Αντώνης Ξαγάς: Μια ημερομηνία, μα ποια ημερομηνία;

 

Κάποτε, σε μια έκθεση στο σχολείο με ελεύθερο θέμα, είχα υπεκφύγει γράφοντας για την αγωνία ενός μαθητή ο οποίος δεν μπορεί να βρει θέμα για να γράψει. Σε μια αντίστοιχη θέση μοιάζει να βρέθηκα αναζητώντας ένα (ή το) σημαντικό προσωπικό μουσικό γεγονός της δεκαοκταετίας 1996-2014. Κι αν κατέβασα περιοδικά, ξεσκόνισα αρχεία, σκάλισα δισκοθήκες, αναμνήσεις, κι αν γύρισα επικίνδυνα πίσω τοn χρόνο και αναρωτήθηκα πώς θα με έβλεπε ο τότε εαυτός μου (μάλλον δεν θα με αναγνώριζε σκέφτηκα και ησύχασα), έμεινα στο τέλος με το ερώτημα: τι πραγματικά άλλαξε στη μουσική όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί ένα τέτοιο γεγονός πρέπει να είναι βασικά «επιδραστικό», να «σου έχει αλλάξει τη ζωή» έτσι δεν το λένε;

 

Και αν υπό αυτό το πρίσμα δεχτούμε (έτσι τουλάχιστον προτείνω) ότι η μεγαλύτερη αλλαγή η οποία συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια είναι το mp3 –μαζί με μια επιπρόσθετη σημασία στο ρήμα «κατεβάζω»– μια αλλαγή η οποία δεν άφησε κανέναν ανεπηρέαστο, ούτε τον πλέον ορκισμένο της εχθρό, πότε αλήθεια συνέβη; Ο ακριβολόγος επιστήμονας ασφαλώς θα τοποθετήσει τη γέννηση του ...σατανικού αλγόριθμου πίσω στα 1993. Αλλά τότε πόσοι έδωσαν σημασία; Εγώ πάντως όχι. Το τι σημαίνει mp3 θυμάμαι να το διάβασα κάμποσο καιρό αργότερα, σε ένα εξειδικευμένο έντυπο πληροφορικής, σαν τεχνολογικό αξιοπερίεργο. Και κάπου στα 1997 πρέπει να κατέβασα αθώα το πρώτο μου, νόμιμο ήταν και τυχαία επιλεγμένο στο τότε mp3.com· η διαδικασία κράτησε κάτι ώρες, για να το μεταφέρω σπίτι το ...έσπασα σε τρία αρχεία, σε μία δισκέτα δεν χωρούσε (o tempora...). Η ημερομηνία εκείνη έχει σβηστεί από τη μνήμη μου, ακόμη και την ψηφιακή. Θα μου συνέβαινε άραγε ποτέ αυτό με «χειροπιαστό» δίσκο;

 

Ή μήπως η κρίσιμη ημερομηνία να ήταν όταν η ανακάλυψη έγινε κτήμα των πολλών, ποπ δηλαδή; Ποια να διαλέξουμε; 1η Ιουνίου 1999 λέει βγήκε το Napster στον διαδικτυακό αέρα, μια συνηθισμένη ημέρα την οποία μάλλον κανείς δεν τη θυμάται –όχι γι’ αυτόν τον λόγο, τουλάχιστον. Μήπως λοιπόν η αναζήτηση αυτή είναι μάταιη; Και μήπως τελικά οι πραγματικά σημαντικές αλλαγές συμβαίνουν όπως τα φοντύ-ανσενέ στο σινεμά; Με τη μία δηλαδή εικόνα να «διαλύεται» στην επόμενη, χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί με ακρίβεια ένα σημείο μετάβασης και ασυνέχειας;