Yves Tumor - Heaven to a Tortured Mind

“Some call it torture/Maybe I enjoy it” τραγουδούσε το φθινόπωρο του 2018 μέσα από κόκκινα φώτα ο Yves Tumor σε ένα ακαταμάχητο single με εξίσου ακαταμάχητη σεξουαλική εικονοποιία. Πράγματι, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος οιωνός από το “Licking an Orchid” για την φετινή θορυβώδη επέλαση του Tumor με το κατάμεστο πόθου και πάθους Heaven to a Tortured Mind, δηλαδή, τον πιο φιλόδοξο, έντονο και ταυτόχρονα αφόρητα cool δίσκο του έως σήμερα. Η εκκεντρικότητα της Yves Tumor περσόνας του, κατά κόσμον, Sean Bowie δεν αποτελεί είδηση. Εκείνο που εντυπωσιάζει, ωστόσο, στη νέα του αυτή κυκλοφορία είναι ότι ο μουσικός επανεφευρίσκει δημοφιλή μουσικά ιδιώματα ακόμη πιο έντονα, μεταλλάσσοντάς τα σε σύγχρονη μουσική γλώσσα που είναι ελκυστική, προσιτή και σέξι, όμως, ταυτόχρονα, εξαιρετικά πολύπλοκη και μυστηριώδης. Το εναρκτήριο "Gospel for a New Century" έχει όλες τις χάρες ενός bull’s eye ροκ μανιφέστου, χωρίς να λείπουν οι πούλιες του hip hop και του δημιουργικού sampling. Το ροκ συντακτικό πρωταγωνιστεί και στον υπόλοιπο δίσκο, σε ένα ιδιοφυές και επιτυχημένο μουσικό colpo grosso του Tumor με το οποίο ενσωματώνει την 70s αισθητική του glam rock, τις καλές πρακτικές της funk και soul pop και την jazz ελευθερία σε ένα μουσικό παιχνίδι αποπλάνησης. Κάθε τι βρίσκει τη θέση του σε κάποιο από τα χίλια πρόσωπα που αποφασίζει να δείξει ο Yves Tumor σε αυτόν τον δίσκο: βρώμικος ιδρωμένος θόρυβος στο ‘’Meidicine Burn”, εξωτικά πνευστά στο ‘’Identity Trade”, ράθυμο εθιστικό κιθαριστικό σόλο στο “Kerosene!”, νεοπαγανιστικές αναφορές στο ‘’Romanticist”, glam rock εκλάμψεις στο ‘’Superstar” και psych rock εκπνοές στο ‘’Asteroid Blues”. Δεν μπορεί, κάποιο από όλα θα σε ρίξει. Γιατί το Heaven to a Tortured Mind είναι ένας συναρπαστικός δίσκος σύγχρονου μουσικού πλουραλισμού που μοιάζει να έχει δέσει για τα καλά στα pop νερά, από τα οποία αναδύεται με βελούδινο κοστούμι και άφθονη αυτοπεποίθηση ένας κραταιός ροκ σταρ του σήμερα.

Άκου και αυτό: David Bowie – The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972), Throbbling Gristle – 20 Jazz Funk Greats (1977), Tame Impala – The Slow Rush (2020)