Active Member

Tης Ράνιας Σβίγγου

Εαν οι πωλήσεις των δίσκων αντιπροσωπεύουν την πραγματική αξία των συγκροτημάτων, τότε σίγουρα τα Ημισκούμπρια είναι το καλύτερο hip hop σχήμα στην Ελλάδα. Αν πάλι για να δούμε την αξία ενός group πρέπει να εμπιστευτούμε σώνει και καλά τη γνώμη των υπόλοιπων συγκροτημάτων του χώρου (ας βγάλουμε τους Βαβυλώνα), τότε δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς μας με τους Active Member. Συνεπώς ότι ακολουθεί είναι μάλλον άχρηστο για όποιον άκριτα αποδέχεται ότι είναι απλά ένα συγκροτηματάκι που "πουλάει κλάψα", του οποίου μάλιστα ο εμπνευστής και leader έχει την εντύπωση ότι "είναι ποιητής, ο μέγιστος Καβάφης".

"Με μια διαμαρτυρία αρχίσαμε κάποτε κι εμείς..."

Η "Διαμαρτυρία" κυκλοφόρησε το Μάιο του '93 και αποτελεί το πρώτο hip hop album στην Ελλάδα. Είχε φυσικά προηγηθεί η γνωριμία του Μιχάλη Μυτακίδη (ή αλλιώς BD Foxmoor) με τον MCD το 1992 και ο σχηματισμός του συγκροτήματος. Παράλληλα δημιουργήθηκαν οι RaDicals που αποτελούν μέχρι και σήμερα την ψυχή των Active Member και αριθμούν γύρω στα 500+ άτομα απ'όλη την Ελλάδα, και ιδρύθηκε η Freestyle Productions, από την οποία ξεκίνησαν όλα τα γνωστά hip hop groups του σήμερα. Το Μάιο του 1994 βγήκε ένα solo lp του foxmoor με τον τίτλο "B.D. Foxmoor, I'm still an active member", ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σε ανεξάρτητη εταιρία!

"Οταν βρεθήκαμε με άλους στην ώρα των σκιών, μαζί..."

Η "Ωρα των σκιών" κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του '94 και αποτελεί επίσης ανεξάρτητη παραγωγή του group.

"Υστερα μπήκαμε μέσα στο κόλπο και κει ψυχή μου σαν να βρήκες τον τρόπο να πεις, όσα φοβούνται οι άλλοι..."

Τον Απρίλη του 1995 λοιπόν βγήκε το πασίγνωστο πλεόν "Μεγάλο Κόλπο", και μάλιστα από τη Warner. Το συγκρότημα βέβαια είχε ήδη κινήσει το ενδιαφέρον του κοινού με τα πολύ καλά live του, αλλά το συγκεκριμένο album έκανε το hip hop γνωστό σε ένα αρκετά ευρύτερο ακροατήριο. Τραγούδια όπως το "Ακου Μάνα" ή ο "Πρόσφυγας" ακούγονταν σε όλους σχεδόν τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, από ελληνικού ρεπερτορίου, μέχρι mainstream και rock. Το κατάφεραν χωρίς να θυσιάσουν τίποτα: Οι κραυγές διαμαρτυρίας των παιδιών από το Πέραμα αμφισβήτησαν και προβλημάτισαν για τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, την εξουσία, το κεφάλαιο, όλα όσα τους πνίγουν.

"Τότε βαπτίσαμε low bap τ'όνειρό μας, χωρίς να ξέρουμε αν είναι για καλό μας..."

Η low bap foundation, το όνειρο των Active Member, είναι μια "άτυπη" πανευρωπαϊκή hip hop οργάνωση, με πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, για την οποία είναι γραμμένο και το "Low Bap Madnifestah" στο "Μεγάλο Κόλπο". Ο BD και η παρέα του πιστεύουν ότι το hip hop είναι κάτι παράπανω από τη μουσική που ακούμε, είναι τρόπος ζωής. κατά καιρούς άλλωστε έχουν συνεργαστεί με οργανώσεις όπως οι "Rhythm Culture Institute", "Strange Fruit" κ.α.

"Φτάσαμε τότε αισίως κάπου στο 96 και κανά δυο είχαν ακόμα αντέξει κι ήρθαν μαζί μου στον τόπο της φυγής να βρούνε τα σημάδια μιας παλιάς πληγής"

Το '96 βγαίνει το 4ο album των Active Member, με τίτλο "Από τον τόπο της φυγής". Ο Foxmoor και η παρέα του είναι πιο ώριμοι από ποτέ και δείχνουν ότι μόνο περαστικοί δεν είναι από την ελληνική δισκογραφία. Με κομμάτια το ίδιο αληθινά και ανατρεπτικά, αλλά και μεγαλύτερη διάθεση για πειραματισμό, οι Active Member δείχνουν ότι μία κουλτούρα ξένη προς τον ελληνικό τρόπο ζωής μπορεί να ενσωματωθεί σ'αυτόν (ή καλύτερα μπορεί να έχει κοινά προβλήματα και ανησυχίες), αρκεί να υπάρχουν μυαλά που επιμένουν να σκέφτονται και να ψάχνουν. Η επιθετικότητα του "Πίσω δεν γυρνάω" διαδέχεται τον λυρισμό του "Λαβωμένου Ξωτικού" και την εξομολόγηση της "Αλεπούς του βάλτου" - δεν έχουμε συνεπώς να κάνουμε με μια "Παράσταση σιωπής"... Οπως κάθε νέα κυκλοφορία τους, εισέπραξε πολύ καλές κριτικές (καλύτερες πάντα από την προηγούμενη), και δημιούργησε προσδοκίες για περαιτέρω ανελικτική πορεία του group...

"Και στάσου (ψυχή μου) όσο αντέχεις αντίκρυ θανάτου με του μύθους, εκείνους του βάλτου"

Το νέο τους album, "Οι μύθοι του βάλτου"

Οι Μύθοι του Βάλτου, κυκλοφόρησαν μέσα Μαϊου, και ήδη κάποια κομμάτια ακούγονται πολύ στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Ελλάδας. Οι στίχοι, η μουσική, η παραγωγή, τα πάντα ανήκουν και πάλι στον BD Foxmoor, ενώ υπάρχει η συμμετοχή της Ελλης Πασπαλά, αλλά και του Βεβηλου από τους Βαβυλώνα. Για τη μουσική ότι και να πούμε θα'ναι λίγο: Κρουστά, πλήκτρα, σαξόφωνο, κιθάρες και scratches του dj smartie al, καθώς και μια έξοχη παραγωγή συνθέτουν έναν από τους πιο ενδιαφέροντες μουσικά δίσκους της χρονιάς, ακόμα και για τους μη fan του είδους. Τα τραγούδια όπως πάντα επαναστατικά χωρίς όμως περιττούς αφορισμούς, πιο αληθινά όμως και πιο προσωπικά σε σχέση με τις προγούμενες κυκλοφορίες.

Η "Μελωδία της Παρακμής" με το εθιστικό sample και τους γεμάτους νόημα στίχους είναι καταδικασμένη να ακουστεί περισσότερο από κάθε άλλο κομμάτι του album. Το "Περί φόβου" και το αγαπημένο μου "Τίποτα πια", δείχνουν πόσα έχουν να πουν ακόμα οι Active Member. Οι "Μύθοι του Βάλτου" είναι το πιο ονειρικό ίσως τραγούδι τους, ενώ αυτό που ίσως πρέπει να προσέξετε περισσότερο είναι η "Καμπάνα" από το ομώνυμο ποίημα του Βάρναλη.

Πολλά λέγονται από πολλούς, αλλά και πολλά θα μπορούσαμε κι εμείς να πούμε για τους Active Member. Η εμπάθεια σίγουρα γίνεται μπούμεραγκ για ορισμένους, αφήστε μας όμως να πιστεύουμε ότι κάποιοι επιδιώκουν να κερδίσουν πίσω απ'όλα αυτά, και ίσως να μην είναι και οι ίδιοι οι εμπαθείς. Δηλώσεις και άχρηστες για μας διαμάχες - όλα στην άκρη. Τον πρώτο λόγο έχει η μουσική και ότι -ψυχαγωγικό ή πνευματικό- μπορεί να αποκομίσει κανείς από αυτήν. Σίγουρα ο καθένας έχει την δικιά του άποψη και φιλοσοφία για το τι θα ακούσει, πως θα ντυθεί και πως θα ζήσει, και αν μη τι άλλο οι Active Member είναι συνεπείς με τις ιδέες και τον τρόπο ζωής που υιοθέτησαν. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι να ασχοληθούμε επιτέλους με τη μουσική και μόνο και να πάψουμε να βλέπουμε τα πάντα με άσπρα και μαύρα χρώματα. Στην περίπτωση των Active Member, πέρα από γνώμες, βιογραφικά και άρθρα, η πιο χρήσιμη γνωριμία είναι αυτή με τα τραγούδια τους. Οι ίδιοι έχουν πολλά να πουν ακόμα, και είναι αδύνατο "να μη νοιαστεί κανείς" αν χαθούν από τη μουσική σκηνή της χώρας μας...