Στην αρχή ήθελα να γράψω για κάτι ευχάριστο. Αλλά στο μυαλό μου τριγύρναγε ως σημαντικότερο γεγονός όλων, το ναυάγιο των Metropolis. Και πώς να μεταφέρεις τη σημασία αυτού του γεγονότος συνοπτικά; Ή το ντόμινο που δημιούργησε; Για τους νεαρότερους είναι ήδη απλά μία ακόμη επιχείρηση που έκλεισε, παρά το γεγονός ότι ούτε τόσα πολλά χρόνια πέρασαν και παρότι οι πρώην εργαζόμενοι αγωνίζονται ακόμη για τα δεδουλευμένα τους.
Απρίλιος-Νοέμβριος 2010: η Puzzlemusik κυκλοφόρησε ένα σερί 3 δίσκων που αποδείχτηκαν οι –μέχρι τότε– πιο επιτυχημένοι της σε πωλήσεις: Απ’τη Σπηλιά του Δράκου, Η Ύδρα Των Πουλιών και το CD για παιδιά Η Αλίκη Στη Χώρα Των Θαυμάτων.
Τα άλμπουμ πήγαιναν εξαιρετικά. Κυρίως στα Metropolis, τα οποία κατείχαν και το λεόντειο μερίδιο στην τότε αγορά του δίσκου. Σύντομα όμως άρχισαν οι φήμες. Η ιδιοκτησία άλλαξε χέρια. Και ακολούθησαν οι κλυδωνισμοί: υποκαταστήματα Metropolis άρχισαν να κλείνουν· εγκαινιάστηκε το νέο μεγαθήριο της Πανεπιστημίου· και τον Νοέμβριο του 2011, το April των Misuse –σιωπηρά– δεν το τοποθετήσαμε καν. Το κοντινό μέλλον ήταν πλέον βέβαιο.
Κα-μπουμ !
Το ναυάγιο των Metropolis συμπαρέσυρε μαζί του δύο εταιρείες διανομής που (ως φυσική συνέπεια) ναυάγησαν αύτανδρες, τα πρώτα –και μόνα– κέρδη της Puzzlemusik, τα κέρδη όλων των δισκογραφικών εταιρειών, τα ποσοστά των καλλιτεχνών, τις αμοιβές και τις αποζημιώσεις των εργαζομένων, ενώ δεν βοήθησε καν να αυξήσουν τον τζίρο τους τα εναπομείναντα δισκοπωλεία, αφού ο «σκληρός πυρήνας» των πελατών του δεν μετακινήθηκε σε άλλα καταστήματα. Απλά …σταμάτησε να αγοράζει. Πιθανότατα επειδή το brand name “Metropolis” ήταν τόσο δυνατό, ώστε στη συνείδηση του «πολύ κόσμου» είχε ταυτιστεί όχι απλώς με την αγορά του δίσκου, αλλά με τη δισκογραφία εν γένει.
Η ελληνική αγορά του δίσκου ποτέ δεν συνήρθε έπειτα. Ήρθε και την αποτέλειωσε και η κρίση βέβαια, που σάρωσε και σαρώνει. Πάντως το ναυάγιο των Metropolis δεν ήταν αποτέλεσμα της κρίσης. Κάτι τέτοιο είναι αστείο. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Το παρόν κείμενο δεν θρηνεί βέβαια για το κλείσιμο των Metropolis. Απλά καταγράφει το τέλος μια εποχής και την αρχή μιας καινούργιας.
Ο Χρήστος Αλεξόπουλος είναι ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας Puzzlemusik, αλλά και ενεργός καλλιτέχνης
