "εκμεταλλεύεται τη μουσική", εισπράττοντας αρκετά θετικά σχόλια έπειτα για την προσφορά του από αυτή την "εκμετάλλευση", όπως ο ίδιος θέλει να την αποκαλεί, τον κύριο John Kennedy, πρόεδρο της IFPI, που περιέγραψε τη δραματική θέση της δισκογραφίας και τον κύριο Πάνο Θεοφανέλλη, γενικό διευθυντή της ελληνικής IFPI, που δεν πρόσθεσε κάτι πέρα από αυτά που γνωρίζουμε. Τον πολιτικό κόσμο εκπροσώπησαν οι κύριοι Δημήτρης Σιούφας και Κωνσταντίνος Πολυζωγόπουλος.
Οι τοποθετήσεις της ΑΕΠΙ και των υπόλοιπων οργανισμών κινήθηκαν σε ένα πλαίσιο ενημέρωσης σχετικά με την παράνομη διακίνηση και το τί πραγματικά αυτή αποφέρει σ' εκείνουν που την κάνουν, ενώ ίσως πιο ουσιαστικός ήταν ο κύριος Paul Warren (Regional Antipiracy Enforcement Coordinator της I.F.P.I International), ο οποίος έκανε τη σύνδεση παράνομης πώλησης και εγκληματικότητας, παραθέτοντας κάποια στοιχεία, τα οποία βέβαια θα είχε νόημα να παρουσιαστούν αναλυτικά σε μία ενδελεχή δημοσιογραφική έρευνα κι όχι στα πλαίσια μιας τέτοιας σύντομης παρουσίασης.
Την κυρία Αρχοντούλα Παπαναγιώτου, νομική σύμβουλο της BSA (Business Software Αlliance) αναμέναμε με ενδιαφέρον, καθώς μην ξεχνούμε ότι κάποια χρόνια πριν η εταιρία αυτή ήταν εκείνη που με ουσιαστικές, παρεμβατικές ενέργειες για να προστατεύσει την παράνομικη διακίνηση και εγκατάσταση λογισμικού, έκανε μεγάλη αίσθηση στο χώρο των υπολογιστών. Πέρα από τη νομική πλευρά και την ευαισθητοποίηση, ίσως θα μπορούσε και η μουσική βιομηχανία να διδαχθεί από τις μεθόδους που χρησιμοποίησε η BSA, η οποία μέσα σε λίγους μόνο μήνες κατόρθωσε να περάσει και το μήνυμα στον κόσμο, αλλά και να οδηγήσει πάρα πολλές ελληνικές επιχειρήσεις στη διαδικασία να προμηθευτούν νόμιμο software, έστω και δια του φόβου. Ό,τι θα έπρεπε να πράξει η δίωξη οικονομικού εγκλήματος, αλλά και το κράτος γενικότερα, ουσιαστικά ανελήφθη από μία εταιρία, με κινήσεις που μπορεί στα νούμερα να έδειξαν μικρή αποτελεσματικότητα (καθώς εξακολουθούμε να έχουμε μια εκ των πρώτων "πειρατικών" θέσεων παγκοσμίως), αλλά στην αντίληψη της επιχειρηματικής καθημερινότητας σίγουρα είχαν φανερό αντίκτυπο. Θυμηθείτε κάποια χρόνια πριν πόσο "αφύσικο" ήταν να αγοράζει κανεις υπολογιστή με προεγκατεστημένο λειτουργικό. Η BSA λειτούργησε επαγγελματικά και σοβαρά, εξασφαλίζοντας και την κοινωνική αποδοχή, σε αντίθεση με ορισμένες σπασμωδικές ενέργειες της μουσικής βιομηχανίας που δημιούργησαν αντιδράσεις και στον δημοσιογραφικό κόσμο, αλλά και στο κοινό γενικότερα. Η κατάστασή της, βέβαια, είναι μάλλον πιο σοβαρή, εξ ου και οι ανάλογες αντιδράσεις... Δεκτόν.
Από τη δεύτερη μέρα περιμένουμε περισσότερο ζουμί και λιγότερους προκατασκευασμένους λόγους, μεγαλύτερη συμμετοχή ποσοτικά και ποιοτικά, με ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους, αλλά κυρίως απόψεις και θέματα επί τάπητος που θα μπορούσαν να προκαλέσουν συζήτηση. Η πρώτη μέρα, με τους πάντες να συμφωνούν για το πόσο βλαπτική είναι η πειρατεία για τη μουσική βιομηχανία (ή βιοτεχνία, πλέον, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε τον εγχώριο κλάδο), με πάνελ εν πλήρη συμφωνία, δεν έδωσε αφορμές για κουβέντα, παρά μόνο λειτούργησε ενημερωτικά για το σύνολο των παρευρισκομένων. Εν τούτοις, μόνο θετικά σχόλια έχουμε για την πρωτοβουλία αυτή του κυρίου Κουρή, ενός πραγματικά πανέξυπνου νέου ανθρώπου που ανέλαβε να πράξει ότι έπρεπε από καιρό να κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού και οι αρμόδιοι φορείς. Ας ελπίσουμε ότι δεν τους ξύπνησε από την ευφορία της "πρώτης ευρωπαϊκής θέσης" και της συνεισφοράς σ' αυτήν...
