Εισαγωγή στο πρότυπο MPEG Layer III (mp3) Πολλοί θα έχετε δοκιμάσει να μεταφέρετε το αγαπημένο σας κομμάτι ή ακόμα και μια σύνθεση που μόλις φτιάξατε σε αρχείο ήχου. Η πιο διαδεδομένη και αξιόπιστη λυση μέχρι τώρα ήταν η μετατροπή του σε αρχείο wave (τα γνωστά μας αρχεία wav), και η αποθήκευση στο σκληρό σας δίσκο... Το άσχημο είναι όμως ότι ένα κομμάτι ηχογραφημένο σε ποιότητα cd, καταλάμβανε 50-80 mbytes, πράγμα απαγορευτικό για μόνιμη αποθήκευση ή και για μεταφορά στο δίκτυο (σκεφτείτε και μόνο την ιδέα, να κατεβάζατε 60 mb, για ένα και μόνο κομμάτι!). Τη λύση έδωσε ένα νέο πρότυπο, το MPEG-I Audio Layer III, το οποίο προσφέρει μεγάλη συμπίεση με σχεδόν μηδενική απώλεια της ποιότητας του ήχου. Για ποιότητα όμοια του cd, για παράδειγμα, προσφέρει συμπίεση 12:1 του μεγέθους του αρχείου. Στο παράδειγμά μας δηλαδή, το ατέλειωτο αρχείο των 60mb, θα μπορούσε να κατέβει μέσα σε ένα μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, αφού θα είχε πια μέγεθος μόλις 5mb!
Πως επιτυγχάνεται αυτή η τρομερή συμπίεση; Η συμπίεση που προσφέρει το πρότυπο αυτό ονομάζεται ψυχοακουστική και η όλη φιλοσοφία της βρίσκεται περισσότερο κοντά στην ανθρώπινη φύση, και πιο συγκεκριμένα στη λειτουργία της ακοής. Σκεφτείτε ότι είσαστε στο δρόμο, και ακούτε ένα κομπρεσέρ. Ο έντονος ήχος του κάνει απαγορευτικό το άκουσμα ενός ψίθυρου για παράδειγμα (τραβηγμένο το παράδειγμα, αλλά ο σκοπός είναι να καταλάβουμε όλοι τη συγκεκριμένη φιλοσοφία). Κατα τον ίδιο τρόπο, όταν μετατρέπεται ένα αρχείο ήχου wav, σε mp3, όλοι οι "άχρηστοι" ήχοι, εκείνοι δηλαδή τους οποίους το ανθρωπινο αυτί δεν θα είχε τη δυνατότητα να ακούσει , αφαιρούνται. Η υπερβολική συμπίεση βέβαια επιβάλλει μεγάλη υπολογιστική ισχύ, και η χαμηλότερη προτεινόμενη σύνθεση περιλαμβάνει οπωσδηποτε ένα επεξεργαστη Pentium.
Γιατί γίνεται τόσος ντόρος για τα MP3; Και πως είναι δυνατόν να μην γινόταν! Πρόκειται κυριολεκτικά για μία επαναστατική μέθοδο συμπίεσης, που επιτρέπει την εύκολη και γρηγορη σχετικά διακίνηση κομματιών από το internet και όχι μόνο. Το πρότυπο mp3 αναμένεται να αλλάξει τις προσδοκίες όλων όσον αφορά στις δυνατότητες των υπολογιστών. Ενας νέος τομέας, το "digital audio distribution", θα αρχίσει να αναπτυσσεται, εφόσον το κόστος πια μειώνεται δραστικά. Μια ψηφιακή διανομή που θα αυξήσει δραματικά την πειρατεία τα επόμενα χρόνια, εφόσον ειδικά οι δισκογραφικές εταιρείες δεν το αντιληφθούν έγκαιρα. Μένει λοιπόν να δούμε τι θα μας προκύψει... Όχι τώρα που το κίνημα βρίσκεται σε καθαρά underground διαστάσεις αλλά βέβαια πολύ αργότερα. Προς το παρόν, βέβαια, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε οι γνωρίζοντες...
Πολλοί θα έχετε δοκιμάσει να μεταφέρετε το αγαπημένο σας κομμάτι ή ακόμα και μια σύνθεση που μόλις φτιάξατε σε αρχείο ήχου. Η πιο διαδεδομένη και αξιόπιστη λυση μέχρι τώρα ήταν η μετατροπή του σε αρχείο wave (τα γνωστά μας αρχεία wav), και η αποθήκευση στο σκληρό σας δίσκο... Το άσχημο είναι όμως ότι ένα κομμάτι ηχογραφημένο σε ποιότητα cd, καταλάμβανε 50-80 mbytes, πράγμα απαγορευτικό για μόνιμη αποθήκευση ή και για μεταφορά στο δίκτυο (σκεφτείτε και μόνο την ιδέα, να κατεβάζατε 60 mb, για ένα και μόνο κομμάτι!). Τη λύση έδωσε ένα νέο πρότυπο, το MPEG-I Audio Layer III, το οποίο προσφέρει μεγάλη συμπίεση με σχεδόν μηδενική απώλεια της ποιότητας του ήχου. Για ποιότητα όμοια του cd, για παράδειγμα, προσφέρει συμπίεση 12:1 του μεγέθους του αρχείου. Στο παράδειγμά μας δηλαδή, το ατέλειωτο αρχείο των 60mb, θα μπορούσε να κατέβει μέσα σε ένα μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, αφού θα είχε πια μέγεθος μόλις 5mb!
