Όταν έμαθα ότι θα έκανα συνέντευξη με τον Shaun Ryder ενόψει του ερχομού του στο φετινό Synch, νομίζω ότι ένιωσα λες και η Asia Argento σιγοψιθύριζε στο αυτί μου πολύ «κακά πράγματα». Ο Shaun Ryder, εκτός από μουσικό είδωλο, αποτελεί και μουσικό star μιας σχολής που έφυγε από τη στιγμή που οι διαφημιστικές και ο συντηρητισμός των ανθρώπων οι οποίοι ανέλαβαν όλες τις καίριες θέσεις στις δισκογραφικές εταιρείες σκότωσαν κάθε όρεξη για αυθορμητισμό. Οι καιροί έχουν αλλάξει και οι άνθρωποι ζουν σε ένα καταναλωτικό όργιο που δεν τους αφήνει και πολλές ευκαιρίες για εκτόνωση, πόσο μάλλον για μια πιθανή επανάσταση. Τα τελευταία χρόνια δεν θέλουμε τα είδωλα μας να αυτοκαταστρέφονται και να πεθαίνουν πρόωρα. Προτιμούμε να τους βλέπουμε σε μεγάλες βίλες και να διαβάζουμε για τα υπέρογκα συμβόλαια τους. Σε ένα τέτοιο κόσμο ένας τύπος σαν τον Shaun Ryder είναι ξένος…
Αναδημοσίευση (από τον Ιούνιο του 2008) με αφορμή τα 25 χρόνια Avopolis
Τα σέβη μου κύριε Ryder. Πώς είναι η σημερινή ημέρα;
«Νομίζω πολύ καλά μέχρι τώρα. Ο καιρός είναι σκατά, αλλά καλύτερα να μην ρωτήσω για τον δικό σας. Θα είναι ηλιόλουστος και θα εκνευριστώ».
Μπορείς να εκνευριστείς γιατί όντως είναι καλύτερος από τον δικό σας.
«(γέλια!) Έχεις πλάκα, μπάσταρδε!».
Ωραία, επιτέλους λίγο βρισίδι σε συνέντευξη. Μήπως είναι ιδέα μου αλλά τον τελευταίο καιρό διαβάζω πολλές συνεντεύξεις από συγκροτήματα που όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να πουν αλλά δεν έχουν και έναν ωραίο τρόπο να το πουν;
«Νομίζω ότι έχω την ίδια άποψη. Κοίτα, τον τελευταίο καιρό βλέπω κάποια νέα συγκροτήματα που έχουν πάρει μερικές απαντήσεις από τον υπεύθυνο τύπου της εταιρείας, ο οποίος τους έχει δασκαλέψει πολύ καλά σε αυτά που πρέπει να πουν και τι πρέπει να αποφύγουν για να μπορέσουν να εισχωρήσουν σε όσο πιο μεγαλύτερο target group γίνεται. Το απίστευτο είναι όταν βλέπεις τη συνέντευξη τους και δίπλα υπάρχει διαφήμιση του δίσκου τους».
 |
Εκτός από αυτά που έχουν να πουν δεν νομίζεις ότι τα περισσότερα συγκροτήματα αποτελούνται από ανθρώπους που δεν θα ήθελες να πιείς ποτό μαζί τους;
«(Γέλια!) Οι περισσότεροι από αυτούς φαίνονται σαν βαρετοί υπάλληλοι τράπεζας ή σαν μαλακισμένα «ευαίσθητα» αγοράκια. Δεν υποστηρίζω ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ντύνονται σαν gangsters και σίγουρα δεν εγκρίνω το δικό μου lifestyle. Όμως θα πρέπει να παραδεχθώ ότι οι περισσότεροι που βλέπω δεν πιστεύω ότι έχουν να πουν κάτι για τη δική μου ζωή. Δεν έχουν πειραματιστεί αρκετά για να μου δώσουν κάτι καινούργιο».
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι με τα μεγάλα concepts αλλά και το πως εισχώρησε η τέχνη στην μουσική.
«Σε καταλαβαίνω. Μερικοί άνθρωποι μετράνε το πουλί τους με το μέγεθος του αυτοκινήτου που αγοράζουν. Άλλοι έχουν την άποψη ότι με μια ακρόαση ο δίσκος τους θα λύσει τα προβλήματα όλου του πλανήτη, ενώ φοβούνται ότι αν δεν υπάρχει κάποιο τεράστιο concept πίσω από το album τους τότε δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν υψηλή τέχνη. Για να μην μιλήσω για όλους αυτούς τους ηλίθιους φοιτητές Τέχνης που κατάφεραν να φτιάξουν τη μουσική για galleries και νομίζουν ότι είναι οι επόμενοι John Cage και Steve Reich. Καλά δεν μπορείς να με ρωτήσεις μερικές απλές ερωτήσεις ρε;».
OΚ. Ποιό είναι το αγαπημένο σου album όταν καπνίζεις μπάφους;
«Επιτέλους! Να σου πω την αλήθεια βαρέθηκα να απαντάω ερωτήσεις για τη Factory Records, τον Τοny Wilson και το πόσο σημαντική πόλη είναι το Manchester για την παγκόσμια ιστορία της μουσικής. Για να επιστρέψουμε στην ερώτηση σου, παλιότερα άκουγα πολύ hip hop και ιδιαίτερα τους Geto Boys, αλλά τώρα θα απαντήσω ότι θα άκουγα οτιδήποτε από Parliament & Funkadelic. Νομίζω ότι χρειάζεσαι λίγο Bootsy Collins στη ζωή σου όταν είσαι «χεσμένος».
Τι είναι χειρότερο, ο γάμος ή η εφορία;
«(Γέλια!) Μπορεί να μην το πιστέψεις, αλλά προτιμώ τον γάμο. Όταν βγάζεις λεφτά προτιμάς να τα δώσεις στη μητέρα των παιδιών σου για να τα προσέχει, παρά να τα δώσεις στο κράτος που δεν πρόκειται να προσέξει καθόλου ούτε εσένα, ούτε τα παιδιά σου. Τώρα που το σκέφτομαι, άραγε η πρώην γυναίκα μου ξοδεύει τα λεφτά μου για τα παιδιά μας;».
Είσαι μεθυσμένος και μόλις ξέρασες σε μια τουαλέτα. Όταν ανοίξεις τα μάτια σου τι θα ήθελες να δεις γραμμένο στον τοίχο;
«Ένα καλό τρόπο για να αποφύγω το αυριανό hangover!».
Ξέρεις κανένα για να το δώσουμε στους αναγνώστες μας;
«Να ξαναγίνουν κομμάτια».
Υπάρχει κάποιο συγκρότημα που να σε κάνει να θες να σπάσεις το ραδιόφωνο κάθε φορα που ακούς τη μουσική τους;
«Θα ήθελα να δηλώσω ότι αν πέθαινε η γελάδα που τραγουδάει με τους Enemy δεν θα είχα κανένα πρόβλημα!».
Για να επιστρέψουμε στις πιο σοβαρές ερωτήσεις, αφού δεν σου αρέσει να δημιουργείς μια μυθολογία πίσω από την δημιουργία ενός δίσκου, θα ήθελες να μας πεις πως δουλεύεις στο studio;
«Κοίτα, τις περισσότερες φορές μπαίνω στο studio με κάποιες ιδέες που έχω μαζέψει και θέλω να τις δουλέψω μόνος μου με διάφορα samples. Όταν καταλήξω στη δομή του κομματιού, τότε θα καλέσω μερικούς μουσικούς για να παίξουν τα συγκεκριμένα samples».
 |
Κάπως σαν τον Dr. Dre;
«Δεν θα μπορούσες να βρεις καλύτερο παράδειγμα. Ακριβώς όπως ο Dr. Dre βρίσκει ένα sample και αρχίζει να δημιουργεί το arrangement του κομματιού και όταν νιώθει έτοιμος καλεί τους μουσικούς του για να παίξουν τους συγκεκριμένους ήχους και να προσθέσουν αυτά τα κλασικά Dr. Dre keyboards, έτσι και εγώ δουλεύω στο studio. Βασικά, αν πετύχουμε ένα καλό groove, μετά τα υπόλοιπα είναι εύκολα. But it’s got to be funky mate!».
Έχεις νιώσει ποτέ ανταγωνιστικότητα με τους νεότερους μουσικούς; Έχεις ξυπνήσει το πρωί και να σκέφτεσαι «Σήμερα θα σας ξεφτιλίσω κωλόπαιδα»;
«(Γέλια!) Υπάρχουν φορές που μπορεί να έχω ακούσει κάτι καλό και να είπα ότι θα ήθελα να το είχα δημιουργήσει εγώ, αλλά δεν νομίζω ότι έχω νιώσει ανταγωνιστικότητα. Τα καινούργια συγκροτήματα θα φτιάξουν μουσική για τη δική τους γενιά και εγώ θα φτιάξω για τη δική μου. Αν υπάρξουν κάποιοι νεότεροι άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν αυτά που έχω να πω, τότε σίγουρα θα είμαι χαρούμενος. Απλά δεν θα ήθελα να με αποκαλούν ποιητή όπως κάποιοι μαλάκες δημοσιογράφοι. Με χρειάζεσαι κάτι άλλο;».
Γιατί βιάζεσαι;
«Να σου πω την αλήθεια σε λίγο θα αρχίσει ο αγώνα της Manchester United με την Barcelona και θα ήθελα να τον παρακολουθήσω».
OΚ. Ευχαριστώ και εύχομαι να κόψετε τον κώλο της Μπαρτσελόνα. (σημείωση αρχισυντάκτη: μα τι επίπεδο είναι αυτό Gizmo;)
«Safe Bruv!».
