«Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές» συμβούλευε σε ένα ποίημα του ο αγαπημένος μου ποιητής Γιάννης Βαρβέρης. Εγώ παίρνω τη συμβουλή αυτή και τη γενικεύω, ως προς το ότι είναι καλό να επισκεπτόμαστε εν γένει τους επιζώντες καλλιτέχνες και σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους. Και με τη λέξη «επίσκεψη» δεν εννοώ μόνο την κυριολεκτική της σημασία, αλλά να επισκεπτόμαστε το έργο τους, να προσπαθούμε να το δούμε στις συνθήκες που δημιουργήθηκε αλλά ταυτόχρονα να επιδιώξουμε να το δούμε με βλέμμα σύγχρονο στραμμένο αν γίνεται και προς το μέλλον.
Μια τέτοιου είδους γόνιμη «επίσκεψη» επιχείρησε ο Παύλος Παυλίδης στην πολύ σημαντική και πολύχρονη μουσική πορεία του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, με ένα tribute CD που προέκυψε ύστερα από τη συνάντησή του με την κόρη του συνθέτη Λένγκα Μαρκοπούλου, η οποία του εξέφρασε την επιθυμία του συνθέτη.
Τα τραγούδια αυτά πρόκειται να ανέβουν και στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και στις 13 Ιανουαρίου είχαμε τη χαρά, μάλιστα, να ακούσουμε κάποια από αυτά και να ακούσουμε τα όσα είχε να πει ο ίδιος ο Παύλος Παυλίδης για αυτή την ιδιαίτερη δουλειά. Σε αυτή την παρουσίαση ακούσαμε και τις ανησυχίες της Αφροδίτης Παναγιωτάκου για το «κατά πόσο όλο αυτό το γήινο και κάπως επαναστατικό και προοδευτικό μουσικό σύμπαν του Γιάννη Μαρκόπουλου θα μπορούσε να παραμείνει εξίσου διαπεραστικό όταν θα μέλωνε από τη μουσική συνάντηση με το ύφος του Παύλου Παυλίδη. Θα αναπολούμε την προηγούμενη εκδοχή. Θα λέμε είναι καλό αλλά θα λέμε είναι κάτι άλλο; Μα αυτό ακριβώς θέλουμε: Είναι καλό επειδή είναι κάτι άλλο – και είναι κάτι άλλο και κοίτα να δεις που είναι καλό! Κι έχει προκύψει κάτι που μας κάνει πολύ περήφανους εμάς που θα ακούσουμε τη μουσική και θα ζήσουμε αυτή την εμπειρία επί σκηνής στη Στέγη τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου σε σκηνοθεσία του Χρήστου Σαρρή.»
https://www.instagram.com/p/Cnm17kNqnH9/
Στο ερώτημα τι θα δούμε πάνω στη σκηνή της Στέγης, προσπάθησε να απαντήσει ο Χρήστος Σαρρής: «Θα δούμε αυτό που φαντάστηκα το πρώτο βράδυ στο στούντιο του Παύλου στην Κυψέλη όταν πρωτοάκουσα τα τραγούδια στη μισοτελειωμένη τους εκδοχή. Είναι μια μετάβαση στο μέλλον, γιατί ακούγοντας αυτές τις διασκευές ήρθαν αυτά τα τραγούδια από το παρελθόν στο μέλλον. Όταν τα είχε γράψει ο κύριος Μαρκόπουλος είχε ήδη γράψει στο μέλλον – οπότε απλώς μεταφέρουμε αυτή τη χωροχρονικότητα και στην Κεντρική Σκηνή τη Στέγης. Όταν τα ακούσαμε με την Αφροδίτη, τη δεύτερη φορά στο στούντιο, βιώσαμε μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση που θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε στη σκηνή. Να πετύχουμε αυτό το απροσδόκητο – όλο αυτό το περιβάλλον που φτιάχνουμε είναι μια μετάβαση στο μέλλον. Πήρα το έναυσμα από το δίσκο Μετανάστες, και οραματιζόμαστε το πώς θα ζήσουν τα παιδιά των παιδιών μας, βλέπουμε τους μελλοντικούς μετανάστες, στη μελλοντική ιστορία αυτής της Γης, κάνοντας μια υπέρβαση – σκεφτόμαστε το Πέρα από τη θάλασσα σαν ένα κυριολεκτικό και μεταφορικό πέρα από τη θάλασσα».
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος λόγω των οδηγιών της πανδημίας δεν παραβρέθηκε στην πρώτη αυτή παρουσίαση του εγχειρήματος αλλά έστειλε το μήνυμά του: «Το 2019 γεννήθηκε η ιδέα από την κόρη μου Λένγκα της συνάντησης δύο μουσικών κόσμων, η περιδιάβαση του Παύλου Παυλίδη στο δικό μου έργο – μια προσέγγιση στη μουσική μου μέσα από τη δική του ευαίσθητη κι ανήσυχη ματιά. Έδωσα στον Παύλο τη συναίνεσή μου να σχεδιάσει το ταξίδι του χωρίς να συμμετέχω ενεργά, παραμένοντας σταθερά σε απόσταση για όλο το διάστημα της εργασίας αυτής, για να μπορέσει να οραματιστεί και να χαράξει μια προσωπική πορεία μέσα σε αυτό. Ώστε να προκύψει μια πραγματική συνάντηση. Το ταξίδι του Παύλου στα ίχνη της διαδρομής μου, μετουσιώνεται στη δισκογραφική δουλειά Πέρα από τη Θάλασσα. Ευχαριστώ τον Παύλο για την αγάπη που έδειξε στο έργο μου και με την οποία αντιμετώπισε αυτή τη δουλειά καθώς και όλους όσοι συνεργάστηκαν στην υλοποίησή της.»
Αλλά ας δούμε τι είπε σχετικά και ο ίδιο ο Παύλος Παυλίδης: «Είναι μια ιδέα που ξεκίνησε το 2019 με αφορμή των 80ων γενεθλίων του συνθέτη κι ήταν κάτι αρκετά αιφνιδιαστικό για μένα όλο αυτό κι αναπάντεχο, αλλά απολύτως καλοδεχούμενο. Χρειάστηκε στην αρχή να βγω λίγο από τα νερά μου για να καταφέρω να κάνω αρχικά μια βόλτα στις συνθέσεις κι όπως προχωρούσα αντιλαμβανόμουν ότι επρόκειτο για αχανείς εκτάσεις ενός έργου ζωής απίστευτα σπουδαίου και πολυποίκιλου – οπότε καταλάβαινα ότι αν εγώ ήθελα να υπάρχω μέσα σε αυτό το έργο θα έπρεπε κάπως να βρω τα σημεία με τα οποία να μπορώ να ταυτιστώ, κυρίως ως ερμηνευτής – καθώς είχα την άτυπη εντολή να είμαι ο βασικός ερμηνευτής των τραγουδιών αυτής της δουλειάς. Κι αυτό ήταν που με αιφνιδίασε περισσότερα απ’ όλα, γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή με την κλασική έννοια, καθώς όλη μου τη ζωή τραγουδάω τους δικούς μου στίχους με τον δικό μου τρόπο. Δεν ένιωσα ότι χρειάστηκα να μπω σε περιβάλλοντα ερμηνευτικά που δεν τα γνωρίζω καλά. Οπότε έψαξα να βρω να τραγουδήσω εκείνους τους στίχους που τραγουδώντας τους να αισθάνομαι ότι τους ζω και τους καταλαβαίνω, και μπορώ να τους υποστηρίξω. Σιγά σιγά κατάλαβα ότι αν ο συνθέτης χρειάστηκε μια ζωή για να γράψει όλον αυτόν τον όγκο εγώ χρειάζομαι πιο πολλές για να τον ανακαλύψω – οπότε άρχισα να περιορίζομαι στα αλήθεια στα τραγούδια που αρχικά γνώριζα και με είχαν ήδη συγκινήσει. Έχω κι εγώ αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία από τους Μετανάστες, καθώς ήταν δίσκος που είχαν αγοράσει οι γονείς μου, στην Ελλάδα πριν πάνε στη Γερμανία – γιατί ήταν κι αυτοί μετανάστες. Οπότε έχω συνδέσει κάποια τραγούδια και με προσωπικά βιώματα. Στη συνέχεια, δουλεύοντας το υλικό, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αφήσω την κιθάρα μου επειδή με οδηγούσε σε εκτελέσεις που θύμιζαν αυτό που ήξερα και πήγα σε ένα όργανο που το κατέχω ελάχιστα αλλά με βοηθούσε να βρω περισσότερο τον εαυτό μου. Με το πιάνο κατάλαβα ότι μπορούσα να κάνω περισσότερα πράγματα δικά μου.»
Στις 13 Ιανουαρίου ακούσαμε κάποια από τα τραγούδια αυτής της δουλειάς, πήραμε και το CD το οποίο έκτοτε ακούσαμε αρκετές φορές και θα ακούσουμε πολλές ακόμα, καθώς πρόκειται για μια ιδιαίτερη συνομιλία κι ένα αποτέλεσμα που πραγματικά εμπεριέχει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ελληνικής μουσικής πορείας. Θα επανέλθουμε σε άλλο αφιέρωμα στην παρουσίαση του δίσκου, τώρα θα αρκεστούμε απλώς ότι ανυπομονούμε για το «Πέρα από τη θάλασσα | Ο Παύλος Παυλίδης συναντά τον Γιάννη Μαρκόπουλο - Μια απρόσμενη μουσική συνάντηση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης» 01.02-05.02.2023.
https://www.instagram.com/p/CnUnXiqqlNL/
Τα 12 από τα 16 τραγούδια της μουσικής παράστασης είναι διαθέσιμα από τη δισκογραφική εταιρεία United We Fly. Το «Πέρα από τη θάλασσα» είναι διαθέσιμο από τις 20 Ιανουαρίου 2023, στις φυσικές και ψηφιακές του εκδόσεις, στο e-shop και στο Bandcamp της United We Fly. Ο εικαστικός Στέφανος Ρόκος συνεργάζεται για ακόμα μία φορά με τον Παύλο Παυλίδη, δημιουργώντας δύο εντυπωσιακά έργα ειδικά για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία του άλμπουμ.
https://www.instagram.com/p/CncROCjs0jx/
Φωτογραφίες: ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ
