 |
Κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση, να πούμε ότι η φετινή σεζόν ξεκίνησε φιλόδοξα για την Olon Music, που μέσα σε ένα τρίμηνο έφερε στο ΑΝ πολλά αξιόλογα, μικρότερης εμβέλειας, αλλά φρέσκα ονόματα, όπως τους Kid606, Erase Errata, Jack, Perry Blake, The Walkmen κ.α. Δυστυχώς, κάποια λάθη στο promo, η υπερεκτίμηση της οικονομικής δυνατότητας και διάθεσης του κόσμου να παρακολουθεί ακόμα και στα μέσα της εβδομάδας συνεχώς νέα live, η ελλιπής ενημέρωση του κοινού σε μερικά live για το τι πρόκειται να ακούσει (π.χ. στον Perry Blake) οδήγησαν στο γνωστό -όχι και τόσο ευχάριστο- αποτέλεσμα, κι έτσι η Olon Music σταμάτησε να συνεργάζεται σε μόνιμη συναυλιακή βάση με το ΑΝ. Για το εγχείρημα αυτό, και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους συναυλιακά, αξίζουν συγχαρητήρια σίγουρα, κι ελπίζουμε κάποια στιγμή να ωριμάσει η σκέψη και να δούμε κάτι συντονισμένο κι οργανωμένο, αφού έχουμε ανάγκη αυτές τις προσπάθειες. Ξεχωριστή στιγμή αυτής της συνεργασίας αποτέλεσε η σόλο εμφάνιση του Will Oldham ή Bonnie 'Prince' Billy, που παρουσίασε η Olon, η Red Ball productions, και το Avopolis Music Network (που γιόρτασε μαζί και τα έξι του χρόνια), μέσα σε ένα γεμάτο ΑΝ. Δυστυχώς, τα πολλά προβλήματα στον ήχο και η ιδιαίτερη φύση του Will μετέτρεψαν το συγκεκριμένο live σε μία υπόθεση που ήταν αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς χωρίς να χασμουρηθεί. Φανταζόμαστε ότι με τη συνοδεία μπάντας, τον ίδιο σε καλύτερη κατάσταση και με ήχο που να μην τον προδίδει, τα πράγματα να είναι καλύτερα την επόμενη φορά, αν υπάρξει.
 |
Τη φετινή σεζόν η DiDi Music / Big Star Promotion ακολούθησε άκρως συντηρητική πολιτική. Metal συναυλίες με εξασφαλισμένο κοινό, χρωστούμενα του ebm/electro χώρου, ονόματα που έχουν έρθει και θα ξανάρθουν στη χώρα μας, με λίγα λόγια στα σίγουρα, χωρίς ρίσκο. Οι Soft Cell ήταν μια καλή εξαίρεση και οι Death In Vegas μια ευπρόσδεκτη επανάληψη, αλλά με δεδομένη την μη διεξαγωγή του Rockwave φέτος και τα ονόματα που ετοιμάζει γι'αυτό το καλοκαίρι (Moby, Jethro Tull, Whitesnake, H.I.M., Dandy Warhols), δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι. Σύμφωνοι, όπως δεν περνάμε άσχημα στους Death In Vegas, έτσι δεν θα πλήξει κανείς με την παρουσία ενός γνήσιου entertainer (Moby), αλλά θα περιμέναμε αυτή η σπατάλη δυνάμεων και resources να γινόταν για κάτι νέο. Τόσα σχήματα δεν έχουμε δει και αυτό το καλοκαίρι 'βολτάρουν' στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ...
 |
Από την πλευρά της η Άνωση κινήθηκε κάπου στη μέση. Κι εκείνη με group κυρίως που έχουμε ξαναδεί, κάποιες πρωτότυπες σφήνες, όπως εκείνη των Bellrays, αλλά με τις εμφανίσεις των Massive Attack και Suede να σημαδεύουν το φετινό καλοκαίρι, για ξεχωριστούς λόγους. Το Νέο Ρεύμα μας έφερε τους Fun Lovin' Criminals, τους Idlewild, τους Calexico και τους Mogwai, μεταξύ άλλων, και σίγουρα δεν έχασε, ενώ η φετινή χρονιά ανήκει κατά την ταπεινή μας γνώμη στους ανθρώπους της Astra που στο νεοσύστατο, ιδιόκτητο χώρο του Gagarin 205 (ο οποίος διαδέχθηκε ένα κινηματογράφο προβολής πορνό ταινιών) έφεραν πολλά από ονόματα που επιθυμούσαμε να δούμε. Ουσιαστικά ήταν η μόνη που κατόρθωσε να φέτος όχι μόνο να βασιστεί σε σίγουρες λύσεις, αλλά να μας παρουσιάσει κάποιες νέες, με αξιοσημείωτη επιτυχία. Είδαμε τον Morrissey, βέβαια πολύ διαφορετικό από την τελευταία του μη ορεξάτη και σνομπ εμφάνιση, αλλά παρακολουθήσαμε μικρότερα σχήματα που δεν είχαμε ξαναδει ζωντανά, είδαμε τη νέα μπάντα του David Holmes, τους The Free Association, επιτέλους τη στιγμή που έπρεπε να τους δούμε, αλλά κυρίως παρακολουθήσαμε την αγαπημένη μπάντα του Avopolis (και πολλών εκ των αναγνωστών του) τα τελευταία χρόνια, τους Flaming Lips. Τα τρία τελευταία άλμπουμ τους έχουν χαρακτηριστεί αριστουργήματα από την παρούσα online έκδοση, ενώ τους είχαμε παρακολουθήσει στη Μ.Βρετανία το 1999, και είχαμε μείνει άφωνοι. Εν τέλει, και μετά το φιάσκο του Rockwave βρέθηκε κάποιος να μας τους φέρει εδώ και σίγουρα δεν έχασε, αφού το Gagarin 205 γέμισε. Μιλάμε λοιπόν μέχρι στιγμής για τη συναυλία της χρονιάς, με ενθουσιώδη και διθυραμβικά σχόλια από το σύνολο των παρευρισκομένων μετά το πέρας της, αλλά και του Τύπου (και χαιρόμαστε που συμφωνούμε έστω και εκ των υστέρων με κάποιους που μονίμως προτρέχουν).
 |
Εκτός από τους διοργανωτές συναυλιών υπάρχουν και οι ανεξάρτητες ομάδες. Ο Κορμοράνος μας έφερε φέτος ξανά τους Zita Swoon, το Darkside πήγε να μας φέρει τους Chameleons, αλλά τελικά ούτε κι αυτό δεν γνώριζε τι έφερε, με αποτέλεσμα να εξαγριωθεί ο κόσμος και να ζητήσει τα λεφτά του πίσω, οι Sputniks Down ήρθαν κι εκείνοι χάρις σε ατομική έμπνευση και άφησαν καμποσους έξω από το Μικρό Μουσικό Θέατρο (στην πιο επιτυχημένη "μικρή" συναυλία της χρονιάς), ενώ από τα σποραδικά live που έλαβαν χώρα στο Free2Go Club 22, ξεχώρισε αυτό των Manu Dibango, Ray Lema, το lounge festival, και φυσικά αναμένεται το live των Thievery Corporation, σε λίγες μέρες.
Συνεχίζεται - Αύριο: Προσεχώς ζωντανά
