Ζούμε την εποχή που η οικολογική μας ευαισθησία δεν είναι απλώς μόδα ή έκφραση τέχνης αλλά ανάγκη ζωτικής σημασίας. Με την κλιματική αλλαγή να μην είναι απλώς ένα θέμα προβληματισμού ή συζήτησης αλλά ο λόγος για τον οποίο συνολικά πρέπει να αναθεωρήσουμε τον σύγχρονο τρόπο ζωής και να βρούμε άμεσα λύσεις. Πρωταγωνιστές των περιβαλλοντικών προβλημάτων δεν είναι μόνο οι άνθρωποι, αλλά κι όλα τα έμβια όντα. Τι θα συνέβαινε αν τα ζώα ζωντάνευαν επί σκηνής και μας αφηγούνταν τα ίδια την ιστορία και τις περιπέτειες ή τις φιλοσοφικές τους ανησυχίες; Αν αντί για τη γνώριμη φωνή τους χρησιμοποιούσαν την ανθρώπινη γλώσσα και τραγουδούσαν και χόρευαν επί σκηνής, σε ένα απρόβλεπτο live που θα θυμίζει μια διαφορετικού τύπου ροκ συναυλία;
Οξυδερκές, ανατρεπτικό, σαρκαστικό και πάντα επίκαιρο. Μετά την πρεμιέρα του στο κανάλι του Onassis Foundation στο YouTube τον Δεκέμβριο του 2020, το ροκ μιούζικαλ του Raed Yassin (@raedyassinstudio) με μουσική του Alan Bishop (#AlanBishop) επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή. Ταριχευμένα ζώα στον ρόλο των ερμηνευτών τραγουδούν τη μακρά ιστορία θανάτων και φόνων στη Μεσόγειο. Μια παράσταση με μαύρο χιούμορ που υπερβαίνει τα όρια μεταξύ εγκατάστασης και θεάτρου, μουσικής και φωτός, ζωής και θανάτου.
https://www.instagram.com/p/CWNZn9rK0p5/
Ένα εσχατολογικό σενάριο που ωστόσο καταφέρνει να μας ξεβολέψει και να μας κάνει να αναρωτηθούμε σοβαρά τι σχέση μας με όλα όσα βλέπουμε στη σκηνή. Η παράσταση ήταν προγραμματισμένη για τη σεζόν 2019-20 και ακυρώθηκε στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων της πολιτείας για τη δημόσια ΥΓΕΙΑ κατά του Covid-19.
Τον Σεπτέμβριο του 2020 ξαναστήθηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης και κινηματογραφήθηκε, ειδικά για προβολή στο ψηφιακό περιβάλλον. Στην κινηματογράφηση χρησιμοποιήθηκαν αναμορφικοί φακοί για να ζωντανέψουν οι πρωταγωνιστές και να ακουστεί καλύτερα η φωνή τους. Επιλέχθηκε αργή κίνηση κάμερας, για να δοθεί έμφαση στην «ακινησία» της σκηνής, αλλά και μια σινεμασκόπ ψευδαίσθηση.
Το «The Sea Between My Soul» είναι σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Raed Yassin, εικαστικού καλλιτέχνη και μουσικού που ζει και εργάζεται στη Βηρυτό και το Βερολίνο και ο οποίος δηλώνει χαρακτηριστικά για το πρότζεκτ αυτό: «Στη σύγχρονη κουλτούρα, τα ζώα χρησιμοποιούνται ως ανθρωπομορφικές εκδηλώσεις ανθρώπινου χαρακτήρα και συναισθημάτων, ενώ συχνά τους αποδίδονται ονόματα και προσωπικότητες. Αυτή η τάση εξανθρωπισμού έχει υποστεί μετάσταση, μέσω της λαϊκής φαντασίας, στα κινούμενα σχέδια, τη ζωολογία, τα παιδικά παραμύθια και το Ίντερνετ. Η χρήση των ζώων ως αγωγών ανθρώπινης σοφίας και αφήγησης είναι μια παράδοση τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο χρόνος, αλλά σε καμία άλλη περίοδο αυτή η μυθολογία δεν άγγιξε τέτοια δυσθεώρητα ύψη, καθώς σήμερα πιστεύουμε στ’ αλήθεια ότι τα ζώα αισθάνονται και λειτουργούν περίπου όπως εμείς. Τα ζώα είναι τα εικονικά μας άβαταρ, καθρεφτίζοντας πλήρως την ψυχολογική αντίληψή μας για τον κόσμο, όπως εμείς τον γνωρίζουμε.
Σε αυτό το πολυαισθητηριακό έργο, αυτό το επιτελεστικό καθρέφτισμα επιτείνεται μέσα από την ανάμειξη μαύρου χιούμορ και παραλογισμού, προκειμένου να στοχαστούμε πάνω στο σύγχρονο «εδώ και τώρα»: πάνω στη σκηνή, ταριχευμένα ζώα, που πλέον δεν είναι ζωντανά, αφηγούνται την ιστορία τους από την αρχή έως το τέλος, μέσα από το μεταφορικό σχήμα των λυρικών φολκ τραγουδιών και ενός κακόφωνου ροκ μιούζικαλ. Περίπου όπως και με τα αντίστοιχα εκθέματα στις βιτρίνες των μουσείων φυσικής ιστορίας, έτσι κι εδώ ξετυλίγεται μια δραματική αφήγηση μέσω των άψυχων σωμάτων τους, που απλώς υπαινίσσονται ότι μια φωνή ή μια δράση εκπορεύεται από μέσα τους. Μέσα από συγκεκριμένες πόζες, φωτισμούς, ήχους και χάρη στη δύναμη της υποβολής, η ανθρώπινη φύση μάς υπαγορεύει να δούμε ζωή σε αυτά τα πλάσματα. Δεν είναι πλέον άψυχα δέρματα, καθώς τραγουδούν, παίζουν και, στιγμιαία, ζουν. Ο δίχως αντάλλαγμα θάνατός τους «προς έκθεση» διαγράφεται μέσα από την εικονογράφηση της ζωής.
https://www.instagram.com/p/CV42vOsKQ-Q/
Όπως ακριβώς τα ζώα έχουν απωθηθεί από το κάδρο μας στη σύγχρονη εποχή, το ίδιο ισχύει και για τον ίδιο τον θάνατο. Μας προκαλεί δυσφορία να βλέπουμε κατάματα τον θάνατο, παρότι ο άνθρωπος είναι αυτός που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στον κόσμο. Όλο και περισσότερο αποκρύπτεται από εμάς η όψη του θανάτου, καθώς αποφεύγουμε με κάθε δυνατό τρόπο να τον αντικρίσουμε. Όσο ενοχλητικό κι αν είναι, τα συγκεκριμένα ζώα ενσωματώνουν μια αληθινή αναπαράσταση του θανάτου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Προκειμένου να αφηγηθεί κανείς μια ιστορία για τον θάνατο, δεν υπάρχει καλύτερος αφηγητής από τους ίδιους τους αποθανόντες. Σαν να έχουν αναστηθεί από ένα άγνωστο παρελθόν, αυτά τα ζώα εξιστορούν το μοιραίο ταξίδι τους μιλώντας από μια διάσταση πέρα από αυτήν που ξέρουμε. Απομακρυσμένα από το φυσικό ενδιαίτημά τους και εκτοπισμένα σε ένα αστικό τοπίο, κάπου κοντά στη θάλασσα, η εμφάνισή τους κατ’ αυτό τον τρόπο προφητεύει τρόπον τινά την τρέχουσα σκοτεινή στιγμή των καιρών μας».
19-21.11.2021 | 20:00 & 22:00 | Main Stage
Περισσότερα στο The Sea Between My Soul – Σκηνοθεσία: Raed Yassin Μουσική: Alan Bishop – Ίδρυμα Ωνάση (onassis.org)
