1) Joni Mitchell - Blue [1971]
Μέσα σε έναν δίσκο, τρία από τα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών: "A Case Οf You", "River" και "California". Η ευαισθησία και η φαντασία της Joni Mitchell ξεπερνούν το γήινο. Ένα δίσκος μαγικός και αξεπέραστος.
2) Leonard Cohen - I’m Your Man [1988]
Ο Leonard Cohen έγραψε τόσους δίσκους που αγαπώ και θα μπορούσα να έχω στο τοπ-10 μου. Αλλά επέλεξα το I’m Your Man γιατί το τραγούδι "Tower Of Song" έχει τους συγκλονιστικότερους στίχους για την τέχνη της τραγουδοποιίας που έχουν γραφτεί ποτέ. Το "Tower Of Song" για τους τραγουδοποιούς είναι κάτι σαν το Σύνταγμα για τους δικηγόρους. Ο Cohen μοιράζεται απλόχερα όλη του τη σοφία για την περιπέτεια του να γεννιέται κανείς τραγουδοποιός και τις θυσίες που κάνει για να υπηρετήσει την τέχνη του: «Yeah, my friends are gone and my hair is gray/I ache in the places where I used to play/And I'm crazy for love but I'm not coming on/I'm just paying my rent every day in the Tower of Song».
3) Marika Hackman - I’m Not Your Man [2017]
Δεν γινόταν να μην συνεχίσω με το I’m Not Your Man της Marika Hackman. Είναι σαν μια σύγχρονη απάντηση στο αριστούργημα του Cohen. Η Hackman, πιο τολμηρή και δυναμική από ποτέ, μας μιλάει εδώ για τη σεξουαλικότητά της και τις σχέσεις της. Υπέροχοι στίχοι με χιουμοριστικά στοιχεία και αγγλικό «wit», δυνατά ριφ και grungy ήχος. Μπορεί κανείς εύκολα να πει πως η Hackman έφτιαξε τον δίσκο που πάντα ονειρευόταν να γράψει (κι εγώ να ακούσω).
4) Alt-J: An Awesome Wave [2012]
Παραπομπές σε βιβλία, ταινίες και μουσικούς, ενδιαφέροντα νοήματα και έξυπνοι στίχοι. Οι φοιτητές του Cambridge έγραφαν το An Awesome Wave 5 χρόνια, κάτι που φαίνεται τόσο στο ενδιαφέρον ενορχηστρωτικά layering, όσο και στη συνολική παραγωγή αυτού του αριστουργήματος. Αγαπώ τον συγκεκριμένο δίσκο γιατί, εκτός του ότι είναι απόλαυση να τον ακούω, νιώθω ότι δημιουργήθηκε με κίνητρο να αρέσει στους ίδιους τους δημιουργούς. Νιώθω δηλαδή πως γράφτηκε «από μέσα προς τα έξω»· και ενώ ήταν ο πρώτος τους δίσκος, έχει μια έμφυτη καλλιτεχνική ωριμότητα, η οποία σπανίζει.
5) Steely Dan - Can’t Buy A Thrill [1972]
Μιλώντας για εξαιρετικούς πρώτους δίσκους, έπαθα σοκ όταν κατάλαβα ότι το Can’t Buy A Thrill ήταν το ντεμπούτο των Steely Dan. Απίστευτα σφιχτά παιξίματα από τοπ μουσικούς, ειρωνικοί στίχοι και πιασάρικα «hooks», αυτός ο δίσκος είναι τόσο φανταστικά συμμετρικός, είναι ένα κομψοτέχνημα!
6) Nick Drake - A Treasuring [2004]
Μια τόσο γοητευτική προσωπικότητα, ένας σπάνιος καλλιτέχνης που δυστυχώς δεν αναγνωρίστηκε επαρκώς εν ζωή, ο Nick Drake με την πιο γλυκιά φωνή του κόσμου έγραψε τραγούδια-ποιήματα. Τα διαφορετικά κουρδίσματα στην κιθάρα (που χαρακτηρίζουν τη μουσική του) είναι συνήθως πολύ δύσκολη βάση. Πολύ εύκολα μπορεί να γράψει κανείς μονότονα τραγούδια, όταν παίζει με διαφορετικά κουρδίσματα. Αλλά ο Nick Drake είχε τόσο ιδιαίτερη μουσικότητα, ώστε κατάφερε να κάνει τα ανορθόδοξα κουρδίσματα σήμα κατατεθέν του. Όσες φορές και αν ακούσω το τραγούδι "Riverman", πάντα ανατριχιάζω με τους απόκοσμους στίχους και τη μαγική ενορχήστρωση στα έγχορδα.
7) Laura Marling - Once I Was An Eagle [2013]
Κατά πολλούς η καλύτερη τραγουδοποιός της γενιάς της. Πιθανώς επηρεασμένη από τον Nick Drake, η Laura Marling κυκλοφόρησε έναν «grower» κατά την άποψή μου δίσκο το 2013, ο οποίος μου αρέσει όλο και περισσότερο κάθε φορά που τον ακούω. Το Once I Was An Eagle είναι δίσκος με ατμόσφαιρα και concept. Με μουσική συνοχή. Είναι δίσκος που θέλεις να τον ακούσεις ολόκληρο κάνοντας βόλτα με το αυτοκίνητο στη βροχή.
8) The Strokes - First Impressions Οf Earth [2006]
Ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που αγάπησα, οι Strokes έχουν ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Όταν ήμουν 16 αγόρασα το First Impressions Οf Earth και για μήνες ήταν το μόνο άλμπουμ στο στερεοφωνικό μου. Νομίζω πως το έχω ακούσει πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο δίσκο. Όταν το ξανάκουσα πρόσφατα, μετά από χρόνια, συγκινήθηκα· με πήγε πίσω. Αγαπημένα τραγούδια τα "Ize Οf Τhe World", "Heart Ιn Α Cage" και "You Only Live Once".
9) David Bowie - The Rise Αnd Fall Οf Ziggy Stardust Αnd Τhe Spiders From Mars [1972]
Ο Ziggy Stardust ήταν μακράν το αγαπημένο μου alter ego του David Bowie. Ο δίσκος με το πιο ωραίο άνοιγμα και το πιο ωραίο κλείσιμο που έχω ακούσει ποτέ. Πώς να ξεπεράσει κανείς τη μαγεία του "Five Years" και του "Rock 'Ν' Roll Suicide" για επίγευση; Ο David Bowie είναι σίγουρα στους αγαπημένους μου καλλιτέχνες όλων των εποχών και ο συγκεκριμένος δίσκος έχει πολλά διαμάντια μέσα.
10) Johnny Cash - American IV: The Man Comes Around [2002]
Όταν τα πράγματα πάνε πολύ λάθος, όταν βρίσκομαι σε μεταβατική φάση ή εκείνα τα πρωϊνά της Κυριακής που ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι τα χρόνια περάσανε, σε όλες αυτές τις στιγμές το «go to» άλμπουμ μου ήταν, είναι και θα είναι το American IV: The Man Comes Around.
{youtube}JEYSHVmaXjc{/youtube}
